Kristian Ghedina
Kristian Ghedina (ur. 20 listopada 1969 w Pieve di Cadore) – włoski narciarz alpejski, trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej pojawił się w 1987 roku, startując na mistrzostwach świata juniorów w Sälen/Hemsedal, gdzie zajął 40. miejsce w gigancie i szóste w zjeździe. Były to jego jedyne starty na imprezach tego cyklu.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 10 grudnia 1988 roku w Val Gardena, zajmując 19. miejsce w zjeździe[1]. Pierwsze pucharowe punkty wywalczył 16 grudnia 1989 toku w tej samej miejscowości, kończąc zjazd na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie dwaj Szwajcarzy: Pirmin Zurbriggen i Franz Heinzer. Łącznie 33 razy stawał na podium, odnosząc przy tym trzynaście zwycięstw, jedno w supergigancie i dwanaście w zjeździe. Pierwszy triumf odniósł 3 lutego 1990 roku w Cortinie d’Ampezzo, a ostatni 14 grudnia 2001 roku w Val Gardena. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonach 1996/1997 i 1999/2000, kiedy zajmował czwarte miejsce w klasyfikacji generalnej, oraz drugie w klasyfikacji zjazdu. Ponadto w sezonie 1994/1995 także był drugi w klasyfikacji zjazdu, a w sezonie 2001/2002 zajął w niej trzecie miejsce.
Na mistrzostwach świata w Saalbach w 1991 roku wywalczył srebrny medal w kombinacji, rozdzielając Austriaków Stephana Eberhartera i Günthera Madera. Srebrny medal zdobył także w zjeździe podczas mistrzostw świata w Sierra Nevada w 1996 roku, gdzie uplasował się między Austriakiem Patrickiem Ortliebem i Lukiem Alphandem z Francji. Ostatni medal zdobył na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Sestriere w 1997 roku, zajmując trzecie miejsce w zjeździe. Lepsi tam byli tylko Bruno Kernen ze Szwajcarii i Norweg Lasse Kjus. Na tych samych mistrzostwach był też siódmy w supergigancie.
W 1992 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Albertville, zajmując szóste miejsce w kombinacji i jedenaste w zjeździe. Podczas igrzysk w Lillehammer w 1994 roku jego najlepszym wynikiem było szesnaste miejsce w kombinacji. Następnie zajął szóste miejsce w zjeździe i szesnaste w supergigancie na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku. Wystartował też w zjeździe na igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku i rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Turynie, zajmując odpowiednio 35. i 23. miejsce.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
26.
|
9 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Zjazd
|
1:50,37
|
+1,91
|
Patrick Ortlieb
|
6.
|
11 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Kombinacja
|
14,58 pkt
|
+24,38 pkt
|
Josef Polig
|
20.
|
13 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Zjazd
|
1:45,75
|
+1,24
|
Tommy Moe
|
16.
|
15 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Kombinacja
|
3:17,53
|
+5,64
|
Lasse Kjus
|
DNF2
|
12 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Kombinacja
|
3:08,06
|
–
|
Mario Reiter
|
6.
|
13 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Zjazd
|
1:50,11
|
+0,65
|
Jean-Luc Crétier
|
16.
|
16 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Supergigant
|
1:34,82
|
+1,88
|
Hermann Maier
|
35.
|
10 lutego
|
2002
|
Salt Lake City
|
Zjazd
|
1:39,13
|
+3,41
|
Fritz Strobl
|
23.
|
12 lutego
|
2006
|
Turyn
|
Zjazd
|
1:48,80
|
+2,18
|
Antoine Dénériaz
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
9.
|
23 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Supergigant
|
1:26,73
|
+2,66
|
Stephan Eberharter
|
2.
|
30 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Kombinacja
|
16,28 pkt
|
+10,13 pkt
|
Stephan Eberharter
|
13.
|
11 lutego
|
1993
|
Morioka
|
Zjazd
|
1:32,06
|
+1,76
|
Urs Lehmann
|
14.
|
13 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Supergigant
|
1:21,80
|
+1,06
|
Atle Skårdal
|
2.
