Generał broni

Generał broni

Wojska Lądowe

Aktualne oznaczenie stopnia

naramiennik

kurtka nieprzemakalna

Oznaczenie stopnia do 1939

naramiennik

Generał broni – stopień oficera Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, niższy od generała i wyższy od generała dywizji.

27 marca 1919 Minister Spraw Wojskowych, generał porucznik Józef Leśniewski „w celu ustalenia nomenklatury tytułów oficerskich ustalił następujące nazwy w Wojsku Polskim dla generałów: generał broni (generał piechoty, kawalerii, artylerii)^[1][2].

21 kwietnia 1920 roku Naczelny Wódz zatwierdził z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniach generałów broni: Józefa Hallera, Józefa Dowbor-Muśnickiego i Stanisława Szeptyckiego^[3].

Oznaczenia stopnia

Oznaki w kolorze srebrnym: wężyk generalski i trzy gwiazdki na naramiennikach i otoku czapki; dwa galony na daszku; orzełki na kołnierzach kurtek od mundurów i płaszczy^[4].

Zgodnie z przepisami ubiorczymi żołnierzy Wojska Polskiego z 1972 roku generał broni na daszku czapki garnizonowej posiadał dwa galony szerokości 6 mm naszyte obok siebie w odstępie 2 mm; zewnętrzny naszyty w odległości 6 mm od krawędzi daszka na całej długości jego łuku. Na taśmie otokowej czapki – wężyk generalski szerokości 3 cm i wysokości 3,5 cm. Ponadto na środku taśmy otokowej w przerwie wężyka trzy gwiazdki umieszczone na linii równoległej do krawędzi taśmy. Na naramiennikach – wężyk generalski wysokości 3,5 cm umieszczony w poprzek całego naramiennika, w odległości 5 mm od wszycia rękawa oraz trzy gwiazdki umieszczone wzdłuż linii prostej biegnącej przez środek naramiennika. Pierwsza gwiazdka w odległości 1 cm od wężyka, a drugą w odległości 5 mm od wierzchołka ramienia pierwszej gwiazdki do kąta wklęsłego ramion drugiej gwiazdki; trzecia podobnie^[5].

W Wojsku Polskim Królestwa Kongresowego oznaką stopnia były szlify z grubymi bulionami bez gwiazdek^[6].

Zobacz też

Zobacz hasło generał broni w Wikisłowniku

• Generał

Przypisy

1. Dziennik Rozkazów Wojskowych z 3 kwietnia 1919 r. Nr 37, poz. 1198.
2. Leksykon 1979 ↓, s. 124 autorzy błędnie podali, że stopień generała broni w Wojsku Polskim II RP wprowadzony został w 1922 roku.
3. Dziennik Personalny MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 maja 1920 roku, s. 313.
4. Leksykon 1979 ↓, s. 124.
5. Przepisy ubiorcze WP 1972 ↓, s. 49-55.
6. Linder 1960 ↓, s. oznaki stopni.

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
• Leksykon wiedzy wojskowej. Marian Laprus (red.). Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
• Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
• Podręcznik dowódcy drużyny; Szkol. 378/69. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
• Przepis Ubioru Polowego Wojsk Polskich. Warszawa: Zakłady Graficzno-Wydawnicze "Książka", 1919.
• Przepisy ubiorcze żołnierzy Sił Zbrojnych w czasie pokoju; sygn. Mund.–Tab. 3/52. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1952.
• Przepisy ubiorcze żołnierzy Wojska Polskiego; sygn. Mund. 45/71/III. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1972.