|
Popielice
Popielice
| Glirinae
|
| Muirhead, 1819[1]
|
|
|
Przedstawiciel podrodziny – popielica szara (Glis glis)
|
| Systematyka
|
| Domena
|
eukarionty
|
| Królestwo
|
zwierzęta
|
| Typ
|
strunowce
|
| Podtyp
|
kręgowce
|
| Gromada
|
ssaki
|
| Podgromada
|
żyworodne
|
| Rząd
|
gryzonie
|
| Podrząd
|
wiewiórkokształtne
|
| Rodzina
|
popielicowate
|
| Podrodzina
|
popielice
|
| Typ nomenklatoryczny
|
|
Glis Brisson, 1762
|
| Synonimy
|
- Myoxia[a] Rafinesque, 1815[2]
- Glirini Muirhead, 1819[1]
- Myosidae: J.E. Gray, 1821[3]
- Myoxina: J.E. Gray, 1825[4]
- Myoxidae: Waterhouse, 1839[5]
- Myoxideæ: Lesson, 1842[6]
- Myoxii: Chenu, 1854[7]
- Myoxini: Giebel, 1855[8]
- Myoxinae: S.F. Baird, 1858[9]
- Myoxida: Haeckel, 1866[10]
- Myoxoidea: Gill, 1872[11]
- Myoxinae: Huxley, 1872[12]
- Gliridae: O. Thomas, 1897[13]
- Glirinae: O. Thomas, 1897[13]
- Myoxidi: Acloque, 1900[14]
- Gliroidea: Simpson, 1945[15]
- Glirulinae[b] de Bruijn, 1966[16]
|
|
| Gatunki
|
|
6 rodzajów (w tym 4 wymarłe) – zobacz opis w tekście
|
|
|
|
Popielice[17] (Glirinae) – podrodzina ssaków z rodziny popielicowatych (Gliridae).
Zasięg występowania
Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Eurazji[18][19].
Podział systematyczny
Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[20][18][17]:
Opisano również rodzaje wymarłe:
Uwagi
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Myoxus E.A.W. Zimmermann, 1780 (Glis Brisson, 1762).
- ↑ Typ nomenklatoryczny: Glirulus O. Thomas, 1906.
Przypisy
- ↑ a b L. Muirhead: Mazology. W: D. Brewster (red.): The Edinburgh encyclopaedia. Cz. 13. Edinburgh: William Blackwood, 1819, s. 393–480, ryc. 353–358. (ang.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la nature, or, Tableau de l’univers et des corps organisés. Palerme: Aux dépens de l’auteur, 1815, s. 58. (fr.).
- ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 303, 1821. (ang.).
- ↑ J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 337–344, 1825. (ang.).
- ↑ G.R. Waterhouse. Observations on the Rodentia with a view to point out the groups, as indicated by the structure of the crania, in this order of mammals. „The Magazine of natural history”. New series. 3, s. 184, 1839. (ang.).
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 133. (fr.).
- ↑ J.-Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 10: Rongeurs et pachydermes. Paris: Maresq, 1850, s. 150. (fr.).
- ↑ Ch.G.A. Giebel: Die säugethiere in zoologischer, anatomischer und palæontologischer beziehung umfassend dargestellt. Leizpzig: A. Abel, 1855, s. 621. (niem.).
- ↑ S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1858, s. 103. (ang.).
- ↑ E. Haeckel: Generelle morphologie der organismen. Allgemeine grundzüge der organischen formen-wissenschaft, mechanisch begründet durch die von Charles Darwin reformirte descendenztheorie. Cz. 2. Berlin: G. Reimer, 1866, s. clx. (niem.).
- ↑ T.N. Gill. Arrangement of the Families of Mammals; with Analytical Tables. „Smithsonian Miscellaneous collections”. 11, s. 21, 1872. (ang.).
- ↑ T.H. Huxley: A Manual of the Anatomy of Vertebrated Animals. New York: D. Appleton and Company, 1872, s. 369. (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On the Genera of Rodents: an Attempt to bring up to Date the current Arrangement of the Order. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1896, s. 1016, 1896. (ang.).
- ↑ A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 43. (fr.).
- ↑ G.G. Simpson. The principles of classification and a classification of mammals. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 85, s. 91, 1945. (ang.).
- ↑ a b H. de Bruijn. On the mammalian fauna of the Hipparion-beds in the Calatayud-Teruel Basin (province of Zaragoza, Spain). „Proceedings of the Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen. Part 28: The Gliridae (Rodentia)”. Series B. 69 (3), s. 73, 1966. (ang.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 215. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 628–630. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Glirinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-29].
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-21]. (ang.).
- ↑ R. Dehm. Heteromyoxus n. g. and Dyromys Thomas, zwei Schlafmäuse im Untermiozän (Aquitanium) von Ulm. „Zentralblatt für Mineralogie, Geologie und Paläontologie”. Abteilung B. 9 (2), s. 338, 1938. (niem.).
- ↑ S. Baudelot. Complément à l’étude de la faune des Rongeurs de Sansan: les Gliridés. „Bulletin de la Société Géologique de France”. Septième série. 7 (5), s. 760, 1966. (fr.).
- ↑ R. Daams & M. Freudenthal. Stertomys laticrestatus, a new glirid (dormice, Rodentia) from the insular fauna of Gargano (Prov. of Foggia, Italy). „Scripta Geologica”. 77, s. 22, 1985. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne ( takson): |
|
