Język komi (zyriański) – język z grupy permskiej języków ugrofińskich (rodzina uralska). Posługuje się nim ok. 345 tys. Komiaków (dawniej Zyrian), ludu zamieszkującego głównie Republikę Komi w północno-zachodniej części Rosji[1].
Do zapisu języka używany był w przeszłości oparty na cyrylicy i piśmie greckim alfabet staropermski, który jednak w XVI wieku wyszedł z użycia na rzecz dostosowanej doń cyrylicy. Literatura w języku komi istnieje od XIV w.
Alfabet
Osobny artykuł: Alfabet komi.
Fonologia
Samogłoski
Język komi ma siedem samogłosek.
|
przednie
|
środkowe
|
tylne
|
wysokie
|
i
|
ɨ
|
u
|
średnie
|
e
|
ə
|
o
|
niskie
|
|
a
|
|
Samogłoski [u] i [o] są zaokrąglone, pozostałe są płaskie.
Spółgłoski
Język komi ma 26 spółgłosek.
|
wargowe
|
przedniojęzykowe
|
środkowo- językowe
|
tylno- językowe
|
zębowe
|
zadziąsłowe
|
zwarte
|
p b
|
t d
|
|
tʲ dʲ
|
k ɡ
|
zwarto-szczelinowe
|
|
(ʦ)
|
ʧ ʤ
|
ʨ ʥ
|
|
szczelinowe
|
(f) v
|
s z
|
ʃ ʒ
|
ɕ ʑ
|
(x)
|
nosowe
|
m
|
n
|
|
ɲ
|
|
drżące
|
|
r
|
|
|
|
boczne
|
|
l
|
|
lʲ
|
|
półsamogłoski
|
|
|
|
j
|
|
Spółgłoski [f], [ʦ] i [x] występują tylko w niedawnych zapożyczeniach z języka rosyjskiego[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Metzler Lexikon Sprache, 2000, s. 719 podaje liczbę 242 500 użytkowników.
- ↑ Komi language and alphabet [online], omniglot.com [dostęp 2023-09-25] .
Bibliografia
- A.-U. Hausenberg: Komi. W: The Uralic Languages. D. Abondolo (red.). London: 1998, s. 305–326. ISBN 0-415-08198-X. (ang.).
- Р.М. Баталова: Коми(-зырянский) язык. W: Языки мира: Уральские языки. В.Н. Ярцева (red.). Москва: 1993, s. 214–229. ISBN 5-02-011069-8. (ros.).
- Metzler Lexikon Sprache. Zweite, überarbeitete und erweiterte Auflage, hrsg. von Helmut Glück.Stuutgart – Weimar: Verlag J. B. Metyler, 2000, iSBN 3-476-01519-X.