Wychowywał się w rodzinie żydowskiej (rodzice zmienili oryginalne nazwisko „Lieberman” przed jego narodzinami). Ojciec był lekarzem w robotniczej miejscowości Salford w pobliżu Manchesteru.
Nakręcił wiele filmów, podejmując w nich zwykle „przyziemną” tematykę społeczną. Często określany jest również mianem naturalisty, gdyż nie unika drastycznych tematów i sposobów prezentacji. Akcja jego filmów toczy się przeważnie w Londynie.
Zadebiutował w 1972 filmem Ponure chwile, po czym kolejne siedemnaście lat poświęcił głównie twórczości teatralnej oraz telewizyjnej. Powrócił do kina w 1988, odnosząc międzynarodowy sukces i zdobywając przychylne opinie krytyki obrazem Wysokie aspiracje.
Wczesne sztuki, np. Orzechy w maju czy Przyjęcie Abigail miały raczej charakter nieco ponurej satyry na obyczaje klasy średniej, podczas gdy filmy z późniejszego okresu np. Nadzy i Vera Drake mają poważniejszy i brutalniejszy charakter, a koncentrują się bardziej na przedstawieniu klasy robotniczej. Cała twórczość Mike’a Leigha cechuje się jednak w sposób wyraźny realizmem i nastawieniem humanistycznym.