Anomalia średnia – parametr kątowy używany w opisie ruchu po orbicie keplerowskiej, wiążący położenie ciała z czasem. Zdefiniowana jest jako
gdzie:
- – anomalia średnia,
- – moment czasu, dla którego liczymy anomalię,
- – moment przejścia ciała przez perycentrum,
- – ruch średni, równy (gdzie oznacza okres orbitalny).
Często używana jest jako szósty element orbitalny. Anomalię średnią można sobie wyobrazić jako kąt, opisujący położenie fikcyjnego punktu poruszającego się ze stałą prędkością kątową po okręgu opisanym na orbicie.
Anomalia średnia M jest powiązana z anomalią mimośrodową E przez tzw. równanie Keplera:
w którym oznacza mimośród orbity.
Zobacz też