Ten artykuł dotyczy księżyca. Zobacz też: Desdemona – planetoida o numerze katalogowym 666.
Desdemona
Zdjęcie Desdemony, wykonane przez sondę Voyager 2
|
Planeta
|
Uran
|
Odkrywca
|
Stephen Synnott, Voyager Imaging Team
|
Data odkrycia
|
13 stycznia 1986
|
Tymczasowe oznaczenie
|
S/1986 U6
|
Charakterystyka orbity
|
Półoś wielka
|
62 700 km[1]
|
Mimośród
|
0,0001[1]
|
Okres obiegu
|
0,474 d[1]
|
Nachylenie do płaszczyzny równika planety
|
0,113°[1]
|
Długość węzła wstępującego
|
306,089°[1]
|
Argument perycentrum
|
183,285°[1]
|
Anomalia średnia
|
184,627°[1]
|
Własności fizyczne
|
Wymiary
|
90 × 54 × 54 km
|
Powierzchnia
|
~14 500 km²
|
Objętość
|
~164 000 km³
|
Masa
|
1,78 × 1017 kg
|
Średnia gęstość
|
1,3 g/cm³
|
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni
|
0,011 m/s²
|
Prędkość ucieczki
|
27 m/s
|
Okres obrotu wokół własnej osi
|
synchroniczny
|
Albedo
|
0,08
|
Jasność obserwowana (z Ziemi)
|
21,5m
|
Temperatura powierzchni
|
64 K
|
Desdemona (Uran X) – jeden z wewnętrznych księżyców Urana. Został odkryty 13 stycznia 1986 roku na zdjęciach przesłanych przez sondę Voyager 2. Nie wiadomo o nim praktycznie nic, oprócz parametrów orbity i rozmiaru.
Nazwa pochodzi od imienia żony tytułowego bohatera sztuki Otello Williama Shakespeare’a.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Desdemona. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-25]. (ang.).
wewnętrzne (13) |
|
---|
główne (5) |
|
---|
nieregularne (10) |
|
---|
- Lista jest posortowana według odległości od Urana. Największe księżyce mają nazwy pogrubione.