Większość ludności i przemysłu skupia się w Zagłębiu Saary, znajdującym się w południowej części kraju związkowego. Tutaj znajdują się takie miasta, jak Saarbrücken, Völklingen i Homburg.
W czasach nowożytnych sięgały tu granice Francji. W 1680 król Francji Ludwik XIV założył tu miasto i twierdzę Saarlouis. Hrabstwo Nassau-Saarbrücken zostało częścią Francji w 1797. W 1798 większość obszaru dzisiejszej Saary została objęta nowo utworzonym francuskim departamentem Sarre. Na kongresie wiedeńskim w 1815 terytorium rozdzielono pomiędzy Prusy i Bawarię. Prusy zajęły także fragment Luksemburga (II rozbiór Luksemburga), leżący współcześnie w obrębie gminy Perl. W 1871 cały obszar znalazł się w granicach Niemiec.
W 1920 roku Saara została odłączona od Niemiec i przekazana pod zarząd Ligi Narodów jako Terytorium Saary. W przeprowadzonym w 1935 roku referendum większość mieszkańców Saary opowiedziała się za powrotem do Niemiec.
Po II wojnie światowej obszar Saary stanowił de iure osobne państwo pod francuską kontrolą (Protektorat Saary) i nie został włączony do powstałej w 1949 Republiki Federalnej Niemiec. Po referendum 23 października 1955 podjęto decyzję o włączeniu do Niemiec. Zgoda Francji stała się w tym wypadku kamieniem milowym na drodze niemiecko-francuskiego porozumienia. Włączenie Saary do Niemiec Zachodnich nastąpiło 1 stycznia 1957.
.jpg)
