Mireła Demirewa
Мирела Демирева
Mireła Demirewa (2012)
|
| Pełne imię i nazwisko
|
Mireła Krasimorowa Demirewa
|
| Data i miejsce urodzenia
|
28 września 1989
Sofia
|
| Wzrost
|
180 cm
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Mireła Krasimorowa Demirewa (bułg. Мирела Красимирова Демирева; ur. 28 września 1989 w Sofii) – bułgarska lekkoatletka specjalizująca się w skoku wzwyż.
Odpadła w eliminacjach podczas mistrzostw świata juniorów w Pekinie (2006). W kolejnym sezonie zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy juniorów oraz uplasowała się na piątym miejscu igrzysk wojska. Wicemistrzyni globu juniorek z 2008 roku, sięgnęła w 2009 roku po srebro na światowym czempionacie wojskowych. Siódma zawodniczka halowych mistrzostw Europy z 2013. Dwa lata później była dziewiąta na światowym czempionacie w Pekinie. Uczestniczka mistrzostw Europy w Amsterdamie (2016), na których została wicemistrzynią Starego Kontynentu. Wicemistrzyni olimpijska z Rio de Janeiro (2016).
Reprezentantka Bułgarii w pucharze Europy oraz medalistka mistrzostw kraju w różnych kategoriach wiekowych. Stawała także na podium mistrzostw krajów bałkańskich.
Rekordy życiowe: stadion – 2,00 (10 czerwca 2018, Sztokholm oraz 10 sierpnia 2018, Berlin); hala – 1,95 (3 lutego 2018, Karlsruhe).
Jej rodzice także uprawiali lekkoatletykę – ojciec Krasimir Demirew został w 1981 mistrzem Europy juniorów w biegu na 400 metrów przez płotki, a matka Walja Demirewa biegała na 100 metrów.
Osiągnięcia
| Rok
|
Impreza
|
Miejsce
|
Lokata
|
Wynik
|
| 2005 |
Europejski festiwal młodzieży |
 Lignano Sabbiadoro |
6. miejsce |
1,72[1]
|
| 2006 |
Mistrzostwa świata juniorów |
 Pekin |
el. – 16. miejsce |
1,78
|
| 2007 |
I liga pucharu Europy |
Mediolan |
4. miejsce |
1,83
|
| Mistrzostwa Europy juniorów |
 Hengelo |
![]() 3. miejsce |
1,82
|
| Światowe igrzyska wojskowych |
 Hajdarabad |
5. miejsce |
1,78
|
| 2008 |
I liga pucharu Europy |
 Stambuł |
4. miejsce |
1,84
|
| Mistrzostwa świata juniorów |
 Bydgoszcz |
 2. miejsce |
1,86
|
| 2009 |
Mistrzostwa świata wojskowych |
 Sofia |
 2. miejsce |
1,85
|
| Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
 Kowno |
7. miejsce |
1,83
|
| 2011 |
Młodzieżowe mistrzostwa Europy |
 Ostrawa |
el. – 17. miejsce |
1,80
|
| 2012 |
Mistrzostwa Europy |
 Helsinki |
8. miejsce |
1,92
|
| 2013 |
Halowe mistrzostwa Europy |
 Göteborg |
7. miejsce |
1,87
|
| Mistrzostwa krajów bałkańskich |
Stara Zagora |
2. miejsce |
1,92
|
| Mistrzostwa świata |
 Moskwa |
el. – 26. miejsce |
1,83
|
| 2014 |
Mistrzostwa Europy |
 Zurych |
el. – 17. miejsce |
1,85
|
| 2015 |
Halowe mistrzostwa Europy |
Praga |
el. – 13. miejsce |
1,87
|
| II liga drużynowych mistrzostw Europy |
Stara Zagora |
1. miejsce |
1,91
|
| Mistrzostwa świata |
Pekin |
9. miejsce |
1,88
|
| 2016 |
Mistrzostwa Europy |
Amsterdam |
 2. miejsce |
1,96
|
| Igrzyska olimpijskie |
 Rio de Janeiro |
 2. miejsce |
1,97
|
| 2017 |
I liga drużynowych mistrzostw Europy |
Vaasa |
3. miejsce |
1,80
|
| Mistrzostwa świata |
 Londyn |
7. miejsce |
1,92
|
| 2018 |
Halowe mistrzostwa świata |
Birmingham |
6. miejsce |
1,89
|
| Mistrzostwa Europy |
 Berlin |
2. miejsce |
2,00
|
| 2019 |
II liga drużynowych mistrzostw Europy |
 Varaždin |
1. miejsce |
1,94
|
| Mistrzostwa świata |
 Doha |
10. miejsce |
1,89
|
| 2021 |
II liga drużynowych mistrzostw Europy |
Stara Zagora |
2. miejsce |
1,91
|
| Igrzyska olimpijskie |
 Tokio |
12. miejsce |
1,93
|
| 2022 |
Halowe mistrzostwa świata |
 Belgrad |
8. miejsce |
1,88
|
| Mistrzostwa Europy |
Monachium |
9. miejsce |
1,86
|
| 2024 |
Mistrzostwa Europy |
Rzym |
4. miejsce |
1,93
|
Przypisy
Bibliografia
