Rafer Johnson

Rafer Johnson

Data i miejsce urodzenia	18 sierpnia 1934 Hillsboro
Data i miejsce śmierci	2 grudnia 2020 Sherman Oaks
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Rzym 1960 lekkoatletyka (dziesięciobój) srebro Melbourne 1956 lekkoatletyka (dziesięciobój) Igrzyska panamerykańskie złoto Meksyk 1955 dziesięciobój

Rafer Lewis Johnson (ur. 18 sierpnia 1934^[1] w Hillsboro, w Teksasie, zm. 2 grudnia 2020 w Sherman Oaks^[2][3]) – amerykański lekkoatleta, wieloboista, mistrz i wicemistrz olimpijski.

Życiorys

Był Afroamerykaninem. Urodził się w Hillsboro, ale w wieku 9 lat przeprowadził się do Kingsburg w Kalifornii. W szkole średniej uprawiał futbol amerykański, koszykówkę i baseball, później jednak skoncentrował się na lekkiej atletyce. W 1954 po raz pierwszy wystąpił w dziesięcioboju, który stał się jego koronną konkurencją. Był wtedy na pierwszym roku UCLA. 11 czerwca 1955 poprawił rekord świata w dziesięcioboju, który przetrwał do 1958^[4]. Zwyciężył w igrzyskach panamerykańskich w 1955 w Meksyku^[5][6].

Zakwalifikował się na igrzyska olimpijskie w 1956 w Melbourne w dziesięcioboju i w skoku w dal. Doznał kontuzji i nie wystartował w skoku w dal, ale w dziesięcioboju mimo to zdobył srebrny medal za swym rodakiem Miltem Campbellem^[2]. Była to ostatnia porażka Johnsona w dziesięcioboju.

W latach 1957 i 1959 nie startował z powodu kontuzji, ale w 1958 i 1960 poprawiał rekord świata, który w międzyczasie dwukrotnie tracił na rzecz Wasilija Kuzniecowa z ZSRR. Zdobywał również w tych latach mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU)^[7].

Na igrzyskach olimpijskich w 1960 w Rzymie zdobył złoty medal po dramatycznej walce z Yangiem Chuan-kwangiem z Tajwanu. Ustanowił wówczas rekord olimpijski^[2].

Po igrzyskach wycofał się z wyczynowego uprawiania lekkoatletyki. Wystąpił w kilku filmach, był komentatorem sportowym. Wspierał kampanię prezydencką Roberta Kennedy’ego w 1968 i był obecny przy jego zabójstwie. Był jednym z ludzi, którzy obezwładnili zabójcę, Sirhana Sirhana. Podczas ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich w 1984 w Los Angeles zapalił znicz olimpijski^[2].

Johnson był uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami. W 1958 został ogłoszony "sportowcem roku" przez Sports Illustrated, a w 1960 otrzymał nagrodę im. Jamesa E. Sullivana dla najlepszego sportowca amatorskiego Stanów Zjednoczonych oraz został Lekkoatletą Roku miesięcznika Track & Field News.

Rodzina

Córka Johnsona Jenny Johnson Jordan była siatkarką plażową, wicemistrzynią świata w tej dyscyplinie w 1999 i uczestniczką igrzysk olimpijskich w 2000 w Sydney^[2].

Przypisy

1. CharlesCh. Moritz CharlesCh., Current Biography 1961, New York: H.W. Wilson, 1962, s. 222  (ang.).
2. Rafer Johnson [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-03]  (ang.).
3. RichR. Perelman RichR., Olympic Decathlon gold medalist Rafer Johnson passes at 85 [online], thesportsexaminer.com, 2 grudnia 2020  (ang.).
4. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 214–215 [dostęp 2020-12-03]  (ang.).
5. Pan American Games [online], GBRAthletics [dostęp 2020-12-03]  (ang.).
6. Pan-American Games, Mexico City, Mexico 1955 [online], atfs.org, s. 17 [dostęp 2020-12-03]  (ang.).
7. United States Championshiops (Men 1943–) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-12-03]  (ang.).

Bibliografia

• Rafer Johnson [online], olympedia.org [dostęp 2020-12-03]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 000000003747805X
• VIAF: 14080574
• LCCN: n98016231
• GND: 173852297
• J9U: 987007424976205171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Rafer-Johnson
• Universalis: rafer-johnson
• NE.se: rafer-johnson

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 78620