Film stanowi utrzymaną w duchu realizmu magicznego baśń o potędze i magii kina. Narratorem filmu jest 10-letni Staszek Szewczyk, uczący się w szkole w Popielawach, skąd pochodzą jego dziadkowie. Opowiada historię kowalskiego rodu Andryszków, którego ostatni potomek, Józef Andryszek Szósty, jest przyjacielem Staszka. Pierwszy Józef Andryszek w XIX wieku zbudował kinematograf, wcześniej niż bracia Lumière. Saga trwa do lat 60. XX wieku, kiedy Józef Andryszek Szósty wbrew woli ojca postanawia odtworzyć kinematograf. Jego pasja doprowadza w końcu do pozytywnych zmian w życiu ojca.
Syrenka Warszawska (nagroda Klubu Krytyki Filmowej Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich) w kategorii filmu polskiego za konsekwencję w tworzeniu własnej poetyckiej rzeczywistości, za artyzm w sposobie przeżywania przeszłości, tradycji, za refleksyjny i ciepły stosunek do świata