Ten artykuł należy dopracować:od 2020-10 → zaktualizować na podstawie najświeższych informacji,
od 2020-10 → dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł.Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Guillermo „Memo” Ochoa, właśc. Francisco Guillermo Ochoa Magaña (ur. 13 lipca 1985 w Guadalajarze) – meksykański piłkarz, występujący na pozycji bramkarza. Od października 2019 posiada również obywatelstwo hiszpańskie.
Kariera klubowa
Ochoa pochodzi z Guadalajary, ale piłkarską karierę rozpoczął w mieście Meksyk w tamtejszym klubie Club América. W jej barwach zadebiutował w wieku 18 lat, za kadencji trenera Leo Beenhakkera. Miało to miejsce w meczu ligi meksykańskiej z CF Monterrey w fazie Clausura 2004. Pierwszy bramkarz klubu Adolfo Ríos doznał kontuzji i Ochoa już do końca sezonu zajął jego miejsce. W fazie Apertura 2004 Rios się wykurował, ale Ochoa spisywał się na tyle dobrze, że nadal był pierwszym bramkarzem, a po tej rundzie jego rywal zakończył piłkarską karierę. Gdy do klubu przybył nowy trener, Argentyńczyk Oscar Ruggeri, Ochoa usiadł na ławce, a jego miejsce zajął rodak szkoleniowca Sebastian Saja. Ruggeri z powodu słabych wyników został zwolniony już po 6 kolejkach i Guillermo znów został pierwszym bramkarzem Amériki. W fazie Clausura 2005 wspomógł swój klub w wywalczeniu swojego pierwszego mistrzostwa Meksyku. W fazie Apertura 2005 odpadł z Amériką w ćwierćfinałach play-off, a w Clausura 2006 w ogóle nie wyszedł z grupy. Natomiast w sezonie 2006/2007 dotarł do półfinału w Apertura i finału w Clausura. W 2006 wywalczył także Puchar Mistrzów CONCACAF. Wiosną 2007, w sezonie Clausura, zdobył z Amériką swoje premierowe wicemistrzostwo kraju. W tym samym roku wywalczył drugie miejsce na Copa Sudamericana. Występował także w kilku edycjach Copa Libertadores, największy sukces w tych rozgrywkach osiągając w 2008 roku, kiedy to América doszła do półfinału turnieju.
3 lipca 2011 Ochoa na zasadzie wolnego transferu zasilił beniaminka francuskiej Ligue 1, AC Ajaccio[1].
Latem 2014 roku przeszedł na zasadzie wolnego transferu do Málagi po dobrym występie na mistrzostwach świata w Brazylii.
Stan na 13 listopada 2017 r.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Meksyku Ochoa zadebiutował 14 grudnia 2005 roku w wygranym 2:0 towarzyskim spotkaniu z Węgrami. W 2006 roku został powołany przez selekcjonera Ricarda La Volpe do kadry na Mistrzostwa Świata w Niemczech. Tam był rezerwowym bramkarzem dla Oswalda Sáncheza i Jesúsa Corony, toteż nie rozegrał żadnego meczu na tym turnieju. Rok po MŚ zaczął być już regularnie powoływany przez selekcjonerów kadry narodowej. W 2010 roku na Mundialu w RPA Ochoa niespodziewanie pełnił funkcję rezerwowego bramkarza dla Óscara Péreza, cieszącego się większym zaufaniem trenera Javiera Aguirre. Podczas turnieju o Złoty Puchar CONCACAF 2011 w organizmie zawodnika i jego pięciu kolegów z reprezentacji wykryto niedozwoloną substancję – klenbuterol. W 2014 wystąpił jako główny bramkarz Meksyku na mundialu w Brazylii, gdzie zaliczył dobry występ rozgrywając cztery pełne mecze.
W 2020 roku wystąpił w turnieju olimpijskim. Razem ze swoją reprezentacją zdobył brązowy medal.
Został powołany na Mistrzostwa Świata 2022 w Katarze[2]; wyróżniony nagrodą zawodnika meczu, po pierwszym, grupowym spotkaniu Meksyku przeciwko Polsce (0:0), w którym obronił rzut karny wykonywany przez Roberta Lewandowskiego[3]. Ostatecznie, jego reprezentacja odpadła z turnieju w fazie grupowej[4].
Przypisy
Linki zewnętrzne
Składy reprezentacji Meksyku
Identyfikatory zewnętrzne:
_(cropped).jpg)
