Budowa okrętów była częścią programu zbrojeń, którego celem było zniwelowanie przewagi Royal Navy na Morzu Północnym. Projekt okrętów typu König w znacznej części bazował na konstrukcji wyprodukowanych wcześniej pancerników typu Kaiser. Główną różnicą w porównaniu do jednostek starszego typu było przesunięcie jednej z wież w kierunku dziobu i umieszczenie jej na linii symetrii okrętu. Główną planowaną zmianą miało być zastąpienie jednej z turbin parowychsilnikami wysokoprężnymi, jednak z powodu braku odpowiednich silników ostatecznie napęd pozostał bez zmian w porównaniu z pancernikami typu Kaiser i składał się z 3 turbin parowych[1].
Budowę 4 okrętów typu König rozpoczęto w 1911 roku, wodowanie 3 jednostek miało miejsce w 1913, czwartej w lutym 1914 roku. Koszt budowy jednego okrętu wynosił około 45 milionów złotych marek niemieckich[2].
Okręty wzięły udział w większości operacji prowadzonych przez Cesarską Marynarkę Wojenną, w tym w bitwie jutlandzkiej, podczas której 3 jednostki odniosły uszkodzenia. Działania wojenne udało się przetrwać wszystkim okrętom typu. Po zakończeniu wojny wszystkie pancerniki typu König zostały internowane w brytyjskiej bazie w Scapa Flow, a następnie samozatopione przez załogę 21 czerwca 1919 roku.
SMS "König" – rozpoczęcie budowy październik 1911 roku, wodowanie 1 marca 1913 roku, wejście do służby 9 sierpnia 1914 roku, w 1917 roku zatopił rosyjskiprzeddrednot"Sława".
SMS "Großer Kurfürst"(inne języki) – rozpoczęcie budowy październik 1911 roku, wodowanie maj 1913 roku, wejście do służby 30 lipca 1914 roku.
SMS "Markgraf"(inne języki) – rozpoczęcie budowy październik 1911 roku, wodowanie 4 czerwca 1913 roku, wejście do służby październik 1914 roku.
SMS "Kronprinz" – rozpoczęcie budowy październik 1911 roku, wodowanie 21 lutego 1914 roku, wejście do służby listopad 1914 roku. Początkowo nosił imię "Kronprinz". Z bitwy jutlandzkiej wyszedł bez uszkodzeń, jednak w 1916 roku został storpedowany i poważnie uszkodzony przez brytyjski okręt podwodny. W czerwcu 1918 roku nazwę okrętu zmieniono na "Kronprinz Wilhelm" w celu uhonorowania następcy tronu (Kronprinz) Prus i Niemiec Wilhelma Hohenzollerna.
Przypisy
↑Siegfried Breyer: Battleships and Battlecruisers 1905–1970: Historical Development of the Capital Ship. Garden City: Doubleday and Company, 1973, s. 276. ISBN 978-0-385-07247-2.
↑Holger Herwig: Fleet: The Imperial German Navy 1888–1918. Amherst, NY: Humanity Books, 1980, s. 62. ISBN 978-1-57392-286-9.