PROFILBARU.COM

Ivan Rakitić
	; Ivan Rakitić na MŚ 2018 (czerwiec 2018)
Data i miejsce urodzenia	10 marca 1988 ; Rheinfelden, Szwajcaria
Wzrost	184 cm
Pozycja	pomocnik
	Informacje klubowe
Klub	Hajduk Split
Numer w klubie	11
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 30 marca 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ; ↑ Aktualne na: 31 stycznia 2024. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa świata
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Ivan Rakitić (ur. 10 marca 1988 w Rheinfelden) – chorwacki piłkarz szwajcarskiego pochodzenia występujący na pozycji pomocnika w chorwackim klubie Hajduk Split^[2].

Wicemistrz Świata 2018. Uczestnik Mistrzostw Europy 2008, 2012, 2016, Mistrzostw Świata 2014 i 2018. Zdobywca Ligi Mistrzów UEFA z FC Barceloną w sezonie 2014/2015.

Kariera klubowa

FC Basel

Pierwszym piłkarskim klubem młodego pomocnika był mały zespół o nazwie FC Möhlin-Ryburg. W wieku 14 lat trafił do szkółki piłkarskiej FC Basel i rozpoczął treningi w drużynie U-15. Z czasem trafił do wyższych roczników, a w 2005 roku włączono go do kadry pierwszego zespołu^[3]. 29 września zadebiutował w jego barwach w wygranym 1:0 meczu Pucharu UEFA z NK Široki Brijeg. Natomiast 15 kwietnia 2006 zaliczył swój pierwszy występ w Swiss Super League – Basel wygrało 5:1 na wyjeździe z Neuchâtel Xamax. Był to wówczas jego jedyny mecz w tamtym sezonie, a drużyna z Bazylei wywalczyła wicemistrzostwo Szwajcarii. W sezonie 2006/2007 Rakitić był już graczem pierwszej jedenastki FCB. Wystąpił w fazie grupowej Pucharu UEFA, a w lidze stał się odkryciem. Zdobył aż 11 goli w 33 meczach stając się tym samym po Mladenie Petriciu najskuteczniejszym graczem zespołu. W lidze po raz drugi wywalczył wicemistrzostwo. Zawodnik posiada także obywatelstwo szwajcarskie. Rodzice Rakiticia pochodzą z Chorwacji. Ivan natomiast urodził się już w Szwajcarii, dokąd państwo Rakiticiowie wyemigrowali w latach 80. Ma dwoje rodzeństwa - młodszą siostrę i brata, który również grał w piłkę nożną, jednakże doznał kontuzji która uniemożliwiała mu dalszą grę. Rakitić ma tatuaż z jego imieniem na prawej ręce.

FC Schalke 04

22 czerwca 2007 Rakitić podpisał 4-letni kontrakt z wicemistrzem Bundesligi FC Schalke 04. Trener zespołu Mirko Slomka ściągnął go za 5 milionów euro jako następcę Brazylijczyka Lincolna, który odszedł do Galatasaray SK. Sam Rakitić otrzymał po nim koszulkę z numerem 10. Sprawił, że FC Schalke 04 debiutowało 21 lipca 2007 roku w Pucharze Ligi Niemieckiej. Grał w spotkaniu przeciwko Karlsruher SC a także pojawił się w pozostałych dwóch meczach turnieju, przeciwko 1. FC Nürnberg i Bayern Monachium, gdzie FC Schalke 04 wywalczyło drugie miejsce. 5 sierpnia tego samego roku Rakitić strzelił swojego pierwszego gola dla FC Schalke 04 i tym sposobem wygrali z Eintrachtem Trewir w pierwszej rundzie o puchar. 10 sierpnia 2007 Bundesliga otworzyła mecz między obrońcami tytułu mistrzowskiego VfB Stuttgart a FC Schalke 04, wtedy na ostatnie 20 minut Rakitić wszedł na boisko jako rezerwowy i zdobył gola co dało wynik 2:2. 15 września tego samego roku strzelił jedynego gola dla FC Schalke 04 ostatecznie remisując 1:1 pomiędzy Bayern Monachium. Trzy dni później odbył swój pierwszy mecz w Lidze Mistrzów, gdzie FC Schalke 04 pokonało Valencia CF 1:0. Żeby wystąpić w Lidze mistrzów, począł starania wykazując się silną i bardzo imponującą rolą pomocnika, w fazie grupowej FC Schalke 04 przeciwko Chelsea F.C. W drugiej fazie pomógł swojej drużynie dostać się do ćwierćfinałów. Jednakże, musiał opuścić oba ćwierćfinałowe mecze z powodu kontuzji odniesionej na treningu, która uniemożliwiała mu grę na jeden miesiąc. Gdy powrócił do gry, po doznanym urazie w meczu FC Schalke 04 z VfL Bochum strzelił bramkę, mecz zakończył się wygraną 3 - 0, która zapewniła klubowi trzecie miejsce w sezonie. Swoją świetną formę przedstawił również na własnym boisku, w ostatnim meczu sezonu asystując Mladenowi Krstajiciowi, co było jedyną bramką meczu.

Ukończył swój pierwszy sezon Bundesligi z 3 golami, 10 asystami i 29 występami.

