Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej 1919–1920 jako oficer artylerii. Od września 1922 do kwietnia 1925 pełnił obowiązki komendanta Wojskowej Straży Pożarnej w 2 pułku artylerii polowej Legionów w Kielcach, kończąc równocześnie kurs dla instruktorów pożarniczych w wojsku. Następnie pełnił służbę w 1 pułku artylerii najcięższej. W marcu 1932 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr I w Warszawie[3]. W kwietniu 1933 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[4]. 31 stycznia 1935 został przeniesiony z KOP w stan nieczynny na okres trzech miesięcy, bez prawa do poborów[5]. Odbył w tym czasie praktykę pożarniczą w Warszawskiej Straży Ogniowej na stanowisku dowódcy oddziału. W 1935 przeszedł do rezerwy. W tym samym roku ukończył uzupełniające kursy pożarnicze, odbywając jednocześnie praktykę pożarniczą w Straży Pożarnej w Łodzi. Został następnie kierownikiem referatu wyszkoleniowego w Związku Straży Pożarnych RP. W kolejnych latach przeszedł praktyki pożarnicze w Berlinie i Dreźnie.
1 stycznia 1936 objął stanowisko komendanta Warszawskiej Straży Ogniowej[6]. W związku ze zbliżającą się wojną z Niemcami kierował pracami przygotowawczymi do obrony Warszawy.
23 grudnia 1939 był jednym ze współzałożycieli Strażackiego Ruchu Oporu „Skała”, zostając zastępcą komendanta głównego organizacji. W 1940 został aresztowany przez Gestapo, osadzony na Pawiaku[7]. 15 sierpnia osadzony w niemieckim oboziekoncentracyjnymAuschwitz, gdzie został zamordowany w listopadzie tego roku. Jego grób znajduje się na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A22-tuje-1/2)[8].
Awanse
porucznik – ze starszeństwem z dniem 1 sierpnia 1920
kapitan – 27 stycznia 1930 ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1930 i 54 lokatą w korpusie oficerów artylerii
↑ abcdeStanisławS.ŁozaStanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 203.
↑Sprawozdanie Zarządu Okręgu Stołecznego Związku Legionistów Polskich w Warszawie za Czas od dn. 1.IV.1937 r. do dn. 30.IV.1939 r., s. 3.