W latach 1675–1677 był profesorem filozofii w kolegium jezuickim w Lublinie. W 1678 za zgodą władz kościelnych opuścił zakon jezuitów i został kapłanem diecezjalnym. Pracował na dworze króla Jana III Sobieskiego. Był spowiednikiem, kanclerzem i sekretarzem królowej Polski Marii Kazimiery d’Arquien oraz proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Żółkwi. W 1680 został kanonikiem krakowskim, a w 1699 warmińskim. W 1683 wygłosił kazania w katedrze wawelskiej dla króla i jego dowódców wyruszających pod Wiedeń. W 1698 towarzyszył królowej w podróży do Rzymu[4].
W 1702 od Augusta II Mocnego otrzymał nominację na proboszcza kapituły warmińskiej (zrezygnował z niej w 1711 i powtórnie ją otrzymał w 1715). Przyczynił się do kanonizacji Stanisława Kostki.
Był znanym kaznodzieją. Jego kazania zostały wydane drukiem w 1724.
Publikacje
Kazania Niektore [...] Xiędza Jana Franciszka Z Kurdwanowa Kurdwanowskiego Biskupa Marocco, Suffragana, Proboszcza y Kanonika Warmińskiego, Kanonika Krakowskiego, Na rożnych mieyscach w rożnych okazyach Miane [...] 1724[5]