|
17 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Zjazd
|
2:00,17
|
+0,27
|
Patrick Ortlieb
|
7.
|
3 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Supergigant
|
1:29,68
|
+0,64
|
Atle Skårdal
|
3.
|
8 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Zjazd
|
1:51,11
|
+0,35
|
Bruno Kernen
|
10.
|
2 lutego
|
1999
|
Vail/Beaver Creek
|
Supergigant
|
1:14,53
|
+1,10
|
Hermann Maier
Lasse Kjus
|
9.
|
6 lutego
|
1999
|
Vail/Beaver Creek
|
Zjazd
|
1:40,60
|
+2,19
|
Hermann Maier
|
12.
|
9 lutego
|
1999
|
Vail/Beaver Creek
|
Kombinacja
|
2:43,09
|
+5,67
|
Kjetil André Aamodt
|
23.
|
31 stycznia
|
2001
|
St. Anton
|
Supergigant
|
1:21,46
|
+2,23
|
Daron Rahlves
|
DNS1
|
7 lutego
|
2001
|
St. Anton
|
Zjazd
|
1:38,74
|
–
|
Hannes Trinkl
|
11.
|
8 lutego
|
2003
|
Sankt Moritz
|
Zjazd
|
1:43,54
|
+1,68
|
Michael Walchhofer
|
46.
|
29 stycznia
|
2005
|
Bormio
|
Supergigant
|
1:27,55
|
+5,69
|
Bode Miller
|
15.
|
5 lutego
|
2005
|
Bormio
|
Zjazd
|
1:56,22
|
+1,64
|
Bode Miller
|
Puchar Świata
Klasyfikacje końcowe sezonu
Miejsca na podium w zawodach
Val Gardena – 16 grudnia 1989 (zjazd) – 3. miejsce
Schladming – 11 stycznia 1990 (zjazd) – 2. miejsce
Cortina d’Ampezzo – 3 lutego 1990 (zjazd) – 1. miejsce
Åre – 15 marca 1990 (zjazd) – 1. miejsce
Kitzbühel – 13 stycznia 1995 (zjazd) – 3. miejsce
Wengen – 20 stycznia 1995 (zjazd) – 1. miejsce
Whistler – 25 lutego 1995 (zjazd) – 1. miejsce
Kvitfjell – 10 marca 1995 (supergigant) – 2. miejsce
Kvitfjell – 11 marca 1995 (zjazd) – 2. miejsce
Kvitfjell – 6 marca 1996 (zjazd) – 3. miejsce
Val Gardena – 20 grudnia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
Val Gardena – 21 grudnia 1996 (zjazd) – 1. miejsce
Bormio – 29 grudnia 1996 (zjazd) – 3. miejsce
Chamonix – 11 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
Wengen – 18 stycznia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 22 lutego 1997 (zjazd) – 3. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 23 lutego 1997 (supergigant) – 2. miejsce
Vail – 12 marca 1997 (zjazd) – 2. miejsce
Vail – 13 marca 1997 (supergigant) – 3. miejsce
Beaver Creek – 4 grudnia 1997 (zjazd) – 1. miejsce
Kitzbühel – 24 stycznia 1998 (zjazd) – 1. miejsce
Val Gardena – 19 grudnia 1998 (zjazd) – 1. miejsce
Beaver Creek – 27 listopada 1999 (zjazd) – 3. miejsce
Val Gardena – 17 grudnia 1999 (zjazd) – 1. miejsce
Val Gardena – 18 grudnia 1999 (zjazd) – 2. miejsce
Kitzbühel – 22 stycznia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
Garmisch-Partenkirchen – 29 stycznia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
Kvitfjell – 4 marca 2000 (zjazd) – 2. miejsce
Kvitfjell – 5 marca 2000 (supergigant) – 1. miejsce
Val d’Isère – 16 grudnia 2000 (zjazd) – 2. miejsce
Val Gardena – 14 grudnia 2001 (zjazd) – 1. miejsce
Kvitfjell – 2 marca 2002 (zjazd) – 3. miejsce
Chamonix – 8 stycznia 2005 (zjazd) – 2. miejsce
Przypisy
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
|
|