Janusz Rewiński
Janusz Rewiński (2007)
Data i miejsce urodzenia
16 września 1949 Żary
Data i miejsce śmierci
1 czerwca 2024 Warszawa
Zawód
aktor, satyryk
Współmałżonek
Iwona Biernacka
Odznaczenia
Janusz Rewiński (ur. 16 września 1949 w Żarach , zm. 1 czerwca 2024 [1] w Warszawie [2] ) – polski aktor , satyryk i polityk , poseł na Sejm I kadencji .
Życiorys
Rodzina i wykształcenie
Syn Bazylego i Filipiny[2] , urodził się w rodzinie pochodzącej z okolic Równego na Wołyniu . Ukończył Technikum Budowy Silników Lotniczych we Wrocławiu , a w 1972 studia na Wydziale Aktorskim PWST w Krakowie .
Działalność artystyczna
Podczas studiów występował w prowadzonych przez Wiesława Dymnego Spotkaniach z Balladą i w Piwnicy Pod Baranami (wtedy powstał monolog Fiut rozszyfrowywany jako Film i uwentualnie telewizja ). Był aktorem Teatru Polskiego w Poznaniu , w którym występował w roli Wacława i Papkina w Zemście Aleksandra Fredry . Po udanym debiucie w Poznaniu przez kilka lat wraz z Zenonem Laskowikiem występował w kabarecie Tey . W latach 80. pojawił się m.in. w duecie z Bohdanem Smoleniem [3] .
Popularność przyniosły mu występy w Kabarecie Olgi Lipińskiej , w którym wcielił się w rolę „Miśka”, gruboskórnego dyrektora teatru. Wystąpił w licznych filmach, wcielił się w postać bosmana Banka w Podróżach pana Kleksa (1986) oraz Stefana „Siary” Siarzewskiego w komediach Kiler (1997) i Kiler-ów 2-óch (1999). Zagrał Edwarda Nowaka, głównego bohatera serialu Tygrysy Europy . Odrzucił propozycję zagrania Ferdynanda Kiepskiego w sitcomie Świat według Kiepskich [3] [4] .
W 1993 po dwuletniej przerwie na okres sprawowania mandatu posła wrócił do Kabaretu Olgi Lipińskiej, gdzie wcielił się ponownie w rolę „Miśka”, tym razem próbującego dostosować zespół do wymogów gospodarki rynkowej. W latach 90. występował w programie Dyżurny Satyryk Kraju w Polsacie . W latach 1998–2004 występował z Krzysztofem Piaseckim w programie kabaretowym Ale plama w TVN (krótko program ukazywał się również w TVP ). Razem współtworzyli również program Szkoda gadać w TVP1 . Od września do października 2010 na antenie tej samej stacji wraz z dziennikarką Joanną Fudalą prowadził program Siara w kuluarach [5] [6] . W 2011 wziął udział w kampanii reklamowej marki Wilkinson (inne języki) , na której potrzeby zgolił swoją charakterystyczną brodę[7] . W 2013 został felietonistą tygodnika „W Sieci ”[8] , z którym współpracował do 2019[9] .
Działalność polityczna i gospodarcza
Janusz Rewiński (1991)
Brał udział w realizacji programu telewizyjnego Skauci piwni . Na początku lat 90. znalazł się wśród organizatorów założonego na fali popularności tego programu stowarzyszenia „Skauci Piwni”, na bazie którego powstała następnie Polska Partia Przyjaciół Piwa . W wyborach parlamentarnych w 1991 z listy tego ugrupowania został wybrany posłem I kadencji. W Sejmie przewodził jednej z frakcji PPPP (tzw. Duże Piwo), przekształconej w Polski Program Gospodarczy , którego większość posłów w 1992 wraz z posłami Kongresu Liberalno-Demokratycznego współtworzyła następnie Polski Program Liberalny . W tym samym roku został usunięty ze stanowiska prezydenta PPPP przez stronników Leszka Bubla . W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję z listy KLD, po czym wycofał się z działalności politycznej[3] . W 2010 wszedł w skład komitetu poparcia Jarosława Kaczyńskiego w wyborach prezydenckich [10] . W 2015 zaangażował się w kampanię prezydencką kandydata PiS Andrzeja Dudy [11] . W 2019 przed wyborami do Sejmu i Senatu wystąpił w spocie wyborczym PiS [12] .
Pełnił funkcję prezesa przedsiębiorstwa Centrum Komputerowe Bonair USA (1994–1995), był też członkiem zarządu Unitra Multimedia (1995–1996). Później zajmował się rolnictwem i hodowlą zwierząt[3] .
Odznaczenia
Wyróżniony Srebrnym (2009) i Złotym (2016) Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” [13] . W 2024 został pośmiertnie odznaczony przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski [14] [15] [16] .
Życie prywatne
Był żonaty z aktorką Iwoną Biernacką . Ojciec Jonasza Rewińskiego (dziennikarza i prezentera) oraz Aleksandra Rewińskiego (śpiewaka operowego)[17] [18] .
Zamieszkał we wsi Nowodwór koło Mińska Mazowieckiego , w której został właścicielem gospodarstwa rolnego[17] .
