Jan Syrový

Jan Syrový
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1888 ; Třebíč
Data i miejsce śmierci	17 października 1970 ; Praga
	Premier Czechosłowacji
Okres	od 22 września 1938; do 1 grudnia 1938
Poprzednik	Milan Hodža
Następca	Rudolf Beran
	Minister Obrony Czechosłowacji
Okres	od 18 marca 1926; do 12 października 1926
Poprzednik	Jiří Stříbrný
Następca	František Udržal
	Minister Obrony Czechosłowacji
Okres	od 22 września 1938; do 15 marca 1939
Poprzednik	František Machník
Następca	Ludvík Svoboda
	Minister Obrony Narodowej Protektoratu Czech i Moraw
Okres	od 16 marca 1939; do 27 kwietnia 1939
Poprzednik	funkcja utworzona
Następca	funkcja zniesiona
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Syrový
	; Gen. Jan Syrový (1938)
	generał armii
Data i miejsce urodzenia	24 stycznia 1888 ; Třebíč
Data i miejsce śmierci	17 października 1970 ; Praga
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Czechosłowacka
Jednostki	Korpus Czechosłowacki
Stanowiska	minister obrony narodowej, premier rządu, zastępca prezydenta
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa,; wojna domowa w Rosji
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Syrový (ur. 24 stycznia 1888 w Třebíču, zm. 17 października 1970 w Pradze) – czeski generał armii, minister obrony narodowej, premier rządu, konstytucyjny prezydent Republiki Czechosłowackiej.

Życiorys

W 1907 ukończył liceum budowlane w Brnie. Potem pracował w różnych firmach budowlanych w ojczyźnie i w 1912 w Rosji. Przed I wojną światową objął stanowisko asystenta budowlanego w Warszawie.

Po wybuchu wojny wstąpił do Drużyny Czeskiej i został oficerem Korpusu Czechosłowackiego w Rosji. W 1917 w bitwie pod Zborowem stracił prawe oko. W latach 1918–1920, w stopniu generała brygady, był głównym dowódcą Korpusu Czechosłowackiego w Rosji. Kierował walkami na Uralu i Syberii. Kierując powolną ewakuacją Korpusu wzdłuż kolei transsyberyjskiej, Syrový przyczynił się do kapitulacji stanowiącej straż tylną 5 Dywizji Strzelców Polskich przed bolszewikami, na stacji Klukwiennaja 10 stycznia 1920^[1].

W latach 1920–1924 był ziemskim komendantem wojskowym w Czechach, w 1924–1927 podnaczelnikiem, w 1927–1933 naczelnikiem Sztabu Głównego Wojska Czechosłowackiego i 1933–1938 generalnym inspektorem wojskowym. Od 1923 generałem dywizji i od 1926 generałem armii.

Od marca do października 1926 oraz od września 1938 do kwietnia 1939 był ministrem obrony narodowej. Od 22 września do 1 grudnia 1938 premierem rządu, który m.in. 30 września 1938 przyjął dyktat z Monachium. W dniach 5 października – 30 listopada 1938 sprawował funkcję konstytucyjnego prezydenta Republiki Czechosłowackiej.

Na początku okupacji niemieckiej odszedł z życia publicznego. W 1945 oskarżony o kolaborację z Niemcami; 2 lata później został skazany wyrokiem Sądu Narodowego na 20 lat więzienia. W 1960 został ułaskawiony. Potem pracował jako nocny stróż i w 1964 odszedł na emeryturę.

Zmarł 17 października 1970 w Pradze i został pochowany na Cmentarzu Olszańskim.