W 1962, 1963 i 1964 zdobył nagrodę Srebrną Maskę w plebiscycie „Expressu Wieczornego” na najpopularniejszego aktora telewizyjnego[2][3].
Wczesne lata
Urodził się w Lublinie, rodzinnym mieście jego matki. Jego ojciec był oficerem Wojska Polskiego i stacjonował w Równem, do którego wkrótce powróciła matka wraz z dzieckiem. W Równem rodzina Mieczysława Czechowicza mieszkała do 1940 roku. W czasie II wojny światowej ojciec Mieczysława Czechowicza trafił do niewoli, przebywał w oflagu, a po wypuszczeniu na wolność najpierw osiadł z rodziną w Lublinie, a następnie przeprowadził się do wsi Kusze koło Biłgoraja, w której prowadził młyn. Po śmierci ojca (1943) matka wraz z synem powrócili do Lublina (1944)[1].
26 kwietnia 1945 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa z powodu pełnienia w harcerstwie służby łączniczej w Armii Krajowej. Więziony był w siedzibie Urzędu, a następnie na Zamku w Lublinie, gdzie bito go i szykanowano.
W tygodniku „Film” w 1963 pisano o Mieczysławie Czechowiczu: „Wśród niemałego przecież grona polskich aktorów komediowych reprezentuje on indywidualność odmienną. Charakterystyczna sylwetka, olbrzymi ładunek nieodpartego humoru zjednały mu uznanie i dużą popularność. Postacie, które odtwarza – to ludzie zwykle sympatyczni o gołębim sercu – nawet przy pozorach zewnętrznej brutalności”[6].
Pod koniec życia ciężko chorował na serce i miał poddać się operacji. Zmarł 14 września 1991 w swoim domu w podwarszawskim Miedzeszynie. Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 170-1-28)[7].