Organizacja pokojowa dywizjonu samochodowego – pokojowy etat dywizjonu wojsk samochodowych Wojska Polskiego II RP.
W 1921 roku, po zakończonej wojnie z bolszewikami, Wojsko Polskie przeprowadziło demobilizację i przeszło na organizację pokojową. Przyjęta 16 czerwca 1921 roku organizacja wojsk samochodowych na czas pokoju zakładała utworzenie dziesięciu dywizjonów, po jednym w każdym okręgu korpusu. Każdy z dywizjonów składał się z następujących komórek organizacyjnych i pododdziałów:
- dowództwo dywizjonu
- dowódca dywizjonu
- pomocnik dowódcy dywizjonu
- sztab dowódcy dywizjonu
- sekcja administracyjna
- kolumna samochodów osobowych i sanitarnych
- kolumna samochodów ciężarowych i półciężarowych
- kolumna szkolna dywizjonu samochodowego
- kolumna szkolna samochodów pancernych
- kadra kolumny zapasowej
- dywizjonowy zakład samochodowy
Kolumny szkolne samochodów pancernych, wkrótce przemianowane na kolumny samochodów pancernych, występowały tylko w pięciu dywizjonach samochodowych (nr 1, 3, 5, 6 i 7). Jesienią 1925 roku kolumny samochodów pancernych zostały wyłączone z wojsk samochodowych, podporządkowane kawalerii i przemianowane na szwadrony samochodów pancernych (nr 1-6). Pomimo zmiany podporządkowania, szwadrony w dalszym ciągu podlegały dywizjonom samochodowych ale wyłącznie pod względem technicznym.
1 Dywizjon Samochodowy w Warszawie posiadał w swojej strukturze dwa dodatkowe pododdziały, a mianowicie kolumnę centralną samochodów osobowych i kolumnę samochodów ciężarowych.
Dowódca dywizjonu, posiadał uprawnienia dowódcy pułku, podlegał bezpośrednio dowódcy okręgu korpusu i był szefem służby samochodowej okręgu korpusu.
Organizacja pododdziałów wchodzących w skład dyonu
W skład kolumny samochodów osobowych i sanitarnych wchodziło:
- dowództwo kolumny
- sekcja administracyjna
- samochody i ich obsługa
- podręczny warsztat kolumny
- magazyn techniczny
W skład kolumny samochodów ciężarowych i półciężarowych wchodziło:
- dowództwo kolumny
- sekcja administracyjna
- cztery plutony
- podręczny warsztat kolumny
- magazyn techniczny
W skład kolumny szkolnej dywizjonu samochodowego wchodziło:
- dowództwo kolumny
- sekcja administracyjna
- cztery plutony szkolne
- podręczny warsztat kolumny
- magazyn techniczny
W skład kolumny szkolnej samochodów pancernych wchodziło:
- dowództwo kolumny
- sekcja administracyjna
- samochody i ich obsługa
- podręczny warsztat kolumny
- magazyn techniczny
W skład kadry kolumny zapasowej wchodziło:
- dowództwo kadry
- ewidencja główna
- magazyn broni i umundurowania
W skład dywizjonowego zakładu samochodowego wchodziło:
- dowództwo zakładu
- skład materiałów samochodowych
- skład materiałów pędnych i smarów
- warsztat
- sekcja administracyjna
- garaż
Barwy i święta
Żołnierze pełniący służbę w dywizjonach samochodowych nosili na kołnierzach kurtek łapki czarne z pomarańczowymi wypustkami (oficerowie aksamitne, a szeregowcy sukienne) oraz numer porządkowy dyonu[1].
Poszczególne dywizjony obchodziły swoje Święta w następujących dniach:[2]
Dyslokacja i dowódcy dywizjonów w 1923
Dowódcy dywizjonów (komendanci kadr) w 1932
Przypisy
- ↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 22 z 04.08.1927 r., poz. 268.
- ↑ Dziennik Rozkazów M.S.Wojsk. Nr 16 z 19.05.1927 r., poz. 174.
Bibliografia
- "Almanach oficerski na rok 1923/1924", Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, Warszawa 1923
- JanuszJ. Magnuski JanuszJ., Samochody pancerne Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1993, ISBN 83-86028-00-9, OCLC 834071453 . Brak numerów stron w książce
- Witold Jarno, Okręg Korpusu Wojska Polskiego nr IV Łódź 1918-1939, Instytut Historii Uniwersytetu Łódzkiego, Katedra Historii Polski Współczesnej, Wydawnictwo "Ibidem", Łódź 2001, ISBN 83-88679-10-4
- Roczniki Oficerskie 1923, 1932
