Pierwotnie w okresie zaboru austriackiego w 1907 zostało założone Prywatne Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie[1][2][3]. Założyciele było miejscowe Towarzystwo Szkół Średnich[2]. Starania na rzecz utrzymania gimnazjum poczynił czortkowski adwokat dr Ludwik Grzybowski, prezes miejscowego Towarzystwa Szkół Średnich[4][2]. 22 grudnia1911 gimnazjum nadano prawa szkół rządowych[5].
Podczas I wojny światowej budynek szkolny był zajęty przez wojska rosyjskie i uległ uszkodzeniom[6]. Później podczas wojny polsko-ukraińskiej 1918/1919 placówka była zajęta przez Ukraińców i ograbiona, a w 1920 ponownie okradziona przez bolszewików[3]. Od listopada 1920 gimnazjum było odbudowywane przez Polaków[3].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości władze II Rzeczypospolitej 10 marca 1920 upaństwowiły szkołę z dniem 1 grudnia 1919, która otrzymała nazwę „Państwowe Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie”[2][3]. Od 1918 do 1921 gimnazjum było w typie klasycznym, a od 1921 szkoła była prowadzona w typie humanistycznym oraz matematyczno-przyrodniczym[2][3]. W 1926 w gimnazjum prowadzono osiem klas w tyluż oddziałach, w których uczyło się 328 uczniów wyłącznie płci męskiej[2].
Zarządzeniem Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia PublicznegoWojciecha Świętosławskiego z 23 lutego 1937 „Państwowe Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie” zostało przekształcone w „Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Juliusza Słowackiego w Czortkowie” (państwową szkołę średnią ogólnokształcącą, złożoną z czteroletniego gimnazjum i dwuletniego liceum), a po wejściu w życie tzw. reformy jędrzejewiczowskiej szkoła miała charakter koedukacyjny, a wydział liceum ogólnokształcącego był prowadzony w typie humanistycznym łączonym z matematyczno-fizycznym[7].