Urodzony w Charleston, wychował się w pobliskim St. Albans. Po ukończeniu szkoły średniej uczęszczał na Texas A&M University. Tam pobił rekord uczelni w pchnięciu kulą, należący do Randy’ego Matsona, pchnięciem na odległość 21,88 m.
20 maja 1990 poprawił należący do Timmermanna rekord świata wynikiem 23,12 m (rekord przetrwał do 18 czerwca 2021). Po zawodach w Malmö w sierpniu 1990 wykryto w organizmie Barnesa niedozwoloną substancję – steryd anabolicznymetyltestosteron. Został zdyskwalifikowany na 27 miesięcy za doping. Odwoływał się od tej decyzji, ale bez powodzenia. Z powodu dyskwalifikacji nie pojechał do Barcelony na igrzyska olimpijskie w 1992.
W 1998 wykryto u niego podwyższony poziom androstendionu, substancji zakazanej w lekkoatletyce. Chociaż Barnes twierdził, że nie wiedział o zakazie stosowania androsteronu, został dożywotnio zdyskwalifikowany.
Barnes zaczął grać w golfa, rywalizując o jak najdalsze uderzenie piłki golfowej. Zakwalifikował się do Mistrzostw Świata Long Drive 2005.[1]
W latach 1906–1979 zawody były rozgrywane pod auspicjami Amateur Athletic Union, natomiast 1980–1992 – The Athletics Congress. Od 1993 to oficjalne mistrzostwa USA. Mistrzostwa miały charakter otwarty, mogli w nich występować zawodnicy z innych krajów.
