Jermaine Lee O’Neal (ur. 13 października 1978 w Columbii) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego lub silnego skrzydłowego.
Karierę koszykarską rozpoczynał podczas nauki w miejscowej szkole Eau Claire. W 1996 wystąpił w meczu wschodzących gwiazd - Nike Hoop Summit oraz McDonald’s All-American[1][2]. Po jej ukończeniu nie zdecydował się pójść na studia i zgłosił się do draftu NBA. Został w nim wybrany z 17 numerem przez Portland Trail Blazers. Tam spędził 4 lata, stając się wówczas najmłodszym graczem który zagrał w lidze. W sierpniu 2000 roku oddano go Indiana Pacers. Dwa lata później otrzymał nagrodę dla zawodnika, który poczynił największe postępy w jednym sezonie. W tym samym roku po raz pierwszy zagrał w All-Star Game, a latem także otrzymał powołanie do reprezentacji USA na MŚ 2002. Stany Zjednoczone na tym turnieju poniosły pierwsze, historyczne, porażki po otwarciu imprez mistrzowskich dla graczy z NBA. Znajdował się również w szerokiej kadrze na IO 2004, jednak z udziału w nich wyeliminowała go kontuzja. 9 lipca 2008 został wymieniony do Toronto Raptors[3]. Pół roku później trafił do Miami Heat[4]. 10 lipca 2010 podpisał dwuletni kontrakt z Boston Celtics[5]. 20 kwietnia 2012 porozumiał się z klubem w sprawie rozwiązania kontraktu i został wolnym agentem[6]. Latem tego samego roku podpisał kontrakt z Phoenix Suns[7].
W lipcu 2013 podpisał kontrakt jako wolny agent z Golden State Warriors[8].
Osiągnięcia
Na podstawie[9], o ile nie zaznaczono inaczej.
NBA
- Zaliczony do:
- Zdobywca nagrody:
- 6-krotnie powoływany do udziału w meczu gwiazd NBA (2002-2006[a], 2007)
- Zawodnik:
- miesiąca (styczeń 2003, kwiecień 2003, grudzień 2003)
- tygodnia (23.12.2001, 12.01.2003)
- Lider play-off w średniej zbiórek (2003)[12]
Reprezentacja
Uwagi
- ↑ Nie wystąpił z powodu kontuzji, jego miejsce w składzie zajął Gilbert Arenas.
Przypisy
Linki zewnętrzne
| Pierwsza runda |
|
|---|
| Druga runda |
|
|---|