Pierwszy pobyt w Sevilli FC

28 stycznia 2011 Ivan Rakitić podpisał 4,5-letni kontrakt z hiszpańską Sevillą^[4]. Kosztował 2,5 miliona euro.

FC Barcelona

16 czerwca 2014 Rakitić trafił do FC Barcelony^[5], z którą podpisał pięcioletni kontrakt^[6]. Już w pierwszym sezonie w nowym klubie Ivan stał się kluczowym zawodnikiem dla trenera Luisa Enrique^[7]. Drużyna zdobyła wtedy tryplet, a sam zawodnik zdobył gola wrozgrywanym w Berlinie finale Ligi Mistrzów przeciwko Juventusowi^[8]. W sezonie 2015/16 Rakitić zdobył z Barçą Superpuchar Europy, Klubowe Mistrzostwo Świata, Puchar Króla oraz został mistrzem Hiszpanii. Następnie, w sezonie 2016/17, drużyna Ivana wygrała Superpuchar Hiszpanii oraz Puchar Króla. W sezonie 2017/18 Ivan zdobył wraz z klubem mistrzostwo Hiszpanii oraz Puchar Króla. W sezonie 2018/19 zwyciężył w Superpucharze Hiszpanii oraz ponownie został mistrzem kraju. Ostatecznie w barwach Barcelony w 310 występach we wszystkich rozgrywkach zaliczył 36 goli i 36 asyst.

Drugi pobyt w Sevilli

Po nieudanym sezonie 2019/20, na kształt którego wpłynęła pandemia koronawirusa, Chorwacki pomocnik opuścił Dumę Katalonii i powrócił do Sevilli FC^[9].

Kariera reprezentacyjna

Początkowo Rakitić występował w młodzieżowych reprezentacjach Szwajcarii w kategoriach U-17 i U-19, ale z czasem zgłosił akces do pierwszej reprezentacji Chorwacji prowadzonej przez Slavena Bilicia i znalazł się w kręgu zainteresowań selekcjonera. W drużynie Chorwacji debiutował 8 września 2007 roku podczas kwalifikacji do Euro 2008, gdzie zyskał sympatię fanów.

W maju 2008 został tymczasowo dodany do składu drużyny na Euro 2008, gdzie był drugim najmłodszym zawodnikiem. Na mistrzostwach Europy pierwszy raz mogliśmy go oglądać w wygranym 2-1 meczu, przeciwko Niemcom, kiedy to zaliczył asystę przy golu Ivicy Olicia. W ćwierćfinałach odgrywał dużą rolę w meczu z Turcją, gdzie doszło do rzutów karnych, w których Rakitić spudłował, co przyczyniło się do zwycięstwa Turcji.

W 2016 w trakcie mistrzostw Europy strzelił bramkę w meczu przeciw reprezentacji Czech, a na Mistrzostwach Świata 2018 strzelił jedynego gola w drugim meczu fazy grupowej przeciwko reprezentacji Argentyny na 3:0^[10].

Statystyki

Klubowe

Stan na 30 marca 2024

Klub	Sezon	Liga		Puchar kraju		Puchar ligi		Europa^[a]		Inne^[b]		Razem
Klub	Sezon	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole	Mecze	Gole
FC Basel	2005/06	1	0	1	0	—		1	0	—		3	0
	2006/07	34	11	5	0	—		5	0	—		46	11
	Razem	35	11	12	0	-	-	6	0	0	0	46	11
FC Schalke 04	2007/08	29	3	3	1	3	0	7	0	—		42	4
	2008/09	23	1	4	1	—		7	1	—		34	3
	2009/10	29	7	4	0	—		—		—		33	7
	2010/11	16	1	4	1	—		5	0	1	0	26	2
	Razem	97	12	15	3	3	0	19	1	1	0	135	16
Sevilla FC	2010/11	13	5	1	0	—		2	0	—		16	5
	2011/12	36	0	3	1	—		—		—		39	1
	2012/13	34	8	8	3	—		—		—		42	11
	2013/14	34	12	0	0	—		18	3	—		52	15
	Razem	117	25	12	4	0	0	20	3	0	0	149	32
FC Barcelona	2014/15	32	5	7	1	—		12	2	—		51	8
	2015/16	36	7	6	0	—		10	2	5	0	57	9
	2016/17	32	8	8	1	—		9	0	2	0	50	9
	2017/18	35	1	7	2	—		10	1	2	0	55	4
	2018/19	34	3	7	1	—		12	1	1	0	54	5
	2019/20	31	1	3	0	—		7	0	1	0	42	1
	Razem	200	25	39	5	0	0	60	6	11	0	310	36
Sevilla FC	2020/21	37	4	4	2	—		8	2	1	0	50	8
	2021/22	35	4	3	0	—		8	3	—		46	7
	2022/23	31	1	5	1	—		15	0	—		51	2
	2023/24	18	2	2	0	—		6	0	1	0	27	2
	Razem	121	11	14	3	0	0	37	5	2	0	174	19
Al-Shabab	2023/24	5	1	—		—		—		—		5	1
W karierze		595	94	84	15	3	0	146	15	17	0	845	124