Romuald Kamiński

Romuald Kamiński

Romuald Kamiński (2018)
Sub Tuum praesidium Pod Twoją obronę
Kraj działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	7 lutego 1955 Janówka
Biskup diecezjalny warszawsko-praski
Okres sprawowania	od 2017
Biskup koadiutor warszawsko-praski
Okres sprawowania	2017
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	7 czerwca 1981
Nominacja biskupia	8 czerwca 2005
Sakra biskupia	23 czerwca 2005

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	23 czerwca 2005
Miejscowość	Ełk
Miejsce	katedra św. Wojciecha
Konsekrator	Józef Kowalczyk
Współkonsekratorzy	Jerzy Mazur Kazimierz Romaniuk
Współkonsekrowani biskupi Marek Zalewski 31 maja 2014 Jacek Grzybowski 19 grudnia 2020 Tomasz Sztajerwald 7 grudnia 2024

Romuald Kamiński (ur. 7 lutego 1955 w Janówce) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy ełcki w latach 2005–2017, biskup koadiutor warszawsko-praski w 2017, biskup diecezjalny warszawsko-praski od 2017.

Życiorys

Urodził się 7 lutego 1955 w Janówce^[1] jako najstarszy syn spośród pięciorga dzieci Hieronima i Teresy Kamińskich^[2]. Jego siostra Samuela wstąpiła do zgromadzenia elżbietanek i została przełożoną prowincji warszawskiej. Kształcił się w szkole zawodowej w Augustowie i technikum w Białymstoku^[2]. W latach 1975–1981 kształcił się w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, a w 1981 także w Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie. Uzyskał magisterium z teologii w zakresie patrologii. Święceń prezbiteratu udzielił mu 7 czerwca 1981 w Warszawie miejscowy biskup pomocniczy Jerzy Modzelewski^[1]. Inkardynowany został do archidiecezji warszawskiej^[3].

W latach 1981–1983 pracował jako wikariusz w parafii Matki Bożej Królowej Polski w Otwocku^[4]. Od 1983 do 1992 pełnił funkcję administratora Domu Arcybiskupów Warszawskich i referenta w Sekretariacie Prymasa Polski^[4][5]. Jednocześnie był kapelanem prymasa Józefa Glempa^[5]. W 1992 został inkardynowany do nowo ustanowionej diecezji warszawsko-praskiej^[6]. W tym samym roku objął funkcję kanclerza kurii biskupiej. Wszedł też w skład kolegium konsultorów i rady kapłańskiej tej diecezji. W 1998 otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości^[3].

8 czerwca 2005 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji ełckiej i biskupem tytularnym Aguntum^[3][7]. Święcenia biskupie otrzymał 23 czerwca 2005 w katedrze św. Wojciecha w Ełku^[8]. Udzielił mu ich arcybiskup Józef Kowalczyk, nuncjusz apostolski w Polsce, w asyście Jerzego Mazura, biskupa diecezjalnego ełckiego, i Kazimierza Romaniuka, biskupa seniora warszawsko-praskiego^[8][6]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Sub Tuum praesidium” (Pod Twoją obronę)^[9].

14 września 2017 papież Franciszek przeniósł go na urząd biskupa koadiutora diecezji warszawsko-praskiej^[10][11], który objął 19 września 2017^[12]. 8 grudnia 2017, po przyjęciu przez papieża rezygnacji arcybiskupa Henryka Hosera, objął urząd biskupa diecezjalnego^[13][14]. Ingres do bazyliki katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie odbył 20 stycznia 2018^[15].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski został przewodniczącym Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Litwy^[9] i Zespołu ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia^[16], delegatem ds. Dialogu Katolików i Muzułmanów^[17] i ds. Duszpasterstwa Strażaków^[18], a także członkiem Komisji ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego, Rady ds. Rodziny, Rady ds. Dialogu Religijnego i Zespołu ds. Kontaktów z Przedstawicielami Kościoła Greckokatolickiego na Ukrainie^[9].

