Janusz Panasewicz, właśc. Jan Panasewicz (ur. 18 stycznia1956 w Lipsku[2]) – polski wokalista rockowy, frontman zespołu Lady Pank, autor tekstów utworów muzycznych[3]. Uznawany za jednego z najważniejszych polskich wokalistów rockowych[4].
Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017Koncert zespołu Lady Pank, Juwenalia Politechniki Warszawskiej, maj 2017
Urodził się w Lipsku, jest synem Tadeusza[5] i Jadwigi Panasewiczów. Jego matka przez 40 lat śpiewała w chórze, a ojciec był naczelnikiem poczty[6]. Ma dwóch braci: Józefa i Tomasza[7].
Absolwent szkoły podstawowej w Olecku[6]. Będąc uczniem ósmej klasy, amatorsko śpiewał i grał na gitarze w przerwach lekcyjnych[8]. Jako nastolatek dorabiał, grając na weselach w charakterze perkusisty[9].
W 1973 za wykonanie utworu „Bradziaga” zajął szóste miejsce na Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[9]. W 1975 zdał maturę w Zespole Szkół Budowlano-Geodezyjnych przy ul. Słonimskiej w Białymstoku[10][11]. Równolegle uczęszczał do ZSM im. Ignacego Paderewskiego w Białymstoku, gdzie śpiewu uczył go Karol Olszewski[9][11]. Z Białymstokiem był związany do końca nauki w szkole średniej, mieszkał tam przez kilka lat[11][12]. Po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku. W 1979 dołączył do zespołu Ogród Wyobraźni[13], jednak jeszcze tego samego roku zakończył z nim współpracę[9]. Następnie, w trakcie odbywania zasadniczej służby wojskowej, śpiewał w zespole wojskowym Desant, którego siedziba mieściła się w Lublinie[6][14]. W czerwcu 1981 uczestniczył jako laureat w Jubileuszowym XX Konkursie Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze[15]. Podczas trwania służby, za sprawą Andrzeja Mogielnickiego (z którego przyszłą żoną Urszulą śpiewał w Desancie), w 1982 trafił do grupy Lady Pank, której został wokalistą[6][16]. Pierwszymi utworami, które zaśpiewał z Lady Pank, były: „Minus 10 w Rio” i „Tańcz głupia tańcz”[17]. Po okresie protestów i odmowy śpiewania na Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu z Desantem został karnie przeniesiony do jednostki wojskowej czołgowej w Sanoku[18][19]. By uniknąć nieporozumień i mylenia go z Janem Borysewiczem, od czasu grania w Lady Pank posługuje się imieniem Janusz[20].
W pierwszej połowie lat 80. nagrał duet z Krystyną Prońko – „Firma ja i ty”[21]. Utwór zadebiutował na Liście Przebojów Programu Trzeciego 5 stycznia 1985 i był pierwszym nagraniem artysty poza zespołem Lady Pank[22]. W 1987 współtworzył projekt muzyczny Nasz Wspólny Świat, w którym nagrał partie wokalne do utworu „Stanie się cud”[23] oraz wystąpił w serii koncertów charytatywnych[24]. Został okrzyknięty wokalistą roku 1987 w rankingu tygodnika „Zarzewie” oraz zajął drugie miejsce w analogicznym plebiscycie organizowanym przez redakcję „Non Stop”[25].
W 1988 zadebiutował jako aktor epizodyczną rolą w OszołomieniuJerzego Sztwiertni[26]. Poza tym wystąpił gościnnie w dwóch piosenkach („Brzydkie dzieci”, „Neapolitano”) na albumie Piotra Zandera pt. Pora na seks[26].
W latach 1991–1994 w trakcie zawieszenia działalności Lady Pank mieszkał w Chicago oraz Nowym Jorku[27]. Podczas pobytu w USA grał z Ryszardem Sygitowiczem[28][29]i okazjonalnie występował z grupą Wander Band.[potrzebny przypis]. W 1993 wystąpił gościnnie w ramach solowego koncertu Jana Borysewicza w Chicago, co finalnie przesądziło o reaktywacji zespołu[30].
