Stężyca (gromada w powiecie ryckim)

Stężyca

gromada
1954–1973
Państwo	Polska
Województwo	warszawskie
Powiat	1954–55: garwoliński 1956–72: rycki
Data powstania	5 października 1954
Data likwidacji	1 stycznia 1973
Siedziba	Stężyca
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw 5
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954) 27
brak współrzędnych

Stężyca – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954^[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973^[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972^[3][4].

Gromadę Stężyca z siedzibą GRN w Stężycy utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski^[3] – w powiecie garwolińskim w woj. warszawskim, na mocy uchwały nr VI/10/2/54 WRN w Warszawie z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad^[5] Brzeżcie, Drachalica, Prażmów, Stężyca i Nadwiślanka (z wyłączeniem wsi Plebanka) ze zniesionej gminy Stężyca w tymże powiecie^[6]. Dla gromady ustalono 27 członków gromadzkiej rady narodowej^[7].

1 stycznia 1956 gromada weszła w skład nowo utworzonego powiatu ryckiego w tymże województwie^[8].

31 grudnia 1961 do gromady Stężyca włączono obszar zniesionej gromady Pawłowice w tymże powiecie^[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej^[10]. 1 stycznia 1973, tym razem w powiecie ryckim, reaktywowano gminę Stężyca^[11] (od 1999 gmina leży ponownie w powiecie ryckim, lecz w woj. lubelskim).

Przypisy

1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
3. Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956. Brak numerów stron w książce
4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959. Brak numerów stron w książce
5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
6. Uchwała Nr VI/10/2/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu garwolińskiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-0/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 29 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 67)
7. Uchwała Nr XLIII/134 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Garwolinie z dnia 7 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 7 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 41)
8. Dz.U. z 1955 r. nr 44, poz. 282
9. Uchwała Nr IV-19/61 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 27 września 1961 r. w sprawie zmian granic i nazw, utworzenia i zniesienia niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 1961 r., Nr. 13, Poz. 292)
10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971. Brak numerów stron w książce
11. Uchwała Nr XX/93/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Warszawie z dnia 1 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie warszawskim