Serbia na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2010 – występ kadry sportowców reprezentujących Serbię na igrzyskach w Vancouver w 2010 roku.
Reprezentację tworzyło dziesięcioro zawodników – sześciu mężczyzn i cztery kobiety. Wzięli oni udział w ośmiu konkurencjach w czterech dyscyplinach sportowych – biathlonie, biegach narciarskich, bobslejach i narciarstwie alpejskim. Serbowie nie zdobyli żadnego medalu. Najwyższe, 18. miejsce zajęła serbska bobslejowa czwórka w składzie: Vuk Rađenović. Miloš Savić, Igor Šarčević, Slobodan Matijević. Najlepszy rezultat w konkurencjach indywidualnych osiągnęła natomiast alpejka Jelena Lolović, zajmując 30. miejsce w supergigancie kobiet.
Najmłodszym zawodnikiem w kadrze olimpijskiej Serbii był biegacz narciarski Amar Garibović, który w dniu otwarcia igrzysk miał 18 lat i 162 dni. Najstarszą zawodniczką była natomiast Jelena Lolović (28 lat i 228 dni w dniu otwarcia igrzysk), dla której był to trzeci start olimpijski w karierze. Jednocześnie Lolović po raz trzeci z rzędu pełniła rolę chorążego reprezentacji swojego kraju podczas ceremonii otwarcia. Chorążym Serbii podczas ceremonii zamknięcia igrzysk w Vancouver był Vuk Rađenović.
Był to pierwszy start Serbii na zimowych igrzyskach olimpijskich i trzeci, po letnich igrzyskach w Sztokholmie i Pekinie, start olimpijski tego kraju. Do igrzysk w Turynie sportowcy z Serbii startowali w barwach Jugosławii oraz Serbii i Czarnogóry.
Tło startu
Występy na poprzednich igrzyskach
Start Serbii w Vancouver był debiutem tego kraju na zimowych igrzyskach olimpijskich. W latach 1924–1992 Serbowie występowali w reprezentacji Jugosławii, a w latach 1998–2006 wspólnie z Czarnogórcami w reprezentacji Serbii i Czarnogóry[1]. Występ w Vancouver był zarazem trzecim startem olimpijskim Serbii, po letnich występach w 1912 roku w Sztokholmie i w 2008 w Pekinie[2][3].
Podczas poprzednich zimowych igrzysk, które odbyły się w 2006 roku w Turynie, w reprezentacji Serbii i Czarnogóry znalazły się dwie alpejki, które wystąpiły również w Vancouver – Jelena Lolović i Marija Trmčić. Najlepszy rezultat uzyskała Lolović, zajmując 30. miejsce w slalomie gigancie[4]. Poza Lolović i Trmčić w Turynie wystąpił jeszcze jeden alpejczyk, Želimir Vuković, a także biegacz i biathlonista Aleksandar Milenković, biegaczka Branka Kuzeljević oraz łyżwiarz figurowy Trifun Živanović. Z całej ekipy najlepszy wynik olimpijski uzyskał wówczas Živanović, który w konkursie solistów został sklasyfikowany na 26. pozycji[2][5].
Występy w mistrzostwach świata w sezonie przedolimpijskim
W alpejskich mistrzostwach świata w Val d’Isère wystąpiły Jelena Lolović i Marija Trmčić. Lolović zajęła w tych mistrzostwach 22. miejsce w slalomie, 25. miejsce w slalomie gigancie i 26. w supergigancie[10]. Z kolei Trmčić wystartowała tylko w slalomie, jednak nie ukończyła pierwszego przejazdu i w efekcie nie została sklasyfikowana[11].
Reprezentacje Serbii w curlingu nie wzięły udziału w przeprowadzonych w 2009 roku mistrzostwach świata kobiet ani mężczyzn[14][15]. Męska reprezentacja wystąpiła natomiast w mistrzostwach Europy grupy B w Aberdeen i zajęła w nich 29. miejsce w gronie 30 drużyn (Serbia okazała się lepsza tylko od Białorusi)[16]. W rankingu Światowej Federacji Curlingu w 2009 roku męska reprezentacja plasowała się na 38., a kobieca na 36. miejscu[17].
Serbska reprezentacja w hokeju na lodzie mężczyzn zwyciężyła w rozegranych w 2009 roku w Nowym Sadzie mistrzostwach świata II dywizji, zwyciężając we wszystkich meczach grupy A i tym samym awansowała do I dywizji[18]. W mistrzostwach świata w łyżwiarstwie figurowym w Los Angeles zaprezentowała się jedna serbska zawodniczka, Ksenija Jastsenjski. Wystąpiła w konkursie solistek i swój udział zakończyła na programie dowolnym, w którym zajęła 49. miejsce[19].
