Wielka Brytania
UKIP
Nick Tenconi(inne języki)
1993
Henleaze Business Centre, 13 Harbury Road, Henleaze, Bristol, BS9 4PN
Liberalizm klasyczny, narodowy konserwatyzm, eurosceptycyzm, konserwatyzm społeczny
kapitalizm, Taczeryzm
Europejskie Przymierze Ruchów Krytycznych Wobec Unii Europejskiej
Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej
Młoda Niepodległość
0
Partia Niepodległości Zjednoczonego Królestwa (ang. United Kingdom Independence Party, UKIP) - założona w 1993 konserwatywna partia polityczna, której podstawowym celem jest wyprowadzenie Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej. Liderem partii od lutego 2025 jest Nick Tenconi(inne języki). Partia notowała największe sukcesy polityczne pod kierownictwem Nigela Farage'a (2006–2016), którego fakcja usunęła w 1997 z partii jej założyciela, Alana Skeda(inne języki).
Partia Niepodległości jest ugrupowaniem eurosceptycznym. Jej liderzy krytykują Unię Europejską za niedemokratyczne procedury wyboru władzy i stanowienia prawa (przede wszystkim brak krajowych referendów w sprawie ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego)[1], interwencjonizm gospodarczy, euronacjonalizm i dążenie do stworzenia federacyjnego państwa obejmujące wszystkich członków UE[2]. W programie partii istotne są elementy klasycznego liberalizmu i libertarianizmu:
Do ideologów partii zaliczany był Władimir Bukowski[3].
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 UKIP uzyskała 16,1% głosów i 12 mandatów (w poprzedniej kadencji miała je 3 przy 7% poparciu). Kampania UKIP koncentrowała się na hasłach wyprowadzenia swego kraju z Unii, sprzeciwu wobec „federalnej” konstytucji, zaostrzenia polityki imigracyjnej oraz zamknięcia dla obywateli nowych państw UE brytyjskiego rynku pracy. Partia uzyskała poparcie gwiazd kultury masowej: aktorkę Joan Collins i kandydującego z jej list byłego prezentera telewizyjnego Roberta Kilroy-Silka.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 UKIP uzyskała 16,5%, przegrywając tylko z również eurosceptyczną Partią Konserwatywną, a wyprzedzając m.in. Partię Pracy, Liberalnych Demokratów i Brytyjską Partię Narodową. UKIP uzyskała o 0,4% więcej głosów niż w poprzednich wyborach i zdobyła 13 mandatów (wzrost o 1). Głównymi tematami przedwyborczej kampanii było zablokowanie ratyfikacji Traktatu Lizbońskiego, zwracanie uwagi społeczeństwa na odchodzenie od demokratycznych standardów sprawowania władzy przez wiodące frakcje w Parlamencie Europejskim (brak referendów w sprawie Traktatu Lizbońskiego w większość krajów i nierespektowanie wyniku referendum w Irlandii) a także wskazywanie na bardzo wysokie koszty członkostwa w Unii Europejskiej.
UKIP wygrała wybory do PE w 2014 zdobywając 26,6% głosów. W 2016 r. partia była najważniejszym ugrupowaniem wzywającym do głosowania w referendum za opuszczeniem przez Wielką Brytanię Unii Europejskiej. Po sukcesie w referendum z funkcji przewodniczącego ustąpił dotychczasowy lider, Nigel Farage, a zastąpiła go Diane James, która jednak zrezygnowała po kilkunastu dniach[4].
W wyborach do PE w 2019 partia uzyskała 3,3%, nie zdobywając żadnego mandatu. Tak niski wynik spowodowany był powstaniem nowej partii Nigela Farage'a Brexit Party, która przejęła większość wyborców UKIP[5].