Ruszcza (województwo świętokrzyskie)

Ruszcza

wieś
Dworek szlachecki w Ruszczy
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	staszowski
Gmina	Połaniec
Liczba ludności (2021)	656[2]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	28-230[3]
Tablice rejestracyjne	TSZ
SIMC	0803756[4]
Położenie na mapie gminy Połaniec Ruszcza
Położenie na mapie Polski Ruszcza
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Ruszcza
Położenie na mapie powiatu staszowskiego Ruszcza
50°24′38″N 21°13′58″E[1]

Ruszcza (dawn. Ruszcza Dolna) – wieś w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie staszowskim, w gminie Połaniec^[4][5].

Do 1870 istniała gmina Ruszcza Dolna.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego.

We wsi znajduje się zabytkowy dworek szlachecki z przełomu XVIII i XIX wieku z lasem zagospodarowanym parkowo, z kilkusetletnimi topolami i dębami^[6], jeden z nich to Dąb Kościuszko (to drzewo o obwodzie 822 cm w 2014 roku; jego wiek jest szacowany na 500 lat)^[7], przy którym wypoczywał generał Tadeusz Kościuszko w drodze do Połańca w wieku XVIII. W miejscowości znajduje się także wiele innych bardzo starych dębów^[6] uznanych za pomniki przyrody.

Wieś zlokalizowana jest przy drodze krajowej nr 79.

Dawne części wsi – obiekty fizjograficzne

W latach 70. XX wieku przyporządkowano i opracowano spis lokalnych części integralnych dla Ruszczy zawarty w tabeli 1.

Tabela 1. Wykaz urzędowych nazw miejscowych i obiektów fizjograficznych^[8]

Nazwa wsi – miasta	Nazwy części wsi – miasta	Nazwy obiektów fizjograficznych – charakter obiektu
I. Gromada RUSZCZA
Ruszcza	Cegielnia Czworaki Dwór Gajówka Pod Wałem Podlesie Przychody Ruszcza Dolna Za Koliturą Za Ogrodem Zatonie	Błonie — pastwisko, pole Budzieński Gościniec — droga Cegielnia — pole Czworaki — pole Dąbrówka — młody las Grądziel — pole Guleński Las — las Jeziorka — pole Kielnia — pole Koliturka — młody las Koło Budzieńskiego Gościńca — pole Koło Zielonego Gościńca — pole Kowalówka — pole Lugawy — pole Ogrody — pole Ostatnie — pole Pasieka — las Piskornik — kanał Pod Brodkiem — pole Pod Dąbrówką — pole Pod Lasem — pole Pod Psim Dołem — pole Pod Wałem — pole Podlesie — pole Pogorzałek — pole, rowy Poręby — pole Przychody — pole Psi Dół — woda stojąca, staw Rokiciny — pole Stawy — łąki, zarośla, stawy Strugi — łąki, mokradła Średnie — pole Za Ogrodem — pole Za Strugiem — las Zatonie — jezioro, pole Zdzieckie Góry — nieużytki Zielony Gościniec — droga

Przypisy

1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 118636
2. Wieś Ruszcza w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-16] , liczba ludności na podstawie danych GUS.
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1101 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
4. GUS. Wyszukiwarka TERYT
5. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
6. StefanS. Jarosz StefanS., Krajobrazy Polski i ich pierwotne fragmenty, Warszawa: Budownictwo i Architektura, 1954, s. 384 .
7. Krzysztof Borkowski, Robert Tomusiak, Paweł Zarzyński. Drzewa Polski. 2016. PWN. s.202–203
8. Por. Leon Kaczmarek (red. nauk. zeszytu), Witold Taszycki (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970, s. 43-44, 77-96.

Bibliografia

1. Kaczmarek Leon (red. nauk. zeszytu), Taszycki Witold (red. nauk. wyd.): Urzędowe Nazwy miejscowości i obiektów fizjograficznych. 33. Powiat staszowski województwo kieleckie. Komisja ustalania nazw miejscowości i obiektów fizjograficznych (do użytku służbowego). Z: 33. Warszawa: Urząd Rady Ministrów. Biuro do Spraw Prezydiów Rad Nadzorczych, 1970. Brak numerów stron w książce

Linki zewnętrzne

• Ruszcza 1(1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 36 .