1480
14 grudnia 1544 Krosno
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kraśniku
1537-1544
katolicyzm
łaciński
17 sierpnia 1537[1]
Stanisław Tarło herbu Topór (ok. 1480-14 grudnia 1544[2]) – biskup przemyski, sekretarz królewski, poeta.
Urodził się w Szczekarzewicach (Tarłów) [potrzebny przypis]. Był synem Stanisława Tarły i Małgorzaty Magier[3]. Uczył się w Chełmnie u Księży Braci z Zwoll, Akademii Krakowskiej, Bolonii i Rzymie [potrzebny przypis]. Był sekretarzem króla Zygmunta I. Zasłynął jako humanista i poeta. Napisał poemat De Bello Pruthenico o wojnie z Albrechtem Hohenzollernem[4].
Był kanonikiem płockim i krakowskim w 1506 roku oraz archidiakonem lubelskim w 1515 roku[3]. Co najmniej od 1529 roku był proboszczem (prepozytem) końskowolskim[4]. Zamieszkał w Pałacu biskupim w Krośnie. Poświęcił m.in. kaplicę, ufundowaną przez Bonera na Zamku w Odrzykoniu [potrzebny przypis].
Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa krakowskiego w Proszowicach[5].
Zmarł w Krośnie 14 grudnia 1544. Pochowany został w kościele farnym w Krośnie. Na marmurowej płycie jest herb Topór, insygnia biskupie wraz z napisem: “A.D. 1544 die 14 Decembris".[6] Herb Topór rodziny Tarłów znajduje się także na obrazie “Wskrzeszenia Piotrawina", który biskup ufundował w 1520 r. dla katedry w Sandomierzu [potrzebny przypis].