Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Gregorio Centu

Gregorio Centu
Kardynał biskup
Kraj działania

Państwo Kościelne

Miejsce urodzenia

Rzym

Data śmierci

1162

Protoprezbiter
Okres sprawowania

12 marca 1144 – wrzesień 1154

Prior episcoporum ac omnium cardinalium
Okres sprawowania

wrzesień 1159–1162

Wyznanie

Rzymskokatolickie

Prezbiterat

najpóźniej 2 marca 1140

Nominacja biskupia

wrzesień 1154

Sakra biskupia

wrzesień 1154

Kreacja kardynalska

2 marca 1140
Innocenty II

Kościół tytularny

Santa Maria in Trastevere (2 marca 1140)
Biskup Sabiny (wrzesień 1154)

Gregorio Centu (zm. 1162) – włoski kardynał.

Wywodził się z rzymskiej arystokracji. Nominację kardynalską otrzymał prawdopodobnie w marcu 1140 roku. W 1142 był legatem papieskim w Niemczech. Sygnował bulle papieskie jako kardynał prezbiter Santa Maria in Trastevere (S. Callisto) między 29 kwietnia 1140 a 25 czerwca 1154, a między 15 września 1154 a 20 września 1162 jako kardynał biskup Sabiny. W 1153 był jednym z negocjatorów (ze strony papieskiej) traktatu między cesarzem Fryderykiem I a papieżem Eugeniuszem III. W trakcie papieskiej elekcji 1159 udzielił poparcia prawnie obranemu papieżowi Aleksandrowi III i w latach 1159–1161 był jego wikariuszem w Rzymie.

W starszej historiografii rozróżniano kardynałów Gregorio z S. Callisto i Gregorio z Sabiny, gdyż Gregorio z S. Callisto występuje jeszcze wśród sygnatariuszy bulli Adriana IV datowanej na 18/19 kwietnia 1155 roku, podczas gdy Gregorio z Sabiny, którego identyfikowano jako bratanka Anastazego IV, jest poświadczony już we wrześniu 1154 roku. Niemiecki historyk Paul Kehr udowodnił jednak, że bulla ta jest trzynastowiecznym fałszerstwem. Identyczność prezbitera S. Callisto z biskupem Sabiny jest udokumentowana w tekście traktatu między papieżem Adrianem IV a cesarzem Fryderykiem Barbarossą ze stycznia 1155.

Bibliografia

  • W. Maleczek, Papst und Kardinalskolleg von 1191 bis 1216, Wiedeń 1984, s. 242 i 248-249
  • I.S.Robinson, The Papacy 1073-1198. Continuity and innovations. Cambridge University Press 1990
  • J.M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912
  • B. Zenker, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130 bis 1159, Würzburg 1964, s. 48, 51 i 56
  • P. Kehr, Roemische Analekten, (w:) Quellen und Forschungen aus italienischen Archiven und Bibliotheken, Rzym 1911

Linki zewnętrzne

Kembali kehalaman sebelumnya