Po powrocie do Polski, w 1994 reaktywował Lady Pank z Janem Borysewiczem[31]. Tego samego roku ujawnił się jako autor tekstów na albumie Nana. Od tamtego momentu jest autorem tekstów piosenek na kilku płytach Lady Pank, w tym słów do utworów: „Młode orły”[32], „Nie chcę litości”, „Na granicy”, „Znowu pada deszcz”, „Słońcem opętani”, „Mój świat bez ciebie” czy „Do Moniki L.”, kompozycji stanowiącej ilustrację muzyczną do filmu Marka KoterskiegoAjlawju[33]. W latach 90. m.in. nagrywał też z Robertem Gawlińskim („Choćby nie wiem co”)[34] i występował gościnnie z Perfectem (koncertowe „Niewiele ci mogę dać”)[35]. W 1998 wykreował postać Antoniego, głównego bohatera filmu fabularnego Doroty KędzierzawskiejNic[36]. W 1999 wraz z innymi wykonawcami brał udział w nagraniu piosenki „Z kopyta kulig rwie”[26]. Kilkukrotnie zasiadał gościnnie w jury programu TVN Zostań Gwiazdą (emitowanego w latach 1998–1999[37]). W 2004 nagrał w duecie z Kubą Molędą utwór „Już zawsze na zawsze” na potrzeby albumu pt. Kubuś Puchatek – piosenki ze Stumilowego Lasu[26].
W 2008 nagrał w duecie z Andrzejem Kraińskim z Kobranocki utwór „Jeżdżę na rezerwie”, który jednak nigdy nie doczekał się oficjalnego wydania[26]. Również w 2008 premierowo zaprezentował swój pierwszy solowy singel – „Po co słowa”. 19 września nakładem QL Music wydał solowy album, zatytułowany po prostu Panasewicz[38]. Rok 2009 spędził głównie na promowaniu na koncertach swojego solowego debiutu, pierwszy występ z premierowym materiałem dał 23 stycznia w Regionalnym Ośrodku Kultury „Mazury Garbate” w Olecku[39]. 27 marca otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka”[40]. W 2011 wystąpił gościnnie w wielu nagraniach telewizyjnych (m.in. Szymon Majewski Show, Szansa na sukces i Po zmierzchu)[41] oraz wziął udział w nagraniu utworu „Mazurski cud”[42], powstałego w ramach akcji „Mazury Cud Natury”, promującego region Mazur[43]. Wiosną 2012 wziął udział w drugiej edycji programu Bitwa na głosy, wraz ze swoją drużyną z Olecka zajął czwarte miejsce, odpadając w 7. odcinku[44]. W 2013 nagrał utwór „Kura” na potrzeby projektu „Zwierzaki – faceci dla dzieci”[45]. 25 marca 2014 wydał drugi solowy album pt. Fotografie, do którego muzykę napisali John Porter oraz producent nagrań Jakub Galiński[46]. W 2017 został jurorem piątej edycji programu talent show Idol[47]. Tego samego roku wystąpił gościnnie w ramach koncertu 35-lecia zespołu T.Love podczas Polsat SuperHit Festival. W duecie z Muńkiem Staszczykiem zaśpiewał utwór „Autobusy i tramwaje”[48]. Ponadto nagrał solowy utwór „Zmysłów taniec”, który finalnie nie doczekał się premiery[49].
23 sierpnia 2019 wystąpił jako gość Darii Zawiałow w ramach dziesiątej edycji trasy Męskie Granie[50]. Nagrał z nią również utwór „Szarówka vol. 2”, który został umieszczony na reedycji albumu Helsinki[51]. W tym samym roku wziął udział w nagraniu utworu „Zaprowadź do piekła (Cayenne)” jako gość duetu Wac Toja n Matheo[52]. W 2020 zaśpiewał gościnnie w duecie z Kasią Kowalską w ramach jej koncertu z cyklu MTV Unplugged. Następnie, w 2021 wziął udział w trasie koncertowej Kowalskiej[53]. W 2021 nagrał również utwór „Czarny Sport” do filmu pt. Żużel[54].
