Arkada (łac.arcus - łuk) – element architektoniczny składający się z dwóch podpór (kolumn, słupów lub filarów), które zostały połączone u góry łukiem[1][2][3].
Arkada występuje w architekturze zarówno pojedynczo, jak i najczęściej w rzędzie, tworząc istotny składnik budowli[1]. Znana jest od czasów starożytnego Rzymu, stosowana głównie w akweduktach, krużgankach, loggiach[2].
Arkada ślepa, inaczej blenda arkadowa, to arkada z otworem zamkniętym ścianą, do której arkada przylega[2]. Ciągi ślepych arkad stanowią czasem główny element fryzów (tzw. fryz arkadkowy) lub attyk.