Troje serbskich snowboardzistów wzięło udział w mistrzostwach świata w Gangwon – Nina Micić zajęła w nich 34. miejsce w slalomie gigancie równoległym[20] i 38. w slalomie równoległym[21], Boris Judin był 37. w slalomie równoległym[22], w slalomie gigancie równoległym został zdyskwalifikowany[23], a z kolei Luka Nikolić uplasował się na 54. miejscu w snowboard crossie[24].
Kwalifikacje olimpijskie
W grudniu 2009 roku kwalifikację na igrzyska w Vancouver miała zapewnioną alpejka Jelena Lolović oraz biegacze Belma Šmrković i Amar Garibović. W związku z zajęciem przez Lolović piątego miejsca w jednych z zawodów Pucharu Ameryki Północnej i zdobyciu przez nią punktów Pucharu Świata w Aspen oraz w związku z rozwojem narciarstwa i snowboardingu w kraju, sekretarz generalny Związku Narciarskiego Serbii, Dimitrije Lazarovski wyraził nadzieję, że kwalifikację olimpijską uzyska łącznie sześcioro alpejczyków, a także snowboardziści. Wśród potencjalnych kandydatów do występu olimpijskiego, poza Lolović, Belmą Šmrković i Gariboviciem, wymienieni zostali: Nevena Ignjatović i Marija Trmčić (narciarstwo alpejskie), Rejhan Šmrković i Sanjin Dizdarević (biegi narciarskie) oraz Nina Micić i Boris Judin (snowboarding)[25].
Ze wspomnianego grona kwalifikację uzyskały tylko alpejki Ignjatović i Trmčić. Snowboardziści do końca oczekiwali na ewentualne uzyskanie „dzikiej karty” umożliwiającej występ olimpijski[26], ostatecznie jednak pozostali na liście rezerwowej sporządzonej przez Międzynarodową Federację Narciarską[27]. Kwalifikację wywalczyła natomiast serbska bobslejowa czwórka w składzie Vuk Rađenović (pilot), Igor Šarčević, Miloš Savić i Slobodan Matijević. Prawa startu w igrzyskach olimpijskich, pomimo takich oczekiwań, nie wywalczyła reprezentacja tego kraju w curlingu[26].
Wyjazd na igrzyska olimpijskie
3 lutego 2010 w drogę do Vancouver wyruszyli członkowie serbskiej delegacji olimpijskiej: Branislav Jevtić – attaché misji olimpijskiej, Marina Leković – sekretarz i Ninoslav Cvetanović – fizjoterapeuta[28].
Pierwszymi serbskimi sportowcami, którzy przybyli do wioski olimpijskiej w Whistler, byli biegacze narciarscy i biathloniści. Przylecieli oni do Vancouver 5 lutego wraz z członkami sztabu szkoleniowego. Wraz z nimi do wioski olimpijskiej dotarli dwaj bobsleiści, którzy od 31 stycznia przebywali w Vancouver[28] – przyjechali do Kanady tuż po pozytywnym wyniku przedolimpijskich badań lekarskich przeprowadzonych w Belgradzie[29]. Po zakończeniu ostatnich treningów w Europie, 10 lutego do kadry olimpijskiej dołączyły narciarki alpejskie wraz z trenerem Muratem Gariboviciem[30], natomiast tydzień później przyjechali dwaj bobsleiści wraz z trenerem[28].
W składzie serbskiej delegacji znaleźli się również: Vlade Divac – przewodniczący Serbskiego Komitetu Olimpijskiego, Đorđa Višackog – sekretarz generalny komitetu oraz Peter Vladiković – konsul honorowy Serbii w Kanadzie[31].
Prawa transmisyjne
W Serbii prawo do transmisji zawodów olimpijskich w Vancouver uzyskały dwie niekodowane stacje naziemne, należące do publicznego nadawcy RTS. Transmisje odbywały się na kanałach RTS1 i RTS2. Ponadto prawa transmisyjne posiadała stacja Eurosport, dostępna w telewizji satelitarnej i online[32].
Znaczki okolicznościowe
Z okazji igrzysk w Vancouver serbska poczta wyemitowała serię dwóch znaczków pocztowych[33]. Oba znaczki miały wymiary 42x29 i zostały wydane 12 lutego 2010 przez Forum Novi Sad. Pierwszy z nich, o wartości 50 dinarów serbskich, przedstawiał wizerunek narciarki alpejskiej. Na drugim natomiast, o wartości 22 dinarów, przedstawiono sylwetki biathlonistów[34][35]. Ponadto, w związku z setną rocznicą powołania Serbskiego Komitetu Olimpijskiego[36], 23 lutego wyemitowano dodatkowy znaczek na tę okoliczność[37].