Był współkonsekratorem podczas sakr nuncjusza apostolskiego w Zimbabwe Marka Zalewskiego (2014) i biskupów pomocniczych warszawsko-praskich: Jacka Grzybowskiego (2020) i Tomasza Sztajerwalda (2024)^[6].

Odznaczenia i wyróżnienia

W 2019 otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej^[19].

Rada Wspólna Katolików i Muzułmanów przyznała mu tytuł Człowieka Dialogu 2016^[20].

Przypisy

1. G. Polak: Kto jest kim w Kościele. Warszawa: Katolicka Agencja Informacyjna, 1999, s. 153. ISBN 83-911554-0-4.
2. A. Stelmasiak. Prymas nie chciał oddać ks. Kamińskiego. „Niedziela”. Nr 39/2017 (edycja warszawska). s. 3. [dostęp 2024-12-29]. 
3. Nomina dell’Ausiliare di Ełk (Polonia). press.vatican.va, 2005-06-08. [dostęp 2014-10-11]. (wł.).
4. Mamy naszego Biskupa. diecezja.waw.pl (arch.). [dostęp 2023-10-07].
5. Ks. Romuald Kamiński biskupem pomocniczym w Ełku (rozszerzona). ekai.pl (arch.), 2005-06-08. [dostęp 2019-01-21].
6. Romuald Kamiński. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2024-12-07]. (ang.).
7. Ks. Romuald Kamiński biskupem pomocniczym w Ełku. ekai.pl (arch.), 2005-06-08. [dostęp 2019-01-21].
8. Ełk: ks. Romuald Kamiński przyjął sakrę biskupią. ekai.pl (arch.), 2005-06-23. [dostęp 2019-01-21].
9. Romuald Kamiński na stronie Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.). [dostęp 2024-12-07].
10. Nomina del Coadiutore di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2017-09-14. [dostęp 2017-09-14]. (wł.).
11. Warszawa-Praga: bp Romuald Kamiński – biskupem koadiutorem diecezji warszawsko-praskiej. nuncjatura.pl, 2017-09-14. [dostęp 2017-09-14].
12. Objęcie urzędu biskupa koadiutora przez Ks. Bp. Romualda Kamińskiego. diecezja.waw.pl (arch.), 2017-09-19. [dostęp 2023-10-07].
13. Rinuncia e successione del Vescovo di Warszawa-Praga (Polonia). press.vatican.va, 2017-12-08. [dostęp 2017-12-08]. (wł.).
14. Warszawa-Praga: Rezygnacja abp. Henryka Hosera SAC. Bp Romuald Kamiński – biskupem warszawsko-praskim. episkopat.pl (arch.), 2017-12-08. [dostęp 2024-12-07].
15. Ingres biskupa Romualda Kamińskiego do katedry warszawsko-praskiej. tvp.info (arch.), 2018-01-20. [dostęp 2024-12-07].
16. Historyczne spotkanie Episkopatu Polski w Lublinie. ekai.pl, 2017-10-14. [dostęp 2017-11-06].
17. Wybory 374. Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski. episkopat.pl (arch.), 2016-10-04. [dostęp 2024-12-07].
18. Wybory 388. Zebrania Plenarnego KEP. episkopat.pl (arch.), 2021-03-11. [dostęp 2024-12-07].
19. Bp Romuald Kamiński otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej. ekai.pl, 2019-10-29. [dostęp 2019-10-29].
20. Bp Romuald Kamiński Człowiekiem Dialogu 2016. ekai.pl, 2017-01-14. [dostęp 2017-11-11].

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Romualda Kamińskiego na stronie diecezji warszawsko-praskiej. [dostęp 2023-10-07].
• Nota biograficzna Romualda Kamińskiego na stronie diecezji ełckiej. [dostęp 2021-07-16].
• Romuald Kamiński na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2024-12-07].
• Romuald Kamiński [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2010-11-08]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000113723898
• VIAF: 166213071
• PLWABN: 9810688833405606
• NUKAT: n2003091930