PROFILBARU.COM

RS-24
	; Wyrzutnia RS-24 w trakcie prób do parady
Państwo	Rosja
Producent	Wotkinskij Zawod, projektant Moskiewski Instytut Techniki Cieplnej
Inne nazwy	SS-27 Mod 2, SS-29
Typ	ICBM
Przeznaczenie	pocisk strategiczny
Wyrzutnia	• mobilne-drogowe; • silosy; • kolejowe (planowane)
Status	w służbie
Lata służby	od 2010 roku
Długość	~ 17,8 m, z głowicą ~ 21–23 m
Średnica	1,86 m
Masa startowa	46 000
Napęd	trzystopniowy na stałe paliwo rakietowe
Paliwo	stały materiał pędny
Zasięg	11 000 km (min. 2 000 km)
Udźwig	1250 kg
Naprowadzanie	bezwładnościowe, GLONASS
Celność	CEP: 250 m
Głowica	3-6 × 100-300 kt MIRV
	Multimedia w Wikimedia Commons

RS-24 Jars (ros. РС-24 Ярс) – rosyjski pocisk balistyczny dalekiego zasięgu klasy ICBM. Z uwagi na wiek i znaczenie broni, jest ona objęta tajemnicą. Dostępne informacje są niepotwierdzone i czasem sprzeczne. Pierwsze RS-24 są w służbie od 2010 roku i mają być użytkowane do roku 2050^[6].

Historia

Pierwsza udana próba pocisku miała miejsce 29 maja 2007 – oficjalnie w odpowiedzi na ogłoszone przez Stany Zjednoczone plany budowy tarczy antyrakietowej na terenie Czech i Polski^[6]. Kolejne miały miejsce: 25 grudnia 2007, 26 listopada 2008^[7], 14 kwietnia 2014 (cel: poligon Kura na Kamczatce)^[1]. Wystrzelony z poligonu rakietowego Plesieck, RS-24 uwolnił głowice MIRV, które po przebyciu 9000 km trafiły w cele na poligonie Kura na Kamczatce^[7]^[8]. Testy miały zakończyć się w 2008, a na 2009 planowane było rozpoczęcie produkcji. RS-24 miały stopniowo zastępować pociski typu RS-18B (w klasyfikacji NATO: SS-19) oraz RS-20 (SS-18 "Satan") i stać się podstawą rosyjskich lądowych sił jądrowych. Według niektórych źródeł Jars ma zastąpić również mobilne pociski Topol/Topol-M (z którymi dzieli niektóre rozwiązania)^[1], ale służyć równolegle z podziemnymi wersjami tych ostatnich^[2].

Opis

Jars to międzykontynentalny pocisk balistyczny na paliwo stałe, zdolny przenosić od 3 do 6 niezależnych głowic atomowych (MIRV) o mocy 150-300 kt każda. Zasięg pocisku szacowany jest na 11 000 km^[2].

Podwozie mobilnych wyrzutni rakiet RS-24 stanowią ośmioosiowe pojazdy MZKT-79221, produkowane w MZKT w Mińsku - takie same jak mobilnych Topol-M. Rozwijają prędkość do 45 km/h i mają zasięg do 500 km^[2].

Masa wersji na platformy kolejowe ma nie przekraczać 47 ton i 22,5 metra długości. Wagon-chłodnia ma mieć długość 24 metrów^[4].

Służba

Pierwszy pułk (2 dywizjony, 6 rakiet, 18 głowic; część Tejkowskiej dywizji rakietowej) uzbrojony w te rakiety osiągnął gotowość bojową na początku 2011 roku. Pułk stacjonuje w obwodzie iwanowskim. Jeszcze w tym samym roku, 27 grudnia 2011, gotowość osiągnął drugi pułk (2 dywizjony) Tejkowskiej dywizji rakietowej, również uzbrojony w RS-24. Przezbrojenie tej dywizji miało się zakończyć w 2012. Następnie pociski miał wchodzić na stan jednostek w zgrupowaniach nowosybirskim i kozielskim (wyrzutnie stacjonarne)^[9].

W 2014 Wojska Rakietowe Strategicznego Przeznaczenia miały przyjąć na stan 22 pociski rakietowe Jars^[10]. Przedstawiciele dowództwa tych wojsk przekazali także, że do roku 2020 powstanie wersja Jarsów na platformy kolejowe^[4] (Rosja wycofała się z takiego pomysłu w 2005 roku pod naciskiem USA^[1]).

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Udany test Jarsa. Altair, 2014-10-14. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Pierwszy pułk RS-24 w linii. Altair, 2011-04-03. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e SS-29 (RS-24 Yars). Center for Strategic and International Studies, 2016-10-08. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Zmodyfikowany Jars na platformie kolejowej. Altair, 2013-12-18. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
↑ ^a ^b RS-24 Yars Nuclear Intercontinental ballistic missile. Army Recognition. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
↑ ^a ^b Mark Wade: RS-24. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-04-13]. (ang.).
↑ ^a ^b РВСН осуществили успешный пуск межконтинентальной ракеты РС-24. [dostęp 2008-11-30]. (ros.).
↑ Russia Tested Satan Successor. 2007-05-27. [dostęp 2008-11-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-08)]. (ang.).
↑ Drugi pułk RS-24 w linii. Altair, 2011-12-28. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).
↑ Dostawy rakiet Jars. Altair, 2014-10-13. [dostęp 2017-04-13]. (pol.).