Perdyta
Zdjęcie z teleskopu Hubble’a ukazuje pierścienie i kilka księżyców Urana, w tym Perdytę (S/1986 U 10)
|
Planeta
|
Uran
|
Odkrywca
|
Erich Karkoschka
|
Data odkrycia
|
18 maja 1999
|
Tymczasowe oznaczenie
|
S/1986 U10
|
Charakterystyka orbity
|
Półoś wielka
|
76 417 km[1]
|
Mimośród
|
0,0116[1]
|
Okres obiegu
|
0,638 d[1]
|
Nachylenie do płaszczyzny równika planety
|
0,470°[1]
|
Długość węzła wstępującego
|
309,376°[1]
|
Argument perycentrum
|
253,925°[1]
|
Anomalia średnia
|
192,405°[1]
|
Własności fizyczne
|
Średnica równikowa
|
26 ± 2 km[2]
|
Powierzchnia
|
~2124 km²
|
Objętość
|
~9200 km³
|
Średnia gęstość
|
1,3 g/cm³[2]
|
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
|
0,0047 m/s²
|
Prędkość ucieczki
|
11 m/s
|
Albedo
|
0,070 ± 0,006[2]
|
Jasność obserwowana (z Ziemi)
|
23,6m[2]
|
Temperatura powierzchni
|
64 K
|
Perdyta (Uran XXV) – jeden z wewnętrznych księżyców Urana. Ma około 26 km średnicy. Jego orbita znajduje się pomiędzy orbitami większych satelitów – Belindy i Puka.
Historia odkrycia
Tymczasowe oznaczenie S/1986 U10 sugeruje, że Perdyta została odkryta w 1986 roku przez sondę Voyager 2, razem z dziewięcioma innymi satelitami Urana. Jednak przez ponad dekadę nie rozpoznano, że na zdjęciach przesłanych przez sondę znajduje się nieznany dotąd księżyc. Dopiero w 1999 roku Erich Karkoschka z University of Arizona dostrzegł go na siedmiu zdjęciach wykonanych przez Voyagera 2 w dniach 18–23 stycznia[3]. Ponieważ jednak, mimo kolejnych obserwacji, nie udało się potwierdzić istnienia nowego satelity, został on oficjalnie wykreślony ze spisu księżyców w 2001 roku[4].
Tymczasem w 2003 roku zdjęcia zrobione przez teleskop Hubble’a wychwyciły obiekt w miejscu, w którym spodziewano się ujrzeć S/1986 U 10, co uznano za potwierdzenie jego istnienia. Po kilku latach nadano mu nazwę Perdyta, od postaci ze sztuki Szekspira Zimowa opowieść; imię to pochodzi z łaciny i oznacza „zagubiona”, co jest także odniesieniem do historii jego odkrycia.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Perdita. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
wewnętrzne (13) |
|
---|
główne (5) |
|
---|
nieregularne (10) |
|
---|
- Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.