Greatest Hits (album Alice in Chains)

Greatest Hits

Wykonawca kompilacji
Alice in Chains
Wydany	24 lipca 2001
Nagrywany	1989–1995
Gatunek	metal alternatywny • heavy metal • rock alternatywny • grunge[1]
Długość	44:32
Wydawnictwo	Columbia
Producent	Dave Jerden • Rick Parashar • Toby Wright
Album po albumie
Music Bank (1999) Greatest Hits (2001) The Essential Alice in Chains (2006)

Greatest Hits – trzeci album kompilacyjny amerykańskiego zespołu muzycznego Alice in Chains. Składanka ukazała się na rynku 24 lipca 2001 nakładem wytwórni fonograficznej Columbia.

Album Greatest Hits jest trzecią kompilacją w dyskografii Alice in Chains. W jej skład wchodzi dziesięć utworów, zawartych na płycie CD. Zestaw obejmuje materiał pochodzący z trzech albumów studyjnych i jednego minialbumu. Składanka otrzymała na ogół przychylne recenzje, choć krytycy jako jej główną wadę wymieniali okrojoną liczbę utworów. 5 sierpnia 2022, przekroczywszy nakład miliona sprzedanych kopii, Greatest Hits otrzymał od zrzeszenia amerykańskich wydawców muzyki Recording Industry Association of America (RIAA) certyfikat platynowej płyty. 29 sierpnia 2024 album osiągnął próg 7 tys. 500 egzemplarzy w Nowej Zelandii, dzięki czemu uzyskał od Recorded Music NZ (RIANZ) certyfikat złotej płyty.

Opis albumu i wydanie

Jednopłytowa kompilacja Greatest Hits jest trzecią – po Nothing Safe: Best of the Box (1999)^[2][3] i Music Bank (1999)^[4][5] – składanką w dyskografii Alice in Chains^[2]. Jej zestaw obejmuje dziesięć utworów pochodzących z trzech albumów studyjnych – Facelift (1990), Dirt (1992) i Alice in Chains (1995) – oraz z minialbumu Jar of Flies (1994)^[1][6][7].

Kompilacja Greatest Hits ukazała się na rynku 24 lipca 2001 nakładem wytwórni Columbia^[1][7]. Jest to zarazem ostatnie wydawnictwo zespołu, wydane za życia wokalisty Layne’a Staleya, który zmarł na początku kwietnia 2002 z powodu przedawkowania narkotyków (speedball)^[8][9].

Oprawa graficzna

Odpowiedzialną za oprawę graficzną albumu jest Mary Maurer^[6]. Oryginalne wydanie płyty z 2001 przedstawiało na okładce zdjęcie amerykańskiego boksera Gene’a Fullmera. Fotografia ukazywała go podczas walki z Sugar Ray Robinsonem z 15 listopada 1957. Fullmer stracił tytuł mistrza wagi średniej cztery miesiące wcześniej na rzecz wspomnianego Robinsona. Walka odbyła się w Madison Square Garden w Nowym Jorku^[10].

Odbiór

Krytyczny

Recenzje
Wydawca	Ocena
AllMusic	[1]
Encyclopedia of Popular Music	[11]
Rolling Stone Album Guide	[12]
„Tylko Rock”	[13]

Steve Huey z AllMusic przyznał albumowi trzy gwiazdki w pięciostopniowej skali, stwierdzając, że kompozycje są dobrze dobrane i zawierają znane utwory z repertuaru grupy, lecz jedyną wadą kompilacji jest jej skromna liczba. „Greatest Hits zaspokoi potrzeby zwykłych fanów, którzy chcą tylko dziesięciu najlepszych piosenek Alice in Chains na jednej płycie bez wydawania zbyt dużych pieniędzy, ale w katalogu zespołu jest zbyt wiele innych dobrych momentów, aby uczynić to dobrym zakupem” – argumentował^[1]. Christopher Walsh z tygodnika „Billboard” pisał: „Mocny atak Alice in Chains, zremiksowany w 5.1 na SACD przez wieloletniego inżyniera oraz współproducenta Toby’ego Wrighta, prezentuje zespół w jeszcze cięższym kontekście niż na jego dwukanałowych wydawnictwach. Od otwierającego uderzenia werbla w «Man in the Box» Greatest Hits Alice in Chains to dźwiękowy atak, który umieszcza słuchacza dokładnie w środku zespołu”^[14].

