Ferdinand Buisson

Ferdinand Buisson
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1841
Paryż

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1932
Paryż

Deputowany do Zgromadzenia Narodowego
Okres

od 1902
do 1914

Deputowany do Zgromadzenia Narodowego
Okres

od 1919
do 1924

Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ferdinand Édouard Buisson (ur. 20 grudnia 1841 w Paryżu, zm. 16 lutego 1932 tamże) – francuski pedagog i polityk, laureat pokojowej Nagrody Nobla.

Życiorys

Uczęszczał do szkoły w Saint-Étienne, po jej ukończeniu (pomimo przerwy spowodowanej śmiercią ojca) studiował filozofię na Sorbonie. W latach (1866–1868) pracował będąc profesorem w Lozannie. Po ukończeniu studiów, w 1866 odmówił złożenia przysięgi posłuszeństwa cesarzowi Neapoleonowi III, opuścił Francję i wyjechał do Neuchâtel w Szwajcarii, gdzie wykładał w Académie de Neuchâtel.

Powrócił do kraju w 1870, po detronizacji cesarza i powstaniu III Republiki. Minister edukacji Jules Simon powierzył mu obowiązki inspektora ds. edukacji w szkołach podstawowych. Buisson prowadził kampanię o laicyzację szkół i otwarcie krytykował kościół, co doprowadziło do rezygnacji z zajmowanego stanowiska. W 1879 Jules Ferry podjął reformę szkolnictwa i ponownie zatrudnił Buissona, który był orędownikiem wprowadzenia bezpłatnego i obowiązkowego nauczania. Obowiązki dyrektora pełnił do 1896 roku.

W 1878 wydał pierwszy tom czterotomowej Encyklopedii Edukacji (Dictionnaire de pédagogie et d'instruction primaire, 1882–1884). W latach 1896–1902 był profesorem edukacji na Sorbonie.

W 1898 był jednym z założycieli Ligi Praw Człowieka (Ligue des droits de l'homme), powołanej początkowo do obrony Alfreda Dreyfusa ze względu na aferę Dreyfusa. Był przewodniczącym Ligi w latach 1914–1926.

W latach 1902–1914 oraz 1919–1924 był deputowanym do parlamentu. W liście otwartym opublikowanym 23 maja 1919 krytykował traktat wersalski, ale w innych publikacjach i przemówieniach podkreślał znaczenie Ligi Narodów jako narzędzia działającego na rzecz pokoju światowego.

W 1927 otrzymał, wraz z Niemcem Ludwigiem Quidde, pokojową Nagrodę Nobla.

Linki zewnętrzne

Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla
XX wiek
XXI wiek

Nobel