6
2
5
3
28
4
44
10
7
Dyskografia Alice in Chains – amerykańskiego zespołu muzycznego, składa się z sześciu albumów studyjnych, dwóch koncertowych, pięciu kompilacji, trzech minialbumów, dwudziestu ośmiu singli, czterech albumów wideo, czterdziestu czterech teledysków, dziesięciu soundtracków i siedmiu singli promocyjnych. Szacuje się, że łączny nakład sprzedanych płyt wynosi od 25[1] do 30 milionów[2], z czego 15 milionów kopii w Stanach Zjednoczonych[3].
Zespół powstał jesienią 1987 w Seattle w stanie Waszyngton. Jego założycielami są wokalista i gitarzysta Jerry Cantrell oraz perkusista Sean Kinney[4]. W pierwszym składzie znaleźli się również wokalista Layne Staley i basista Mike Starr[5]. 11 września 1989 grupa podpisała kontrakt z wytwórnią fonograficzną Columbia[6], a w lipcu 1990 wydała pierwszy minialbum – We Die Young[7]. Miesiąc później opublikowano debiutancki album studyjny Facelift[8], który uzyskał certyfikat potrójnej platyny w Stanach Zjednoczonych[9] oraz srebrnej w Wielkiej Brytanii[10]. Pochodzący z niego singel „Man in the Box” osiągnął 18. pozycję w notowaniu Album Rock Tracks „Billboardu”[11]. W lipcu 1991 Facelift awansował i uplasował się na 42. pozycji w zestawieniu Billboard 200[12]. Na początku 1992 zespół opublikował utrzymany w stylistyce muzyki akustycznej minialbum Sap[13][14]. Uzyskał on w Stanach Zjednoczonych certyfikat złotej płyty[9]. 29 września ukazał się uznawany za opus magnum w dorobku grupy drugi album studyjny – Dirt[14][15], który uzyskał certyfikat platyny w Australii[16], podwójnej platyny w Kanadzie[17], pięciokrotnej platyny w Stanach Zjednoczonych[9] oraz złotej w Wielkiej Brytanii[10]. W październiku płyta zadebiutowała na 6. miejscu w zestawieniu Billboard 200[18]. W trakcie trasy koncertowej, w styczniu 1993 doszło do zmiany personalnej; Mike’a Starra zastąpił Mike Inez[19]. 25 stycznia 1994 wytwórnia opublikowała trzeci minialbum – Jar of Flies[20][21]. Był on pierwszym w historii albumem wydanym w formacie EP, który zajął 1. miejsce w zestawieniu Billboard 200[22]. Jar of Flies okazał się znaczącym, drugim po Dirt, sukcesem komercyjnym, uzyskując certyfikat podwójnej platyny w Kanadzie[17], platyny w Nowej Zelandii[23], poczwórnej platyny w Stanach Zjednoczonych[9] i srebrnej płyty w Wielkiej Brytanii[10]. W listopadzie 1995 został opublikowany trzeci album studyjny Alice in Chains, który zadebiutował na szczycie Billboard 200[20][24]. Uzyskał on certyfikat złotej w Australii[25], platyny w Kanadzie[17], podwójnej platyny w Stanach Zjednoczonych[9] i srebrnej płyty w Wielkiej Brytanii[10].
W kwietniu 1996 muzycy zagrali akustyczny koncert z cyklu MTV Unplugged, którego zapis ukazał się na albumie Unplugged[26]. Zadebiutował on na 3. pozycji w zestawieniu Billboard 200[27][28] oraz uzyskał certyfikat złotej płyty w Australii[29] i w Kanadzie[17], podwójnej platyny w Stanach Zjednoczonych[9] i srebrnej w Wielkiej Brytanii[10]. 5 kwietnia 2002 zmarł Staley[30], co doprowadziło do zawieszenia działalności przez zespół na trzy lata[31]. Od 2006 formacja występuje z Williamem DuVallem[32]. 25 kwietnia 2009 zespół podpisał kontrakt z Virgin/EMI, kończąc tym samym 20-letnią współpracę z Columbia[33]. Pod koniec września ukazał się czwarty album studyjny – Black Gives Way to Blue[34]. Zadebiutował on na 5. miejscu w zestawieniu Billboard 200[35][36], a także uzyskał certyfikat złotej płyty w Kanadzie[17] i w Stanach Zjednoczonych[9][35]. 28 maja 2013 muzycy opublikowali nakładem Capitol piąty album studyjny – The Devil Put Dinosaurs Here[37], który zadebiutował na 2. lokacie w zestawieniu Billboard 200[27][38]. 24 sierpnia 2018 muzycy wydali za pośrednictwem BMG szósty album studyjny – Rainier Fog[39]. Uplasował się on na 12. lokacie Billboard 200[27][39].