W poniższej tabeli przedstawiono skład serbskiej reprezentacji na igrzyskach w Vancouver. W przypadku, gdy dany zawodnik wystąpił również na poprzednich igrzyskach, podano miejsca, które zajął w poszczególnych konkurencjach.
Na igrzyskach w Vancouver wystartował jeden serbski biathlonista – Milanko Petrović. Wziął udział w dwóch konkurencjach indywidualnych – sprincie i biegu na 20 km. W sprincie zajął 81. miejsce w gronie 87 sklasyfikowanych zawodników. Do zwycięzcy biegu, Vincenta Jaya, stracił 4 min i 31,1 s[51]. W biegu na 20 km Petrović był 87. i wyprzedził tylko grenlandzkiego zawodnika reprezentującego Danię, Øysteina Slettemarka. Do triumfatora zawodów, Emila Hegle Svendsena, Petroviciowi zabrakło 11 min i 21,5 s[52].
W olimpijskiej kadrze Serbii znalazło się dwoje biegaczy narciarskich – Belma Šmrković i Amar Garibović. Oboje wystąpili w biegach indywidualnych rozgrywanych techniką dowolną – Šmrković na dystansie 10 km, a Garibović na 15 km. Šmrković zajęła w swoim biegu ostatnie, 77. miejsce ze stratą 10 min i 49 s do mistrzyni olimpijskiej, Charlotte Kalli. Do bezpośrednio wyprzedzającej ją Rosany Kiroski Serbka straciła ponad minutę[53]. Garibović w swoim starcie uplasował się na 80. miejscu wśród 95 sklasyfikowanych zawodników. Jego strata do Dario Cologni, zwycięzcy biegu, wyniosła 6 min i 35,7 s[54].
Na torze bobslejowym podczas igrzysk w Vancouver zaprezentowała się serbska czwórka mężczyzn w składzie: Vuk Rađenović. Miloš Savić, Igor Šarčević, Slobodan Matijević. Pilotem serbskiego boba był Rađenović[55]. Zespół ten zajął 18. miejsce w olimpijskiej rywalizacji czwórek. Spośród sklasyfikowanych bobów Serbowie wyprzedzili Koreańczyków, Chorwatów i Japończyków. Do triumfatorów tej konkurencji, pierwszego zespołu amerykańskiego, stracili w czterech przejazdach łącznie 5,89 s[56].
W konkurencjach alpejskich przeprowadzonych w ramach igrzysk w Vancouver wystąpiły trzy serbskie zawodniczki – Nevena Ignjatović, Jelena Lolović i Marija Trmčić. Wszystkie trzy zaprezentowały się w slalomie, Ignjatović i Lolović wystąpiły ponadto w slalomie gigancie i supergigancie[61].
Najlepszy wynik uzyskała Lolović w supergigancie, zajmując 30. miejsce wśród 38 sklasyfikowanych zawodniczek. Do złotej medalistki, Andrei Fischbacher, straciła 6,53 s. Druga z serbskich reprezentantek w tej konkurencji, Ignjatović, nie ukończyła zawodów[62]. Z kolei w slalomie to Ignjatović uzyskała najlepszy rezultat spośród serbskich alpejek – 32. miejsce, podczas gdy Lolović i Trmčić nie zostały sklasyfikowane. Ignjatović wyprzedziła 23 sklasyfikowane zawodniczki, a do triumfatorki zawodów, Marii Riesch, straciła 7,59 s[63]. W slalomie gigancie natomiast obie Serbki zostały sklasyfikowane – Lolović zajęła 33. pozycję, a Ignjatović była 39. W tej konkurencji sklasyfikowano 60 zawodniczek. Mistrzyni olimpijska, Viktoria Rebensburg, uzyskała łączny czas lepszy od Lolović o 7,43 s, a od Ignjatović o 10,40 s[64].
Jako pierwsi do kraju powrócili biegacze narciarscy – Belma Šmrković i Amar Garibović. Trzy dni po udziale w biegach indywidualnych, które odbyły się 15 lutego, wyruszyli w drogę powrotną do kraju. Wrócili drogą lotniczą z Calgary do Frankfurtu, w niemieckim mieście wylądowali o godz. 16:40[69].
Pozostali członkowie kadry olimpijskiej powrócili do Serbii 3 marca, kiedy w godzinach popołudniowych wylądowali na lotnisku w Belgradzie[55].
Dzień po powrocie olimpijczyków do kraju, 4 marca, w siedzibie głównego sponsora komitetu olimpijskiego (firmy Telenor) zorganizowana została konferencja prasowa z udziałem przewodniczącego Serbskiego Komitetu Olimpijskiego – Vlade Divaca oraz członków reprezentacji olimpijskiej – alpejki Ignjatović i czwórki bobsleistów Rađenović, Šarčević, Matijević i Savić[55].