Krystyna Loska z domu Szostok[1] lub Szostak[2] (ur. 25 lipca1937 w Tychach) – polska spikerka, prezenterka telewizyjna i konferansjerka.
Życiorys
Urodziła się w Tychach. Jej ojciec był kupcem[3]. Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie[3]. W młodości uczęszczała w Katowicach na aktorskie kursy przygotowawcze prowadzone przez Gustawa Holoubka, przewodniczącego komisji egzaminacyjnej[4]. Po zdaniu egzaminów wstępnych studiowała na wydziale aktorskim szkoły teatralnej w Krakowie, ale przerwała studia po drugim roku, ponieważ zaszła w ciążę[5]. Kilka lat po urodzeniu córki zdała egzamin eksternistyczny[6].
Uczęszczała do sekcji recytatorskiej w Wojewódzkim Domu Kulturu w Katowicach, gdzie została dostrzeżona przez redaktorkę lokalnego radia, która zaproponowała jej pracę lektorki – na początku lat 60. prowadziła młodzieżową audycję społeczno-rozrywkową To idzie młodość[7]. Za namową kolegi ze szkoły, spikera i dziennikarza sportowego Józefa Kopocza, rozpoczęła pracę w TVP Katowice[8]. Początkowo była lektorką filmów[8], a w czerwcu 1962 zadebiutowała jako spikerka, zapowiadając emisję serialu Walta DisneyaZorro[9][10].
Po 10 latach pracy w Katowicach wraz z mężem przeniosła się do Warszawy, gdzie od 17 października 1972 pracowała w Telewizji Polskiej jako prezenterka i konferansjerka[11][12].
Już nie mam siły tego prostować! Przeniosłam się do stolicy przed ekipą Gierka. Mój mąż przez wiele lat był kierownikiem robót górniczych w kopalni Ziemowit. Ponieważ zaczął chorować, musiał odejść z kopalni. Przez osiem lat pracował w Ministerstwie Górnictwa w Katowicach, a potem został przeniesiony do Państwowej Rady Górnictwa w Warszawie. I to ja poszłam za mężem. Z córką, psem i meblami[13].
Uważam, że jeśli już mam zapraszać na jakiś program, to przecież jest to o wiele bardziej przyjemne, jeśli zapraszam patrząc telewidzowi w oczy, a nie zaglądając do kartki[15].
Mimo bardzo okrojonego sposobu prezentowania spikerów udawało jej się błysnąć humorem w zapowiedziach programów. Jej talent komiczny został wykorzystany m.in. w Studiu Gama – bloku rozrywkowym, który przez pewien czas prowadziła wraz z Andrzejem Zaorskim[16]. Była uważana za osobę przynoszącą szczęście polskiej reprezentacji piłkarskiej, wielokrotnie zapowiadała transmisje ze spotkań międzynarodowych w czasach świetności drużyny narodowej[17][18]. Pozostaje jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci w historii TVP[19]. Przetrwała rządy aż 14 prezesów telewizji[20], na emeryturę przeszła po 33 latach pracy, w 1994[21]. Po odejściu z telewizji jeszcze przez kilka lat pracowała na estradzie[22].
Choć ze szklanego ekranu zniknęła niemal 20 lat temu nadal spotyka się z przejawami sympatii widzów, którzy widząc ją, mają wrażenie, że czas się zatrzymał. Krystyna Loska, Edyta Wojtczak i Jan Suzin, to niezapomniana wizytówka telewizyjnych prezenterów[23].
W 2012 wzięła udział w obchodach 60-lecia TVP[24][25]. Razem z Bogumiłą Wander poprowadziła w TVP Kultura poranne pasmo Archiwizja, w którym z okazji 60-lecia istnienia Telewizji Polskiej przypominano programy archiwalne[26].
W 2013 odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski z okazji 75. rocznicy nadania w Polsce próbnego sygnału telewizyjnego[27][28].