Bill Adams z „Ground Control” podjął wątpliwości sens wydania składanki zawierającej największe przeboje. Zaznaczył, że większe zainteresowanie wzbudziłby zestaw zawierający unikatowe nagrania koncertowe lub box set^[15]. Andrew Gilstrap z PopMatters zwracał uwagę, że „Greatest Hits jest zestawem mocno okrojonym jeśli chodzi o twórczość zespołu”. Podkreślał, że to dobry album dla słuchacza chcącego dopiero co zapoznać się z dokonaniami grupy, lecz nie dla fana^[16]. Jordan Babula przyznawał za pośrednictwem „Teraz Rocka”, że płyta będzie stanowić atrakcję dla osób, które w swej kolekcji nie posiadają żadnego albumu Alice in Chains^[2].

Komercyjny

15 września 2001 album zadebiutował na 112. pozycji zestawienia Billboard 200^[17][18]. 30 listopada 2005, przekroczywszy próg sprzedaży 500 tys. egzemplarzy, uzyskał w Stanach Zjednoczonych certyfikat złotej płyty, który przyznało amerykańskie zrzeszenie wydawców muzyki Recording Industry Association of America (RIAA)^[19]. 4 kwietnia 2015 zadebiutował na 45. miejscu w notowaniu Catalog Albums, opracowywanym przez „Billboard” . Utrzymał się na liście przez dwa tygodnie^[20]. W 2021 Greatest Hits był notowany na greckiej liście Top 75 Albums, gdzie uplasował się na 16. lokacie^[21].

5 sierpnia 2022, uzyskawszy w Stanach Zjednoczonych nakład przekraczający milion sprzedanych egzemplarzy, składanka otrzymała od RIAA certyfikat platynowej płyty^[19]. 29 sierpnia 2024 osiągnęła próg 7 tys. 500 kopii w Nowej Zelandii, dzięki czemu uzyskała certyfikat złotej płyty od zrzeszenia Recorded Music NZ (RIANZ)^[22].

Lista utworów

Nr	Tytuł utworu	Autorzy	Długość
1.	„Man in the Box”	Layne Staley • Jerry Cantrell	4:46
2.	„Them Bones”	Cantrell	2:30
3.	„Rooster”	Cantrell	6:15
4.	„Angry Chair”	Staley	4:48
5.	„Would?”	Cantrell	3:27
6.	„No Excuses”	Cantrell	4:15
7.	„I Stay Away”	Staley • Cantrell • Mike Inez	4:14
8.	„Grind”	Cantrell	4:45
9.	„Heaven Beside You”	Staley • Cantrell • Inez	5:27
10.	„Again”	Staley • Cantrell	4:05
			44:32

Personel

Opracowano na podstawie materiału źródłowego^[23]:

Alice in Chains Layne Staley – śpiew, gitara rytmiczna (4), wokal wspierający Jerry Cantrell – śpiew, gitara rytmiczna, gitara prowadząca, gitara akustyczna (6–7, 9), wokal wspierający, talk box (1) Mike Starr – gitara basowa (1–5) Mike Inez – gitara basowa (8–10), akustyczna gitara basowa (6–7), gitara dwunastostrunowa (7), wokal wspierający (10) Sean Kinney – perkusja Muzycy sesyjni April Acevez – altówka (7) Matthew Weiss – altówka (7) Justine Foy – wiolonczela (7) Rebecca Clemons-Smith – wiolonczela (7)

Produkcja Producent muzyczny: Dave Jerden, Rick Parashar, Toby Wright[14] Mastering: Stephen Marcussen w Marcussen Mastering Studio, Hollywood Oprawa graficzna Dyrektor artystyczny: Mary Maurer Zdjęcia: Marty Temme, Rocky Schenck Management Zarządzanie: Susan Silver

Pozycje na listach i certyfikaty

Album Lista (2001) Pozycja Billboard 200 (Stany Zjednoczone)[17][18] 112 Lista (2015) Pozycja Catalog Albums (Stany Zjednoczone)[20] 45 Lista (2021) Pozycja Top 75 Albums (Grecja)[21] 16

Certyfikaty Państwo Certyfikat Sprzedaż Nowa Zelandia (RMNZ)[22] złota płyta 7 500+[a] Stany Zjednoczone (RIAA)[19] platynowa płyta 1 000 000+[b]

Uwagi

1. Sprzedaż ustalona na podstawie certyfikatu przyznanego 29 sierpnia 2024^[22].
2. Sprzedaż ustalona na podstawie certyfikatu przyznanego 5 sierpnia 2022^[19].

