Giulio Gabrielli (ur. w 1601 w Rzymie, zm. 31 sierpnia 1677 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1601 roku w Rzymie, jako syn Antonia Gabrielliego i Prudenzii Lancellotti[1]. W młodości został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i klerykiem, a następnie dziekanem Kamery Apostolskiej[1]. 16 grudnia 1641 roku został kreowany kardynałem diakonem i otrzymał diakonię Santa Maria Nuova[2]. 10 lutego 1642 roku został wybrany biskupem Ascoli Piceno, a 27 kwietnia przyjął sakrę[2]. W latach 1643–1646 był współlegatem Francesca Barberiniego w Urbino, a w okresie 1655–1656 – protodiakonem[1]. 6 marca 1656 roku został podniesiony do rangi kardynała prezbitera i otrzymał kościół tytularny Santa Prisca[2]. W latach 1667–1668 był protoprezbiterem[1]. 30 stycznia 1668 roku został podniesiony do rangi kardynała biskupa i otrzyma diecezję suburbikarną Sabina[2]. W tym samym roku zrezygnował z zarządzania diecezją Ascoli Piceno, a przez kolejne dwa lata pełnił funkcję administratora diecezji Rieti[1]. Zmarł 31 sierpnia 1677 roku w Rzymie[1].
Przypisy
Do roku 1378 |
|
---|
Wielka schizma | Obediencja rzymska |
|
---|
Obediencja awiniońska |
|
---|
Obediencja pizańska |
|
---|
|
---|
Od 1415 |
|
---|
Do roku 1378 |
|
---|
Wielka schizma | Obediencja rzymska |
|
---|
Obediencja awiniońska |
|
---|
Obediencja pizańska |
|
---|
|
---|
Od 1415 |
|
---|