James Couttet

James Couttet
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1921
Chamonix

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1997
Chamonix

Klub

SC Chamonix

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Igrzyska olimpijskie
srebro Sankt Moritz 1948 narciarstwo alpejskie
(slalom)
brąz Sankt Moritz 1948 narciarstwo alpejskie
(kombinacja)
Mistrzostwa świata
złoto Engelberg 1938 zjazd
srebro Sankt Moritz 1948 slalom
srebro Aspen 1950 zjazd
brąz Sankt Moritz 1948 kombinacja
brąz Aspen 1950 slalom gigant

James Édouard Couttet (ur. 18 lipca 1921 w Chamonix, zm. 13 listopada 1997 tamże) – francuski narciarz alpejski i skoczek narciarski, dwukrotny medalista olimpijski oraz pięciokrotny medalista mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1938, kiedy podczas mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w Engelbergu zwyciężył w biegu zjazdowym. Pozostałe miejsca na podium tych zawodów zajęli: Émile Allais oraz Hellmut Lantschner. Couttet wyprzedził Allaisa o dwie sekundy, a Lantschnera o ponad sześć sekund. Rok później wystąpił na mistrzostwach świata w narciarstwie klasycznym w Zakopanem, zajmując 29. miejsce w konkursie skoków narciarskich[1]. Jego karierę przerwała II wojna światowa.

Po zakończeniu wojny zdobył dwa tytuły mistrza Francji w 1946, wygrywając w zjeździe i slalomie. W 1948 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Sankt Moritz, zdobywając dwa medale. W pierwszym występie, biegu zjazdowym, zajął trzynaste miejsce, tracąc do podium siedem sekund. Następnie zdobył brązowy medal w kombinacji alpejskiej, przegrywając tylko z Henrim Oreillerem i Karlem Molitorem. W zjeździe do kombinacji zajął ósme miejsce, jednak w slalomie uzyskał najlepszy wynik, co dało mu awans na podium. Couttet zdobył też srebrny medal w slalomie, rozdzielając na podium Ediego Reinaltera i Henriego Oreillera. W pierwszym przejeździe był drugi, a w drugim uzyskał czwarty wynik, w efekcie plasując się pół sekundy za Reinalterem. Na tych samych igrzyskach wystąpił także w konkursie skoków narciarskich, zajmując 25. miejsce wśród 49 zawodników. W tym samym roku zdobył także tytuł mistrza kraju w zjeździe. Kolejne dwa medale wywalczył na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w narciarstwie alpejskim w Aspen. W slalomie zajął drugie miejsce, o 1,3 sekundy za Zeno Colò, a o 0,6 sekundy przed Egonem Schöpfem. Cztery dni wcześniej zdobył brązowy medal w gigancie, ulegając tylko Zeno Colò i Fernandowi Grosjeanowi.

W 1952 startował na igrzyskach olimpijskich w Oslo, najlepszy wynik osiągając w slalomie, który ukończył na szóstej pozycji. Ponadto w zjeździe był jedenasty, a rywalizację w gigancie zakończył na czternastej pozycji. Brał także udział w mistrzostwach świata w narciarstwie alpejskim w Åre w 1954, gdzie zajął piąte miejsce w kombinacji, tracąc do podium blisko pięć punktów. Ponadto Francuz wielokrotnie wygrywał zawody Arlberg-Kandahar: zjazd w Mürren w 1939 roku, kombinację w Mürren w 1947, zjazd i kombinację w Chamonix w 1948 oraz zjazd, slalom i kombinację w Mürren w 1950. W 1955 zakończył karierę.

Po zakończeniu kariery został trenerem. Prowadził między innymi reprezentację Francji podczas igrzysk olimpijskich w Cortina d’Ampezzo. Pracował także przy projektowaniu wyciągów narciarskich.

Jego żoną była reprezentantka Francji w narciarstwie alpejskim, Lucienne Schmith.

Osiągnięcia w narciarstwie alpejskim

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
13. 2 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 2:55,0 +12,3 Francja Henri Oreiller
3. 4 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 3,27 pkt +3,68 pkt Francja Henri Oreiller
2. 5 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 2:10,3 +0,5 Szwajcaria Edy Reinalter
14. 15 lutego 1952 Norwegia Oslo Gigant 2:25,0 +9,9 Norwegia Stein Eriksen
11. 16 lutego 1952 Norwegia Oslo Zjazd 2:30,8 +7,9 Włochy Zeno Colò
6. 19 lutego 1952 Norwegia Oslo Slalom 2:00,0 +2,8 Austria Othmar Schneider
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Czas biegu Strata Zwycięzca
1. 5 marca 1938 Szwajcaria Engelberg Zjazd 3:17,8 - -
35.[2] 6 marca 1938 Szwajcaria Engelberg Slalom 3:03,4 +1:01,5 Szwajcaria Rudolf Rominger
12.[3] 6 marca 1938 Szwajcaria Engelberg Kombinacja 331 pkt +38 pkt Francja Émile Allais
10.[4] 12 lutego 1939 Polska Zakopane Zjazd 3:26,88 +17,11 III Rzesza Hellmut Lantschner
22.[5] 14 lutego 1939 Polska Zakopane Slalom 2:01,6 +58,6 Szwajcaria Rudolf Rominger
17.[6] 14 lutego 1939 Polska Zakopane Kombinacja 345,8 pkt +76,4 pkt III Rzesza Josef Jennewein
13. 2 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Zjazd 2:55,0 +12,3 Francja Henri Oreiller
3. 4 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Kombinacja 3,27 pkt +3,68 pkt Francja Henri Oreiller
2. 5 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Slalom 2:10,3 +0,5 Szwajcaria Edy Reinalter
3. 14 lutego 1950 Stany Zjednoczone Aspen Gigant 1:54,4 +0,9 Włochy Zeno Colò
5. 16 lutego 1950 Stany Zjednoczone Aspen Slalom 2:06,4 +2,6 Szwajcaria Georges Schneider
2. 18 lutego 1950 Stany Zjednoczone Aspen Zjazd 2:34,4 +1,3 Włochy Zeno Colò
14. 15 lutego 1952 Norwegia Oslo Gigant 2:25,0 +9,9 Norwegia Stein Eriksen
11. 16 lutego 1952 Norwegia Oslo Zjazd 2:30,8 +7,9 Włochy Zeno Colò
6. 19 lutego 1952 Norwegia Oslo Slalom 2:00,0 +2,8 Austria Othmar Schneider
11.[7] 1 marca 1954 Szwecja Åre Slalom 2:20,06 +9,89 Norwegia Stein Eriksen
8.[8] 3 marca 1954 Szwecja Åre Gigant 1:52,5 +3,9 Norwegia Stein Eriksen
20.[9] 7 marca 1954 Szwecja Åre Zjazd 1:59,6 +11,5 Austria Christian Pravda
5.[10] 7 marca 1954 Szwecja Åre Kombinacja 4,08 pkt +12,24 pkt Norwegia Stein Eriksen

Osiągnięcia w skokach narciarskich

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
25. 7 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Skocznia normalna indywidualnie 225,1 pkt -3,0 pkt Norwegia Petter Hugsted
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurs Wynik Strata Zwycięzca
29. 11 lutego 1939 Polska Zakopane Duża normalna indywidualnie 224,7 pkt -102,4 pkt III Rzesza Sepp Bradl
25. 7 lutego 1948 Szwajcaria Sankt Moritz Skocznia normalna indywidualnie 225,1 pkt -33,8 pkt Norwegia Petter Hugsted

Bibliografia

Przypisy

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!