Przypisy

1. Steve Huey: Greatest Hits – Alice in Chains. AllMusic. [dostęp 2011-06-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-21)]. (ang.).
2. Babula 2006 ↓, s. 75.
3. Alice in Chains – Nothing Safe: Best of the Box. [dostęp 2020-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)]. (ang.).
4. Babula 2006 ↓, s. 74–75.
5. Alice in Chains – Music Bank. [dostęp 2020-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-09-02)]. (ang.).
6. Alice in Chains – Greatest Hits. [dostęp 2020-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-19)]. (ang.).
7. Jon Wiederhorn: Alice in Chains Give Best They’ve Got – Again. MTV. [dostęp 2022-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-15)]. (ang.).
8. de Sola 2015 ↓, s. 292; Henderson 2016 ↓, s. 100–101; Yarm 2019 ↓, s. 499–501.
9. Peter Buckley: The Rough Guide to Rock. Rough Guides, 2003, s. 17. ISBN 978-1843531050. (ang.).
10. Robert Ecksel: Neal Rivers Greatest Hits. [dostęp 2016-07-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-23)]. (ang.).
11. Colin Larkin: Encyclopedia of Popular Music (5th ed.). Omnibus Press, 2011. ISBN 978-0-85712-595-8. (ang.). Brak numerów stron w książce
12. Greg Kot: Rolling Stone Album Guide. Christian Hoard, Nathan Brackett (red.). Fireside, 2004, s. 13. ISBN 0-7432-0169-8. (ang.).
13. Wiesław Weiss. Greatest Hits. „Tylko Rock”, s. 64, listopad 2001. ISSN 1230-2317. 
14. Christopher Walsh. Reviews & Previews On Disc. „Billboard”, s. 21, 1 grudnia 2001. ISSN 0006-2510. 
15. Bill Adams: Alice in Chains Discography Part Two. Ground Control. [dostęp 2015-05-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-19)]. (ang.).
16. Andrew Gilstrap: Greatest Hits: PopMatters. PopMatters. [dostęp 2016-03-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-31)]. (ang.).
17. Alice in Chains – Chart History – Billboard 200. Billboard. [dostęp 2016-07-04]. (ang.).
18. The Billboard 200. „Billboard”, s. 81, 15 września 2001. ISSN 0006-2510. 
19. Gold & Platinum – RIAA. Recording Industry Association of America. [dostęp 2011-06-03]. (ang.).
20. Alice in Chains – Chart History – Catalog Albums. Billboard. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
21. Official IFPI Charts: Top-75 Albums Sales Chart (Combined) Εβδομάδα: 18/2021. IFPI Greece. [dostęp 2021-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-21)]. (ang. • gr.).
22. Album Certification Search – Alice in Chains. Recorded Music NZ. [dostęp 2024-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-12-15)]. (ang.).
23. Poligrafia dołączona do albumu Greatest Hits; wyd. Columbia, nr kat. CK 85922.

Bibliografia

• Jordan Babula. Alice in Chains – Dyskografia. „Teraz Rock”, 2006. Orange Media. ISSN 1730-394X. (pol.). 
• Justin Henderson: Grunge: Seattle. Roaring Forties Press, 2016. ISBN 978-1-938901-54-6. (ang.).
• David de Sola: Alice in Chains: The Untold Story. Thomas Dunne Books, 2015. ISBN 978-1250048073. (ang.).
• Mark Yarm: Wszyscy kochają nasze miasto. Historia grunge’u z pierwszej ręki. Joanna Bogusławska (tłum.). Kagra, 2019. ISBN 978-83-63785-43-7. (pol.).

Linki zewnętrzne

Zobacz multimedia związane z tematem: Greatest Hits (album Alice in Chains)

• Oficjalna strona zespołu (ang.)