Jean-Luc Crétier (ur. 28 kwietnia 1966 w Albertville) – francuski narciarz alpejski, mistrz olimpijski.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Jean-Luc Crétier pojawił się w 1983 roku, podczas mistrzostw świata juniorów w Sestriere. Najlepsze wyniki osiągał w zjeździe i kombinacji, w obu przypadkach kończąc rywalizację na czwartym miejscu. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował na początku sezonu 1988/1989. Pierwsze punkty w tym cyklu zdobył 22 grudnia 1989 roku w St. Anton am Arlberg, zajmując siódme miejsce w kombinacji. W tym sezonie punktował jeszcze dwukrotnie, w tym był szósty w kombinacji 15 stycznia 1989 roku w Kitzbühel. W klasyfikacji generalnej zajął 44. miejsce, a w klasyfikacji kombinacji był siódmy.
Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 18 grudnia 1993 roku w Val Gardena, gdzie był trzeci w zjeździe. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Austriak Patrick Ortlieb oraz Daniel Mahrer ze Szwajcarii. W kolejnych latach jeszcze cztery razy plasował się w najlepszej trójce, za każdym razem w zjeździe: 29 stycznia 1994 roku w Chamonix, 4 grudnia 1997 roku w Beaver Creek i 17 stycznia 1998 roku w Wengen był drugi, a 23 stycznia 1998 roku w Kitzbühel zajął trzecie miejsce. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, który ukończył na osiemnastej pozycji w klasyfikacji generalnej i piątej w klasyfikacji zjazdu. Nigdy nie zwyciężył w zawodach Pucharu Świata, był za to pięciokrotnym mistrzem kraju: w supergigancie w 1989 roku oraz w zjeździe i kombinacji w latach 1991 i 1993.
W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, zajmując szóste miejsce w kombinacji. W tej samej konkurencji zajął czwarte miejsce podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Albertville, przegrywając walkę o podium ze Steve’em Locherem ze Szwajcarii o 0,81 pkt. Bez medalu wrócił również z igrzysk w Lillehammer w 1994 roku, gdzie zajął 24. miejsce w zjeździe, a w kombinacji został zdyskwalifikowany. Największy sukces w karierze osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Nagano w 1998 roku, gdzie zwyciężył w biegu zjazdowym. Wyprzedził tam bezpośrednio Lasse Kjusa z Norwegii i Austriaka Hannesa Trinkla. Został tym samym pierwszym Francuzem od 30 lat, który zdobył złoty medal olimpijski w tej konkurencji (podczas ZIO 1968 w Grenoble najlepszy był Jean-Claude Killy). Kilkakrotnie startował na mistrzostwach świata, najlepszy wynik osiągając podczas MŚ w Saalbach-Hinterglemm w 1991 roku, gdzie rywalizację w supergigancie zakończył na jedenastej pozycji.
Zakończył karierę w grudniu 1998 roku po poważnym wypadku na trasie zjazdu w Val Gardena[1]. Po zakończeniu kariery został biznesmenem, pracował także jako komentator dla francuskiej stacji radiowej RMC.
Jego kuzynka, Danièle Debernard, również uprawiała narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
6.
|
17 lutego
|
1988
|
Calgary
|
Kombinacja
|
36,55 pkt
|
+26,43 pkt
|
Hubert Strolz
|
DSQ
|
27 lutego
|
1988
|
Calgary
|
Slalom
|
1:39.47 min
|
-
|
Alberto Tomba
|
4.
|
11 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Kombinacja
|
14,58 pkt
|
+4,39 pkt
|
Josef Polig
|
24.
|
16 lutego
|
1992
|
Albertville
|
Supergigant
|
1:13,04 min
|
+3,32 s
|
Kjetil André Aamodt
|
24.
|
13 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Zjazd
|
1:45,75 min
|
+1,52 s
|
Tommy Moe
|
DSQ
|
15 lutego
|
1994
|
Lillehammer
|
Kombinacja
|
3:17,53 min
|
-
|
Lasse Kjus
|
25.
|
12 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Kombinacja
|
3:08,06 min
|
+3,13 s
|
Mario Reiter
|
1.
|
13 lutego
|
1998
|
Nagano
|
Zjazd
|
1:50,11 min
|
-
|
-
|
Miejsce
|
Dzień
|
Rok
|
Miejscowość
|
Konkurencja
|
Czas biegu
|
Strata
|
Zwycięzca
|
11.
|
23 stycznia
|
1991
|
Saalbach
|
Supergigant
|
1:26,73 min
|
+2,71 s
|
Stephan Eberharter
|
35.
|
17 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Zjazd
|
2:00,17 min
|
+4,41 s
|
Patrick Ortlieb
|
16.
|
19 lutego
|
1996
|
Sierra Nevada
|
Kombinacja
|
3:31,95 min
|
+8,91 s
|
Marc Girardelli
|
13.
|
6 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Kombinacja
|
3:10,40 min
|
+7,30 s
|
Kjetil André Aamodt
|
15.
|
8 lutego
|
1997
|
Sestriere
|
Zjazd
|
1:51,11 min
|
+1,82 s
|
Bruno Kernen
|
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Miejsca na podium zawodów
Val Gardena – 18 grudnia 1993 (zjazd) – 3. miejsce
Chamonix – 29 stycznia 1994 (zjazd) – 2. miejsce
Beaver Creek – 4 grudnia 1997 (zjazd) – 2. miejsce
Wengen – 17 stycznia 1998 (zjazd) – 2. miejsce
Kitzbühel – 23 stycznia 1998 (zjazd) – 3. miejsce
Bibliografia
Przypisy
Identyfikatory zewnętrzne: