Nagrobek Marcina Samlickiego
Marcin Franciszek Samlicki (ur. 23 października 1878 w Bochni , zm. 25 czerwca 1945 tamże) – polski malarz, kolorysta .
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Bochni [1] . Studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach Józefa Unierzyskiego i Józefa Mehoffera . Od 1908 uczestniczył w kursach krajobrazu, które organizował Jan Stanisławski , w tym samym roku wyjechał w podróż podczas której odwiedził Wiedeń i Włochy . Po raz kolejny wyjechał dwa lata później, przebywał wówczas w Monachium , Berlinie , Brukseli i Antwerpii . W 1911 brał udział w wystawie Niezależnych, gdzie krytycy zwrócili uwagę na nowatorskie zastosowanie gry barw i światła. W 1912 wyjechał do Paryża , gdzie kontynuował naukę malarstwa w Académie de la Grande Chaumière , poznając tajniki malarstwa dawnego. Należał do paryskiej bohemy , poznał tam środowisko polskich malarzy emigracyjnych, wśród których byli między innymi Olga Boznańska i Tadeusz Makowski . Podczas I wojny światowej został internowany w zorganizowanym na południu Francji obozie dla osób legitymujących się austro-węgierskim paszportem. W 1928 powrócił do kraju i zamieszkał w Bochni. W 1931 był jednym z inicjatorów Grupy Dziesięciu (razem z Teodorem Grottem i Wlastimilem Hofmanem ). Był współtwórcą kabaretu Zielony Balonik w krakowskiej Jamie Michalika . Od 1936 był wykładowcą na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie.
Zginął tragicznie tuż po zakończeniu II wojny światowej , rozjechany przez samochód żołnierzy radzieckich na ulicy Kazimierza Brodzińskiego w Bochni, gdzie dziś znajduje się obelisk poświęcony jego pamięci. Grób Samlickiego znajduje się na cmentarzu przy ulicy Orackiej w Bochni pod jaworem , który sam Samlicki miał posadzić na grobie swoich rodziców.
Tworzył pejzaże stosując technikę olejną oraz grafikę , między innymi drzeworyt i suchą igłę .
Przypisy
↑ Historia . 1lo.bochnia.pl. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 października 2014)].
Linki zewnętrzne