Nagrody i odznaczenia
Ławeczka Janusza Panasewicza w Olecku autorstwa Michała SelerowskiegoJanusz Panasewicz z zespołem Lady Pank, Aleja Gwiazd Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu, 2007
Indywidualne
27 marca 2009 otrzymał tytuł „zasłużony dla miasta Olecka” i został odznaczony medalem w trakcie uroczystości[40].
20 lipca 2018, podczas 25. Przystanku Olecko, została odsłonięta ławka na której usadzona jest rzeźba Panasewicza. W uroczystym odsłonięciu pomnika brał udział sam artysta w towarzystwie rodziny oraz fanów[55]. Pomnik stanowi formę wyróżnienia i podziękowania za całokształt twórczości muzyka, a także jedną z atrakcji turystycznych miasta.
W latach 80. XX w. zainteresował się grupami The Cars, The Cure i The Police[58]. Doceniał też twórczość Michaela Jacksona, choć jak sam wyznał w jednym z wywiadów, nigdy nie był jego fanem[61]. W wywiadzie dla magazynu Zarzewie przyznał, że jednym z jego największych idoli jest Jim Morrison z zespołu The Doors.
Na pierwszym solowym albumie Panasewicz (2008) umieścił głównie liryczne ballady, ale też m.in. elementy muzyki irlandzkiej[63]. Jego drugi solowy album pt. Fotografie (2014) stanowi zwrot w kierunku klasycznego rocka[64]. Na płycie zamieścił m.in. utwór „Tępy nóż” nawiązujący stylistycznie do zespołu Republika[65].
Życie prywatne
W 1980 ożenił się z Bogusławą Ossowską, z którą ma syna Wojciecha (ur. 1980)[66]. Po rozwodzie związał się z Ewą Smolarczyk, z którą ma synów-bliźniaków – Brunona i Juliusza (ur. 2007)[67].
Pasjonat piłki nożnej. W 2009 był felietonistą „Magazynu Futbol”[68]. Wielokrotnie występował w charakterze komentatora w programie As Wywiadu[69] oraz programach kanału Polsat Sport. W 2018 został ekspertem telewizyjnym stacji Polsat Sport Premium, dla której komentuje spotkania piłkarskiej Ligi Mistrzów[70]. Fanatyk FC Barcelony[71][72] i kibic Legii Warszawa[73]. Ceni sobie również Jagiellonię Białystok[12]. W 2020 był gościem programu Hejt Park w dobrym składzie, podczas którego udzielił odpowiedzi na wiele pytań dotyczących sportu[11]. Prócz piłki nożnej lubuje się w koszykówce i łyżwiarstwie[62].
Kontrowersje
9 czerwca 2007 na koncercie w Pruszczu Gdańskim, będąc w stanie nietrzeźwości (wskazano 1,8 promila alkoholu w jego krwi), rzucił butelką w 24-letnią fotoreporterkę[67]. We wrześniu 2008 Sąd Rejonowy w Gdańsku ukarał go grzywną w wysokości 13 tys. zł na rzecz poszkodowanej i 3 tys. zł kosztów sądowych[74]. W marcu 2009 gdański sąd rejonowy ukarał go także naganą za wulgarne zwracanie się do publiczności podczas tego samego koncertu[74].
W 2014 wystąpił nietrzeźwy podczas koncertu w Tarnobrzegu w ramach cyklu Lato z Radiem, na którym fałszował i mylił słowa własnych piosenek[75][76]. Zachowanie wokalisty wywołało krytykę w mediach. Muzyk publicznie wystosował przeprosiny[77], a ostatecznie rzucił alkohol[78][79]. Deklaruje się jako abstynent[80].