Kordelia
Zdjęcie wykonane przez sondę Voyager 2, Kordelia znajduje się w dolnej części zdjęcia i jest zaznaczona kółkiem
|
| Planeta
|
Uran
|
| Odkrywca
|
Richard J. Terrile, Voyager Imaging Team
|
| Data odkrycia
|
20 stycznia 1986
|
| Tymczasowe oznaczenie
|
S/1986 U7
|
| Charakterystyka orbity
|
| Półoś wielka
|
49 800 km[1]
|
| Mimośród
|
0,0003[1]
|
| Okres obiegu
|
0,335 d[1]
|
| Nachylenie do płaszczyzny równika planety
|
0,085°[1]
|
| Długość węzła wstępującego
|
38,374°[1]
|
| Argument perycentrum
|
136,827°[1]
|
| Anomalia średnia
|
254,805°[1]
|
| Własności fizyczne
|
| Wymiary
|
50 × 36 × 36 km
|
| Powierzchnia
|
~5 500 km²
|
| Objętość
|
~38 900 km³
|
| Masa
|
4,5 × 1016 kg
|
| Średnia gęstość
|
1,3 g/cm³
|
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
|
0,0073 m/s²
|
| Prędkość ucieczki
|
17 m/s
|
| Okres obrotu wokół własnej osi
|
synchroniczny
|
| Albedo
|
0,08
|
Jasność obserwowana
(z Ziemi)
|
23,1m
|
| Temperatura powierzchni
|
64 K
|
Kordelia (Uran VI) – najbardziej wewnętrzny księżyc Urana. Został odkryty 20 stycznia 1986 roku na zdjęciach przesłanych przez sondę Voyager 2.
Znanych jest niewiele szczegółowych danych na jego temat. Jego nazwa pochodzi od imienia najmłodszej córki tytułowego bohatera sztuki Król Lear Williama Shakespeare’a.
Kordelia pełni funkcję wewnętrznego księżyca pasterskiego dla pierścienia epsilon Urana. Orbita Kordelii znajduje się wewnątrz granicy Roche’a Urana, w związku z tym księżyc jest powoli rozrywany przez siły pływowe.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Cordelia. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
| wewnętrzne (13) |
|
|---|
| główne (5) |
|
|---|
| nieregularne (10) |
|
|---|
- Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.
