|
| Pełne imię i nazwisko
|
Diego Antonio Reyes Rosales
|
| Data i miejsce urodzenia
|
19 września 1992
Meksyk
|
| Wzrost
|
192 cm
|
| Pozycja
|
obrońca, pomocnik
|
| Informacje klubowe
|
| Klub
|
Tigres UANL
|
| Numer w klubie
|
13
|
| Kariera juniorska
|
|
|
| Kariera seniorska[a]
|
|
|
| Kariera reprezentacyjna[b]
|
|
|
- ↑ Aktualne na: 24 listopada 2024. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
- ↑ Aktualne na: 24 listopada 2024.
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
|
|
Diego Antonio Reyes Rosales (ur. 19 września 1992 w mieście Meksyk) – meksykański piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy lub defensywnego pomocnika, reprezentant Meksyku, od 2019 roku zawodnik Tigres UANL.
Kariera klubowa
Reyes pochodzi ze stołecznego mieście Meksyk i jest wychowankiem akademii juniorskiej tamtejszej drużyny Club América, do której zaczął uczęszczać na treningi w wieku czternastu lat. Zanim został włączony do seniorskiego składu, występował w lidze meksykańskiej do lat 17 i 20 oraz w trzecioligowych rezerwach Amériki. W meksykańskiej Primera División zadebiutował jako siedemnastolatek za kadencji swojego byłego opiekuna z młodzieżowych reprezentacji Jesúsa Ramíreza, 25 kwietnia 2010 w wygranym 1:0 spotkaniu z Santos Laguną. Szansę regularnej gry w pierwszym składzie otrzymał jednak dopiero rok później od chilijskiego trenera Carlosa Reinoso. Pierwszą bramkę w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił 17 kwietnia 2011 w wygranej 3:1 konfrontacji z Tecos UAG. W tych samych wiosennych rozgrywkach Clausura 2011 został uhonorowany w oficjalnym plebiscycie Meksykańskiego Związku Piłki Nożnej nagrodą dla odkrycia sezonu. Dwa lata później, podczas rozgrywek Clausura 2013, zdobył z Américą tytuł mistrza Meksyku, będąc wówczas kluczowym zawodnikiem zespołu prowadzonego przez Miguela Herrerę i tworząc podstawowy duet stoperów z Aquivaldo Mosquerą.
W grudniu 2012 ogłoszono, że latem 2013 Reyes za sumę siedmiu milionów euro przejdzie do portugalskiego FC Porto[1].
14 lipca 2015 roku został wypożyczony do Realu Sociedad.
Kariera reprezentacyjna
W 2009 roku Reyes został powołany przez szkoleniowca José Luisa Gonzáleza Chinę do reprezentacji Meksyku U-17 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Tam wystąpił tylko w jednym spotkaniu, zaś jego drużyna z kompletem trzech zwycięstw zakwalifikowała się na Mistrzostwa Świata U-17 w Nigerii. Podczas tego turnieju Reyes był jednym z ważniejszych ogniw swojej ekipy i trzykrotnie pojawiał się w jej barwach na boisku, natomiast Meksykanie zakończyli swój udział w światowym czempionacie w 1/8 finału. W 2011 roku znalazł się w ogłoszonym przez trenera Juana Carlosa Cháveza składzie reprezentacji Meksyku U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Północnej. Na gwatemalskich boiskach pełnił rolę podstawowego gracza kadry, rozgrywając cztery mecze, a meksykański zespół triumfował w tych rozgrywkach i automatycznie awansował na młodzieżowy mundial. Na Mistrzostwach Świata U-20 w Kolumbii Reyes również miał niepodważalne miejsce w wyjściowej jedenastce i wystąpił we wszystkich siedmiu konfrontacjach w pełnym wymiarze czasowym. Młodzi Meksykanie okazali się natomiast rewelacją turnieju, docierając aż do półfinału i zajmując ostatecznie trzecie miejsce.
W październiku 2011 szkoleniowiec Luis Fernando Tena powołał Reyesa do reprezentacji Meksyku U-23 na Igrzyska Panamerykańskie w Meksyku, gdzie rozegrał on jedno spotkanie dla swojej kadry, będąc wyłącznie jej rezerwowym graczem. Jego drużyna, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, wywalczyła ostatecznie złoty medal na męskim turnieju piłkarskim. W 2012 roku wziął udział w eliminacjach do Igrzysk Olimpijskich w Londynie, gdzie wystąpił we wszystkich pięciu meczach od pierwszej minuty, zdobywając gola w grupowej konfrontacji z Trynidadem i Tobago (7:1), natomiast Meksykanie wygrali kwalifikacyjny turniej i zdołali awansować się na olimpiadę. W tym samym roku wygrał z reprezentacją młodzieżowy Turniej w Tulonie, na którym regularnie występował w wyjściowej jedenastce swojej ekipy i rozegrał w niej wszystkie pięć spotkań od pierwszej do ostatniej minuty. Kilka tygodni później został powołany na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, na których wystąpił we wszystkich sześciu spotkaniach w pełnym wymiarze czasowym, będąc liderem linii defensywy i wspólnie z Hiramem Mierem pełniąc rolę podstawowych stoperów swojej drużyny. Meksykańscy piłkarze zdobyli ostatecznie jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie, po pokonaniu w finale Brazylii (2:1).
W lipcu 2011 roku Reyes został powołany przez asystenta selekcjonera reprezentacji Meksyku, Luisa Fernando Tenę, na Copa América. W wieku osiemnastu lat był najmłodszym uczestnikiem tej edycji turnieju[2]. W seniorskiej reprezentacji zadebiutował 5 lipca w przegranym 1:2 meczu fazy grupowej z Chile. Ostatecznie jego kadra po komplecie porażek zajęła ostatnie miejsce w grupie, odpadając z południowoamerykańskich rozgrywek, zaś on sam pełnił rolę podstawowego zawodnika i wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach od pierwszej do ostatniej minuty. W 2013 roku znalazł się w ogłoszonym przez José Manuela de la Torre składzie reprezentacji na Puchar Konfederacji, gdzie jednak pozostawał rezerwowym graczem i wystąpił w jednym meczu, natomiast Meksykanie odpadli z turnieju już w fazie grupowej.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Składy reprezentacji Meksyku