Został pochowany na cmentarzu w Radości [15] .
Filmografia
1983 : To tylko rock jako Roman Żelazny, reżyser telewizyjny
1983: Sny i marzenia jako szef redakcji w tv (cz. 2)
1984 : Porcelana w składzie słonia jako dyrektor fabryki sztucznego miodu
1985 : Podróże pana Kleksa jako bosman Bank
1986 : Pierścień i róża jako król Padello
1986: Zmiennicy jako Zdzisław Mroczkowski, pracownik prezesa Koniuszki
1986: Klementynka i Klemens – gęsi z Doliny Młynów (odc. 8)
1987 : Cesarskie cięcie jako sekretarz z „góry”
1988 : Dziewczynka z hotelu Excelsior jako instruktor K.O.
1993 : Uprowadzenie Agaty jako wiceminister Jerzy, ojciec Oskara
1997 : Kiler jako Stefan „Siara” Siarzewski
1999 : Tygrysy Europy jako Edward Nowak
1999: Kiler-ów 2-óch jako Stefan „Siara” Siarzewski
2000 : Sukces jako ataman Żurak, gość UPM z Ukrainy
2001 : Gulczas, a jak myślisz... jako Karol, ojciec Karoliny, właściciel stacji benzynowej
2002 : Yyyreek!!! Kosmiczna nominacja jako Karol
2002: Superprodukcja jako producent Zdzisław „Dzidek” Niedzielski
2003 : Tygrysy Europy 2 jako Edward Nowak
2006 : Ale się kręci jako Lucjan Grauer, reżyser telenoweli „Prosto w serce”, partner Barbary Rózieckiej
2007 : Ryś jako Koziczek, dyrektor banku
Dyskografia
Zobacz więcej w artykule Kabaret Tey , w sekcji Dyskografia .
Zadyma (1988, Pronit)[19]
Programy telewizyjne
Ale plama (1998–2004, z Krzysztofem Piaseckim )
Szkoda gadać (2007–2008, z Krzysztofem Piaseckim)
Studio lało-grzało (2008, z Krzysztofem Piaseckim)
Siara w kuluarach (2010, z Joanną Fudalą)
Przypisy
↑ Piotr P. Białczyk Piotr P. , Janusz Rewiński nie żyje [online], wydarzenia.interia.pl, 4 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-04] .
↑ a b Janusz Rewiński [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2024-07-25] .
↑ a b c d Janusz Rewiński [online], onet.pl, 26 maja 2020 [dostęp 2024-05-19] .
↑ Katarzyna K. Jóźwiakowska Katarzyna K. , „Świat według Kiepskich”: Serialowe wpadki, których mogliście nie zauważyć [online], wp.pl, 19 stycznia 2012 [dostęp 2018-01-03] .
↑ Janusz Rewiński oprowadzi polskich widzów po Sejmie RP [online], wirtualnemedia.pl, 19 sierpnia 2010 [dostęp 2010-10-19] .
↑ Co dalej z „Siarą w kuluarach”? , wpolityce.pl, 13 października 2010 [zarchiwizowane 2012-07-19] .
↑ Janusz Rewiński: Już bez brody [online], kobieta.pl, 29 czerwca 2011 [dostęp 2023-05-10] .
↑ Janusz Rewiński felietonistą tygodnika „wSieci”! [online], wpolityce.pl, 24 lutego 2013 [dostęp 2013-02-24] .
↑ Oto jak żyje teraz Rewiński. „Nie potrzebuję kontaktu z rodziną” [online], o2.pl, 14 lipca 2023 [dostęp 2024-05-19] .
↑ Warszawski społeczny komitet poparcia [online], jaroslawkaczynski.info, 2010 [dostęp 2015-09-04] .
↑ Show na konwencji Andrzeja Dudy , radiozet.pl, 8 lutego 2015 [zarchiwizowane 2015-05-21] .
↑ Janusz Rewiński w spocie PiS straszy Platformą Obywatelską i zachęca do głosowania (wideo) [online], wirtualnemedia.pl, 30 września 2019 [dostęp 2024-05-19] .
↑ Medal Zasłużony Kulturze – Gloria Artis , mkidn.gov.pl [zarchiwizowane 2021-10-04] .
↑ M.P. z 2024 r. poz. 687
↑ a b Pogrzeb Janusza Rewińskiego. Aktor pośmiertnie odznaczony przez Andrzeja Dudę! Relacja z uroczystości [online], se.pl, 7 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-07] .
↑ Order Odrodzenia Polski dla śp. Janusza Rewińskiego [online], prezydent.pl, 7 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-07] .
↑ a b Zuzanna Z. Siwek Zuzanna Z. , Janusz Rewiński , lelum.pl, 20 czerwca 2019 [zarchiwizowane 2021-11-21] .
↑ Kanał TVP World rozpoczął nadawanie [online], tvp.pl, 18 listopada 2021 [dostęp 2021-11-21] .
↑ Janusz Rewiński – Zadyma [online], discogs.com [dostęp 2013-11-03] (ang. ) .
Bibliografia
Identyfikatory zewnętrzne: