Instytucja marszałka seniora jest szczególną i tymczasową formą wykonywania przez posła i senatora niektórych kompetencji marszałków (odpowiednio: Sejmu i Senatu). Pełnienie zadań marszałka seniora stanowi wyróżnienie i ma wymiar prestiżowy[2].
Zgodnie z art. 1 ust. 1 regulaminu Sejmu Marszałek-Senior jest powołany przez prezydenta spośród najstarszych wiekiem posłów[4]. Głowa państwa, z szerokiego grona najstarszych wiekiem parlamentarzystów, może wskazać na osobę wyróżniającą się najdłuższym stażem poselskim. Tym uzasadnił swój wybór prezydent Andrzej Duda w orędziu z dnia 6 listopada 2023, obwieszczając powołanie na Marszałka Seniora pierwszego posiedzenia Sejmu X kadencji[6] posła PSL Marka Sawickiego, który "ma najdłuższy staż poselski. Reprezentuje swoich wyborców w Sejmie nieprzerwanie od 30 lat!"[7]. Otwierając obrady Sejmu X kadencji był najmłodszym Marszałkiem-Seniorem w historii polskiego parlamentaryzmu po 1989 roku (w 2023 rocznikowo miał 65 lat)[8][9]. Prezydent ma zatem tutaj pewną swobodę, a przy podejmowaniu decyzji nie ma obowiązku konsultowania lub opiniowania wyboru osoby posła[2]. Powołanie przez prezydenta marszałka seniora nie wymaga również kontrasygnatyPrezesa Rady Ministrów[10]. Prezydent nie jest tutaj związany żadnymi terminami, jednak powołanie marszałka seniora musi nastąpić przed zebraniem się posłów na pierwsze posiedzenie[11].
Z kolei zgodnie z regulaminem Senatu (art. 30 ust. 2 i 3) na przewodniczącego pierwszego posiedzenia Senatu (Marszałka Seniora) prezydent powołuje najstarszego wiekiem senatora, a w razie przeszkody funkcję tę obejmuje kolejny wiekiem senator[5].
Decyzja o powołaniu marszałków seniorów obu izb jest ogłaszana przez prezydenta zwykle w formie postanowienia.
Marszałkowie seniorzy prowadzą obrady przez pierwszą część pierwszych po wyborach posiedzeń izb, podczas których odbywają się ślubowania posłów i senatorów oraz wybory marszałków[12][13]. Jednak 19 października 2005 na pierwszym posiedzeniu Sejmu V kadencji z przyczyn politycznych (rywalizacja wyborcza kandydatów na prezydenta, Donalda Tuska i Lecha Kaczyńskiego przed II turą wyborów przypadających na 23 października 2005) kluby parlamentarne Platforma Obywatelska i Prawo i Sprawiedliwość nie były w stanie uzgodnić między sobą kandydata na marszałka Sejmu. W tej sytuacji na wniosek PiS, poparty przez większość posłów (237 przeciw 215), marszałek senior Józef Zych (PSL) ogłosił przerwę w obradach do 26 października 2005. W następstwie tego marszałek senior pełnił tę funkcję od 19 października 2005 do 26 października 2005, zaś konstytucyjny urząd Marszałka Sejmu pozostawał w tym czasie opróżniony. Dopiero 26 października 2005 wybrano nowego marszałka Marka Jurka, któremu marszałek senior przekazał laskę marszałkowską.
↑Prezydent RP Andrzej Duda początkowo wyznaczył na to stanowisko Barbarę Borys-Damięcką (78 lat), lecz ta ze względu na stan zdrowia zrezygnowała[14].
Przypisy
↑Andrzej Szmyt (red. nauk.): Komentarz do regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2018, s. 28. ISBN 978-83-7666-518-4.
↑ abAndrzej Szmyt (red. nauk.): Komentarz do regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2018, s. 31. ISBN 978-83-7666-518-4.
↑Andrzej Szmyt (red. nauk.): Komentarz do regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2018, s. 29. ISBN 978-83-7666-518-4.
↑ abcObwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 18 maja 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2021 r. poz. 483)
↑ abcObwieszczenie Marszałka Senatu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 sierpnia 2018 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały Senatu Rzeczypospolitej Polskiej – Regulamin Senatu (M.P. z 2018 r. poz. 846)
↑Wojciech Odrowąż-Sypniewski (wybór i opracowanie): Regulamin Sejmu w opiniach Biura Analiz Sejmowych. Tom I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2010, s. 6, 9. ISBN 978-83-7666-071-4.
↑Marek Zubik: Organizacja wewnętrzna Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2003, s. 46. ISBN 83-7059-646-0.
↑Andrzej Szmyt (red. nauk.): Komentarz do regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2018, s. 32. ISBN 978-83-7666-518-4.
._Arrivals_Antoni_Macierewicz_(cropped).png)
