Ratusz w Brzegu – renesansowa budowla wzniesiona w latach 1569–1577 według projektu Bernarda Niurona. Obecnie to jeden z najcenniejszych zabytków architektury renesansu w Polsce. Ratusz jest siedzibą władz miejskich Brzegu i kilku innych instytucji.
Historia
Pierwsza siedziba władz miejskich w Brzegu istniała już w XIV wieku, budowla ta spłonęła w wielkim pożarze miasta w czasie panowania księcia Jerzego II[1]. Nowy ratusz został wzniesiony w latach 1569–1577 według projektu włoskiego architekta Bernarda Niurona, budową obiektu kierował również włoski budowniczy Jakub Parr[2]. W późniejszych latach w budynku dokonano niewielkich przeróbek niektórych sal, w związku z ich adaptacją na cele administracyjne. W roku 1926 w południową fasadę wmurowano renesansowyportal, pochodzący z jednej z brzeskich kamienic[1].
Ratusz jest okazałą renesansową budowlą wzniesioną na planie wydłużonej podkowy, wokół wewnętrznego dziedzińca[2], ma dwie kondygnacje i jest nakryty dachem siodłowym. Najokazalsza jest zachodnia strona budowli[4]. W jej narożnikach są dwie zamykające dach czworoboczne wieże, nakryte wysokimi hełmami z latarniami[1]. Pomiędzy nimi jest rozpięta pięcioosiowa loggia, półkolistymi arkadami na parterze. Ponad loggią na połaci dachu są umiejscowione trzy facjaty, podzielone gzymsami i posiadające esowate spływy[1]. Fragmenty elewacji pokryto dekoracją sgraffitową pochodzącą z XVII wieku. Ponad bryłą góruje wieża, do poziomu dachu czworoboczna, wyżej ośmioboczna, zwieńczona balustradą i hełmem z podwójną latarnią. We wnętrzach zachowały się sale i korytarze o oryginalnym wystroju[1]. Najokazalsza jest Sala Rajców z dawnym malarstwem ściennym i cennym plafonem, oraz Sala Stropowa z modrzewiowym sufitem z roku 1646[1].
Obecnie ratusz jest siedzibą władz miasta i kilku innych instytucji[1].
Przypisy
↑ abcdefgRoman Pawlak: Zabytkowe ratusze. Warszawa: MUZA SA, 2003, s. 176 i 177. ISBN 83-7200-991-0.
_ID_609764.jpg)
