Zgodnie z konstytucjąprezydent określa politykę zagraniczną Stanów Zjednoczonych, a sekretarz stanu jest jego głównym doradcą do spraw zagranicznych i prowadzi określaną przez prezydenta politykę zagraniczną za pośrednictwem departamentu[2]. Do jego obowiązków należą:
Doradzanie prezydentowi w zakresie przyjmowania przedstawicieli innych rządów[2]
Prowadzenie negocjacji między Stanami Zjednoczonymi, a innymi krajami[2]
Zarządzanie wydawaniem paszportów obywatelom Stanów Zjednoczonych i exequaturów zagranicznym przedstawicielom[2]
Osobiście uczestniczy lub wyznacza przedstawicieli Stanów Zjednoczonych na międzynarodowe konferencje, oraz w międzynarodowych organizacjach i agencjach[2]
Negocjowanie, interpretowanie i zrywanie umów międzynarodowych[2]
Zapewnianie ochrony rządowi Stanów Zjednoczonych oraz amerykańskim obywatelom, mieniu i interesów w innych krajach[2]
Pilnowanie przestrzegania amerykańskich przepisów imigracyjnych za granicą[2]
Zapewnianie obywatelom amerykańskim informacji dotyczących warunków politycznych, ekonomicznych, społecznych, kulturowych i humanitarnych w innych krajach[2]
Promowanie korzystnych stosunków gospodarczych między Stanami Zjednoczonymi, a innymi krajami[2]
Pośredniczenie w komunikacji między rządem federalnym, a stanami w sprawie ekstradycji zbiegów z innych państw lub do innych państw[2]
Sekretarz Stanu nadal wypełnia także obowiązki powierzone mu przez Kongres Stanów Zjednoczonych w 1789 w zakresie zapewnienia podstaw funkcjonowania Departamentu Stanu Stanów Zjednoczonych[2]. Obejmują one opiekę nad Wielką Pieczęcią Stanów Zjednoczonych, przygotowywanie niektórych proklamacji prezydenckich, publikowanie traktatów i aktów międzynarodowych, publikowanie raportów stosunków Stanów Zjednoczonych z innymi państwami oraz zapewnienie bezpieczeństwa oryginalnym spisanym traktatom i umowom międzynarodowym[2].