Przód głowy; oczy złożone sięgające poniżej nasad czułkówKrawędź tylnego uda z szeregiem granulacjiPazurki samcaPazurki samicyWierzchołek pokrywyOstatni sternit odwłoka
Chrząszcz o mocno wydłużonym ciele długości od 4,5 do 10 mm[4][5]. Samice zwykle są dwubarwne, a samce jednobarwne, ale nierzadko spotyka się jednolitej barwy samice[4][5][1], a znacznie rzadziej także dwubarwne samce[4]. Osobniki jednobarwne bywają metalicznie zielone, zielononiebieskie, niebieskie, złociste, miedziane, spiżowe, brązowe, a nawet prawie czarne. Osobniki dwubarwne najczęściej mają głowę, przedplecze i spód ciała złociste, miedziane, czerwone lub purpurowe, a pokrywy zielone, niebieskozielone, niebieskie lub złotozielone[4][5][1]. Wierzch ciała jest porośnięty ciemnym, krótkim, trudno dostrzegalnym owłosieniem; jasne włoski występować mogą tylko wzdłuż szwu w tylnej części pokryw[4]. U form o nieostro ząbkowanych wierzchołkach pokryw owłosienie przedplecza jest krótkie, ale odstające i wyraźne[4][5].
Głowa ma duże oczy, w widoku przednim sięgające dolnymi brzegami poniżej wysokości podstaw czułków[4][5]. Rzeźba nieco słabiej niż u opiętka porzeczkowego sklepionego ciemienia składa się z punktów i podłużnych zmarszczek. Policzki są wąskie, w połowie tak szerokie jak oczy[4].
Przedplecze ma podwojone krawędzie boczne, płytkie wgniecenia przy bocznych brzegach pośrodku długości, a z jego tylnych kątów wybiegają rozszerzone ku przodowi żeberka (kile)[4][5]. Jego zarys prosto zwęża się ku podstawie[4]. Ponadto poprzeczne żeberko umieszczone jest na tarczce[1]. Pokrywy są wyraźnie, zwłaszcza u samic, ale słabiej niż u opiętka topolowca przewężone przed wierzchołkiem. Wierzchołki pokryw są spłaszczone słabiej niż u opiętka topolowca. Krawędzie pokryw u wierzchołka są zwykle ostro ząbkowane, jedynie u form o odstającym owłosieniu przedplecza ząbkowanie jest mniej ostre[4][5].
Przedpiersie ma płat przedni lepiej wykształcony niż u opiętka malinowca, na przedniej krawędzi wyraźnie wykrojony[4] oraz równoległe boki wyrostka międzybiodrowego[1][4]. Odnóża przedniej pary mają wyprostowane, niezakrzywione golenie[4]. Odnóża środkowej i tylnej pary na tylnych krawędziach ud często mają szeregi drobnych, tępych guzków (granulację), natomiast nigdy nie ma na nich szeregów ostrych ząbków. Stopy wszystkich par są wąskie. W stopie tylnej pary człony pierwszy i drugi mają zbliżoną szerokość, trzeci jest od nich nieco szerszy, a czwarty bardziej rozszerzony, ale niewiele szerszy niż rozczapierzone pazurki[4][5].
Odwłok ma rowek wzdłuż krawędzi ostatniego widocznego sternitu niezmodyfikowany, zaokrąglony[4][5]. Genitalia samca mają paramery słabiej rozszerzające się ku wierzchołkom niż w przypadku opiętka porzeczkowego[4].
↑C. Linnaeus: Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis. Wyd. 10. T. 1. Holmiae: Impensis Direct. Laurentii Salvii, 1758. (łac.). Brak numerów stron w książce
↑J. Curtis: British Entomology, being illustrations and descriptions of the genera of insects found in Great Britain and Ireland; containing coloured figures from nature of the most rare and beautiful species, and in many instances of the plant upon which they are found. Vol. II. Coleoptera, Part II.. London: 1823-1840. Brak numerów stron w książce
↑ abcdefghijklmnopqrKarl Wilhelm Harde: Familie Buprestidae (Prachtkäfer). W: Die Käfer Mitteleuropeas Band 6: Diversicornia. Heinz Freude, Karl Wilhelm Harde, Gustav Adolf Loshe (red.). Krefeld: Goecke & Evers Verlag, 1979, s. 204–247.
↑ abcdB. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska: Katalog Fauny Polski. Część XXIII, zeszyt 10. Chrząszcze – Coleoptera. Buprestoidea, Elateroidea i Cantharoidea.. Warszawa: 1985. Brak numerów stron w książce
↑ abWillem N. Ellis: Agrilus viridis Obenberger, 1935. [w:] Plant Parasites of Europe. Leafminers, galls and fungi [on-line]. bladmineerders.nl, 2001-2023. [dostęp 2023-08-18].
.png)
