Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Edward Drożniak

Edward Drożniak
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

21 sierpnia 1902
Raków

Data i miejsce śmierci

1 listopada 1966
Waszyngton, USA

Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres

od 13 marca 1945
do 17 marca 1949

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Następca

Witold Trąmpczyński

Prezes Narodowego Banku Polskiego
Okres

od 18 grudnia 1956
do 3 czerwca 1961

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Witold Trąmpczyński

Następca

Adam Żebrowski

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Tablica upamiętniająca Edwarda Drożniaka przy wejściu głównym do gmachu centrali Banku przy Świętokrzyskiej 11/21 w Warszawie

Edward Drożniak (ur. 21 sierpnia 1902 w Rakowie, zm. 1 listopada 1966 w Waszyngtonie[1]) – polski ekonomista, polityk, ambasador.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Jakuba i Stanisławy[2]. W latach 1915–1921 uczęszczał do Gimnazjum im. R. Traugutta w Częstochowie. Podczas wojny polsko-bolszewickiej, od połowy lipca do września 1920 służył jako szeregowiec w 27 pp. Po maturze rozpoczął studia w Warszawie najpierw na politechnice, następnie na Wydziale Ogólnoekonomicznym w Szkole Głównej Handlowej. W okresie studiów był członkiem zarządu Bratniej Pomocy Studentów SGH oraz jednym z założycieli, członkiem i sekretarzem koła Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej na tej uczelni. Studia na SGH ukończył w 1925, dyplom otrzymał w 1927. Podczas studiów od lutego 1922 do marca 1924 pracował jako urzędnik w Wydziale Zagranicznym Banku Zjednoczonych Ziem Polskich w Warszawie. Jednocześnie w okresie od września 1923 do czerwca 1932, z przerwą w latach 1927–1929, był asystentem w SGH[3]. Po ukończeniu studiów pracował w spółdzielczości drobnorolniczej w Centralnej Kasie Spółek Rolniczych, w tym w latach 1935–1945 w Krakowie na stanowiskach: kierownika oddziału i członka Zarządu Głównego.

Podczas okupacji niemieckiej był m.in. członkiem grupy ekonomicznej KRN i zajmował się dostarczaniem środków pieniężnych dla organizacji politycznych i wydawnictw lewicowych. W dniu 25 stycznia 1945 w Lublinie został mianowany prezesem Narodowego Banku Polskiego, z misją jego zorganizowania. Jednocześnie w latach 1945–1947 był posłem do KRN z ramienia PPR, a od 1957 do 1961 roku posłem na Sejm PRL II kadencji z ramienia PZPR. 5 lipca 1945 został wysłany przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej do Wielkiej Brytanii, przewodniczył "delegacji dla przejęcia majątku po byłych rządach emigracyjnych i przeprowadzenia rokowań finansowych likwidacyjnych z czasów wojny". Brał udział w negocjacjach z rządem emigracyjnym ws. zwrotu wziętego na przechowanie złota[3].

Delegat na Kongres Zjednoczeniowy w grudniu 1948 oraz na III Zjazd PZPR (1959). Członek Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego (1954–1956), następnie członek Prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu (1958–1966). Prezes Naczelnej Rady Spółdzielczej (1954–1958)[4].

W latach 1956–1961 ponownie był prezesem NBP. Następnie w okresie od 4 czerwca 1961 sprawował funkcję ambasadora Nadzwyczajnego i Pełnomocnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Waszyngtonie. Zmarł w trakcie kadencji na atak serca[3]. Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C 2-5-14)[5].

22 lipca 1947 odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[6].

Grób Edwarda Drożniaka na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Upamiętnienie

Przypisy

  1. Parlamentarzyści - Pełny opis rekordu [online], bs.sejm.gov.pl [dostęp 2019-10-11].
  2. Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2023-08-16].
  3. a b c Sue A. Kohler, Jeffrey R. Carson, Sixteenth Street Architecture (Volume 2), Washington: The Commission of Fine Arts, 1988, s. 515 [dostęp 2019-10-29].
  4. Trybuna Robotnicza, nr 4 (4350) 7 stycznia 1958 roku, s. 2.
  5. Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online] [dostęp 2019-11-14] (pol.).
  6. M.P. z 1947 r. nr 118, poz. 746 „za zasługi na polu organizacji i usprawnienia administracji skarbowej”.

Bibliografia

  • Leksykon Historii Polski z 1995.
Kembali kehalaman sebelumnya