Gyula Bíró

Gyula Bíró

Data i miejsce urodzenia	10 maja 1890 Budapeszt
Data i miejsce śmierci	23 stycznia 1961 Meksyk
Pozycja	bramkarz, obrońca, pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1902–1905 MTK Budapeszt
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1905–1916 MTK Budapeszt 135 (17) 1920 MAFC Budapeszt 3 (0) W sumie: 138 (17)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1906–1916  Węgry 36 (3)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1921 FC Hanau 93 1921–1922 MTV 1879 Monachium 1922–1923 Makkabi Kraków 1924 33 FC Budapeszt 1924 Polska 1924–1925 Warta Poznań 1926–192? 1. FC Saarbrücken 1929 1. FC 01 Bamberg 1929–1930 VfB Königsberg 193?–1937 Phoenix Baia Mare 1938 Atlético Marte Real Club España Albinegros de Orizaba Atlante FC
Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gyula Bíró (ur. 10 maja 1890 w Budapeszcie, zm. 23 stycznia 1961 w Meksyku) – węgierski piłkarz i trener.

Kariera piłkarska

Kariera klubowa

Wychowanek MTK Budapeszt, z którym trzykrotnie został mistrzem Węgier (1907/08, 1913/14, 1916/17) oraz czterokrotnie wywalczył puchar kraju (1909/10, 1910/11, 1911/12, 1913/14)^[1]. W czasach juniorskich początkowo grał na pozycji bramkarza (1902–1903), następnie prawoskrzydłowego, później obrońcy i pomocnika^[2]. Według Andrew Handlera miał wyjątkowo dobrą wytrzymałość i cieszył się znakomitą wiedzą techniczną. Jego jedyną słabością była szybkość. Karierę zawodniczą zakończył w wieku 26 lat.

Kariera reprezentacyjna

W seniorskiej reprezentacji Węgier zadebiutował mając 16 lat. W barwach narodowych występował do 4 czerwca 1916, rozegrał w tym czasie 36 meczów i strzelił trzy gole – dwa w spotkaniach z Austrią i jednego w pojedynku ze Szwajcarią^[3]. W 1912 r. brał udział w igrzyskach olimpijskich w Sztokholmie – w turnieju piłkarskim wystąpił w trzech meczach^[4].

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem. Początkowo pracował w klubach niemieckich. Od 1922 r. do sierpnia 1923 r. był szkoleniowcem Makkabi Kraków. Następnie powrócił do Budapesztu i na początku 1924 r. przez dwa miesiące pracował w 33 FC, zaś w marcu 1924 r. wybrano go trenerem reprezentacji Polski (funkcję kapitana związkowego pełnił wówczas Adam Obrubański). Był nim w dwóch oficjalnych meczach – przegranym 5:1 spotkaniu ze Szwecją oraz zakończonym porażką 0:5 pojedynku igrzysk olimpijskich w Paryżu z Węgrami^[2]. W czerwcu 1924 r. został szkoleniowcem Warty Poznań, którą prowadził do jesieni 1925 r. Następnie pracował m.in. w klubach z Niemiec, Rumunii, Austrii, Szwecji, Francji, Szwajcarii i Meksyku^[2].

Życie prywatne

Z wykształcenia był inżynierem. Ze względu na swoje żydowskie pochodzenie, w 1937 r. w obawie przed coraz bardziej prawdopodobną II wojną światową wyemigrował do Meksyku. W czasach pracy w Niemczech był znany jako Julius Biro, a gdy osiadał w Meksyku – jako Julio Biro.

Przypisy

1. Biro, Gyula. jewsinsports.org. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-04)]. (ang.).
2. A. Gowarzewski: Encyklopedia piłkarska Fuji. Biało-Czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski (1). s. 44.
3. Bíró Gyula. eu-football.info. [dostęp 2011-09-19]. (ang.).
4. Gyula Bíró. sports-reference.com. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski: Encyklopedia piłkarska Fuji. Biało-Czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski (1). Katowice: GiA, 1991, s. 42-44. ISBN 83-900277-1-2.
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017